Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Κατάπληκτος έμεινε ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ από την απουσία των πολιτών στις διαδηλώσεις που είχε διοργανώσει την 06.11.2012 η υπ’ αυτόν υπέρτατη συνδικαλιστική οργάνωση ταυτοχρόνως, αλλά
παραλλήλως, προς την ΑΔΕΔΥ, το ΠΑΜΕ, το ΣΥΡΙΖΑ και άλλες οργανώσεις και κόμματα μαζί με τις λοιπές δημοκρατορικές δυνάμεις.
Εξακολουθεί να βρίσκεται αλλού ο κ. Παναγόπουλος. Επί 3 χρόνια κοιμάται σφιχταγκαλιασμένος με το ισχυρό πράσινο κράτος το διοικούμενο από το ισχυρό πράσινο κόμμα, του οποίου είναι στέλεχος. Την 26.09.2012 απουσίαζε στη Μαδρίτη για να λαμπρύνει με την παρουσία του τη συνάντηση των ομολόγων του της ΕΕ στα πλαίσια διοργάνωσης πανευρωπαϊκής διαδήλωσης την 14.11.2012, αντί να τεθεί επί κεφαλής των καθημερινώς εξαθλιουμένων Ελλήνων διαδηλωτών.
Τώρα εξεπλάγη με την ελάχιστη παρουσία των πολιτών. Όταν οι αγανακτισμένοι όλων των αποχρώσεων συνέρρεαν αυθορμήτως, ανοργάνωτοι και προ πάντων «ακαπέλωτοι» στο Σύνταγμα, ο κ. Παναγόπουλος ήταν απών. Εάν τολμούσε να συμπαραταχθεί με τους ανοργάνωτους διαδηλωτές, θα προκαλούσε άφατον θλίψιν εις την πράσινη νομενκλανούρα. Εσιώπησε, λοιπόν, και αυτός αφήνοντας το αγνό εκείνο κίνημα να φθίνει μέχρις ότου το Σύνταγμα καθαρίσθηκε από τους «γραφικούς» διαδηλωτές που είχαν απομείνει στα «τσαντίρια» προσβάλλοντας την αισθητική τού Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Dildo, ο οποίος στη συνέχεια απαίτησε από το προεκλογικό ακροατήριο να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, επειδή χάρις στο ΠΑΣΟΚ και στον Αντρέα είχε λιγδώσει το αντεράκι του [όπως ο νεοδημοκράτης κομματάρχης προέτρεψε το ακροατήριό του να πιάσουν έναν-έναν τους ευεργετηθέντες από το γαλάζιο κύμα, ώστε να ανταποδώσουν την ευεργεσία]. Τα ΜΑΤ μάζεψαν τους εναπομείναντες αμετανόητους αγανακτισμένους σηκωτούς, διότι το μεν αμαύρωναν την εικόνα της τουριστικής Ελλάδος εις το εξωτερικόν, με αποτέλεσμα να πλήττεται καιρίως το τουριστικόν ισοζύγιον της χώρας, το δε παρεκώλυον τας πωλήσεις των πέριξ της πλατείας εμπόρων, οι οποίοι ενοχλούντο μόνον απ’ αυτούς και όχι από τους λαθρομετανάστες που πωλούν θρασύτατα τη λαθραία πραμάτεια τους μπροστά στα καταστήματα των «αγανακτισμένων» εμπόρων.
Περίμενε ο κ. Πρόεδρος της ΓΣΕΕ ότι οι εργαζόμενοι στις ιδιωτικές επιχειρήσεις θα απεργούσαν και θα συνέρρεαν στη μεγάλη διαδήλωση για ν’ ακούσουν τον Μεγάλο Τιμονιέρη της εργατικής τάξης να εκφωνεί τον δεκάρικο λόγο του! Γιατί; Για να πυκνώσουν τις στρατιές των ανέργων ή για να αντικατασταθούν από φρέσκο εργατικό κρέας μισοτιμής; Πότε ηγήθηκε ο κ. Πρόεδρος ογκωδών διαδηλώσεων, στις οποίες δεν πρωτοστατούσαν οι υπάλληλοι του Δημόσιου Τομέα, ώστε τώρα να εκπλαγεί;
Πάντως, εγώ δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν στις επόμενες εκλογές καταλάβει ο κυρ-Γιάννης έδρα στη Βουλή. Θα είναι η φυσική κατάληξη μιας συνεπούς πορείας προς τον νεοφιλελεύθερο υποτεταγμένο σοσιαλισμό των αφεντικών του. Θα μεταπηδήσει τότε σε ανώτερα κλιμάκια διαφέντευσης αυτού του τόπου, διότι ο οργάνωση της οποίας προΐσταται σήμερα θα έχει μετονομασθεί σε ΓΣΑΕ = Γενική Συνομοσπονδία Ανέργων Ελλάδος, κάτι που δεν θα το αντέχει ο κυρ-Γιάννης, αφού στην ουσία έχει ταχθεί να εκπροσωπεί εργαζόμενους του Δημόσιου Τομέα, οι οποίοι, όμως, και αυτοί θα έχουν εκλείψει.
Φαντάζομαι τον πόνο του κυρ-Γιάννη τώρα που δεν έχει στο πλευρό του τον Μεγάλο Στοχαστή, ώστε να διαδηλώνουν μαζί, όπως γινόταν τις παλιές καλές ημέρες που κυβερνούσε ο κακός Καραμανλής. Μοναδική παρηγοριά του θα είναι ότι ο κακός Καραμανλής είδε το φως το αληθινό, αφού συμπλέει με τον μέγιστο Γιωργάκη στη μνημονιακή στρατηγική του τελευταίου.
Σωτήριος Καλαμίτσης
