Εκεί λοιπόν μες την κατήφεια μας και στην θλίψη της μετριότητας που κυριαρχεί συνομήλικοι (εντάξει όχι απαραίτητα) άλλοι νέοι άνθρωποι μας «τραβάνε» ψηλά. Μια τέτοια περίπτωση πιστεύω είναι και
η Μαριλένα Παντάκη!
«Μαγειρεύοντας στην σπηλιά με την Μαριλένα!»
Ποια είναι η Μαριλένα Παντάκη;
Μια 27αχρονη νεαρή κοπέλα που σπούδασε πριν κάποια χρόνια Δημόσια Σχέσεις στο ΤΕΙ Καστοριάς εργάστηκε για ένα χρονικό διάστημα πάνω στο αντικείμενο της, όμως εγκατέλειψε το επάγγελμα της γιατί την κέρδισε η μεγάλη της αγάπη για την μαγειρική!
Στο σημερινό μου άρθρο λοιπόν έχω την χαρά να φιλοξενώ για τις σκέψεις της για την μαγειρική, το μέλλον της αλλά και για την κατάσταση στην Ελλάδα.
Συνέντευξη: Μια ώρα με την Μαριλένα!
- Μαριλένα, χαίρομαι που έχω την ευκαιρία να μιλήσω μαζί σου για τη μαγειρική σου. Αν και ακόμα δεν έχω γευτεί κάποιο πιάτο σου διαβάζοντας τις συνταγές σου διαδικτυακά ομολογώ ότι είναι σαν να το έχω κάνει.
Θες να μου πεις δυο λόγια για το blog σου “Madame Ginger” απ’ όπου έχουμε τη δυνατότητα να διαβάζουμε τις συνταγές σου;
Μαρία μου και εγώ χαίρομαι πολύ που έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για μαγειρική. Το blog μου «Madame Ginger», ξεκίνησε μία πολύ ζεστή ημέρα του περασμένου Ιουλίου την οποία βαριόμουν τρομερά! Είπα να φτιάξω ένα blog περισσότερο για να μοιράζομαι τα όσα μαθαίνω και ζω καθημερινά στις κουζίνες αλλά και ως προσωπικό συνταγολόγιο, ώστε να μπορώ να έχω πρόσβαση στις συνταγές μου από παντού. Δειλά-δειλά, έφτιαξα και τη σελίδα του blog στο Facebook και μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, τα Likes ανέβαιναν κατακόρυφα, η αναγνωσιμότητα το ίδιο και οι απορίες και τα σχόλια των αναγνωστών πλήθαιναν συνεχώς...Δεν το περίμενα όλο αυτό με τίποτα όταν καθόμουν στο μπαλκόνι μου, διαλέγοντας το template του blog εκείνη την ημέρα!
- Στο διαδίκτυο λοιπόν είσαι γνωστή σ’ όλους μας ως “Madame Ginger”. Ήθελα να σε ρωτήσω γιατί επέλεξες την ονομασία αυτή;
Λοιπόν, όπως σου είπα και πριν η ιστορία με το blog ξεκίνησε τυχαία και κάπως έτσι βγήκε και το όνομά του! Είμαι πάρα πολύ κακή στο να βγάζω ονόματα (μεγάλο πρόβλημα όταν προσπαθείς να σκεφτείς όνομα για ένα πιάτο σου), οπότε αποφάσισα να ψάξω ιδέες στο Internet...Κάπου είδα το Madame, κάπου το Ginger και τα συνδύασα...Στην πορεία, αποδείχτηκε ένα πολύ πετυχημένο όνομα, αφού εκτός του ότι μένει εύκολα στην μνήμη κάποιου που το ακούει για πρώτη φορά, είναι ένα όνομα στην κυριολεξία! Από τότε είναι το nickname μου και χαίρομαι σα μικρό παιδί όταν με φωνάζουν Madame Ginger!
- Εσύ πιστεύεις ότι εύκολο για κάποιον αρχάριο στην κουζίνα να αρχίσει να πειραματίζεται ή είσαι της άποψης ότι η κουζίνα χρειάζεται ιδιαίτερες γνώσεις;
Πιστεύω ότι κάποιος που ξεκινάει να ασχολείται με την μαγειρική, πρέπει πρώτα να ξεκινήσει από τα βασικά. Οι βάσεις της κουζίνας, ειναι απαραίτητες αν θέλει κανείς να προχωρήσει στη συνέχεια σε πειραματισμούς ή να βγάλει δικές του συνταγές. Υπάρχουν κάποια βήματα που πρέπει να ακολουθήσει κανείς μέχρι να φτάσει στο στάδιο του πειραματισμού.
Για παράδειγμα, όσο εύκολο και να ακούγεται, στην πραγματικότητα θέλει γνώση και εξάσκηση για να βράσεις σωστά ένα αυγό. Οι περισσότεροι βράζουν το νερό, ρίχνουν τα αυγά και τα αφήνουν εκεί να βράζουν κανένα 20λεπτο με αποτέλεσμα να σπάνε ή να δημιουργείται ένα πράσινο στεφάνι γύρω από τον κρόκο και η υφή του ασπραδιού να θυμίζει τσίχλα! Το αυγό όμως, πρέπει να μπει σε κρύο νερό μαζί με ξίδι και να μπει σε χαμηλή φωτιά, φτάνοντας σταδιακά στη θερμοκρασία βρασμού. Στη συνέχεια, πρέπει να βράσει 8-10 λεπτά και να μπει αμέσως σε κρύο νερό ώστε να σταματήσει το ψήσιμό του.
Είναι πολύ σημαντικό για κάποιον που ξεκινάει τώρα την μαγειρική, να μην σνομπάρει τις απλές παρασκευές, γιατί αυτές θα αποτελέσουν τη βάση για τις πιο περίπλοκες.
- Πόσες ώρες ξοδεύεις μέσα στην κουζίνα σου και τι νομίζεις ότι δεν θα μπορούσες να αποχωριστείς απ’ αυτήν;
Καθημερινά, περνάω από 7 έως 12 ώρες σε μια κουζίνα, είτε επαγγελματική είτε του σπιτιού μου και η διαφορά μεταξύ των δύο είναι τεράστια. Διαφορετικές ποσότητες, διαφορετικοί κανόνες υγιεινής και διαφορετικές ταχύτητες. Στο σπίτι μου μαγειρεύω πολύ απλά πράγματα όπως μακαρόνια βουτύρου με τριμμένο τυρί, αυγά τηγανητά και στα μεγάλα κέφια κανένα ψητό κρέας με πατάτες. Όλη μου η δημιουργικότητα και η ενέργεια εξαντλούνται στο μαγαζί, όπου σκέφτομαι και όλες τις συνταγές για το blog.
Το φρεσκοτριμμένο πιπέρι, το ελαιόλαδο, το βούτυρο και το σκόρδο είναι τα 4 πράγματα που λατρεύω να χρησιμοποιώ και δεν αποχωρίζομαι ποτέ.
- Πρόσφατα το “Madame Ginger” συμμετείχε στο διαγωνισμό του TGI Friday’s στον οποίο και κέρδισε. Συγχαρητήρια επ’ ευκαιρίας! Για πες μου πως και αποφάσισες να συμμετάσχεις και τι αποκόμισες από την συμμετοχή σου στο διαγωνισμό αυτό;
Ευχαριστώ πολύ! Πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενη! Είναι αστεία η ιστορία του διαγωνισμού...Έμαθα από μια φίλη ότι τα TGI Friday’s και το GreekFoodBlogs.com διοργανώνουν το διαγωνισμό ‘Το δικό σου πιάτο στα TGI Friday’s’ μόνο για Food Bloggers! Σκέφτηκα ότι θα ήθελα να συμμετάσχω, αλλά στη συνέχεια το ξέχασα! Μέρες αργότερα συζητούσαμε με τη Φοίβη Τσικκίνη η οποία γράφει στο Madame Ginger, για το αν θα συμμετάσχουμε και με ποια πιάτα. Ξαφνικά συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε μόλις μία ημέρα για να ψωνίσουμε, να μαγειρέψουμε, να φωτογραφήσουμε και να στείλουμε τις συμμετοχές μας. Τεράστιος αγώνας με τον χρόνο! Τελικά, όχι μόνο τα καταφέραμε, αλλά το πιάτο μας Creamy Corn Soup, κέρδισε στον διαγωνισμό και θα σερβίρεται στα 9 καταστήματα TGI Friday’s από 4 Δεκεμβρίου και για 2 μήνες!
Η όλη διαδικασία, ήταν μεγάλη εμπειρία για εμένα και εκτός από την δημοσιότητα που θα γνωρίσει το MadameGinger, το πιο σημαντικό για εμένα είναι οι άνθρωποι που γνώρισα μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία. Αξιόλογοι food bloggers όπως ο Δημήτρης & η Δέσποινα από το Pandespani.com, η Βίκυ Κουμάντου από το Tastefull.gr, η Ερμιόνη από το theonewithallthetastes.blogspot.com, η Conna από το saborconna.blogspot.gr και η Άρτεμις από το wonderfoodland.wordpress.com.
- Ξέρω χάρη στις μαρτυριάρες «πηγές» μου ότι έχεις σπουδάσει Δημόσιες Σχέσεις. Πως λοιπόν αποφάσισες να κάνεις στροφή στην μαγειρική; Και τι θα συμβούλευες νέα παιδιά που τώρα ξεκινάνε την φοιτητική τους καριέρα ακολουθώντας μια ειδικότητα που δεν τους αρέσει απλά για να έχουν ένα όσο γίνεται εξασφαλισμένο μέλλον;
Η αλήθεια είναι ότι όταν σπούδαζα Δημόσιες Σχέσεις στην Καστοριά, δεν ήξερα ότι δεν μου άρεσε! Τα μαθήματα μου φαίνονταν ενδιαφέροντα, τα περνούσα με αρκετή ευκολία και χωρίς ιδιαίτερο διάβασμα και στη συνέχεια βρήκα εύκολα δουλειά και έμεινα σε αυτόν τον κλάδο για περίπου 6 χρόνια. Αλλά σε όλη αυτήν την πορεία, πάντα κάτι μου έλειπε. Δεν μπορώ να το προσδιορίσω ακριβώς, αλλά νομίζω ότι μου έλειπε η δημιουργικότητα (με την χειρωνακτική έννοιά της) και το να δίνω ικανοποίηση μέσα από τη δουλειά μου. Έτσι αποφάσισα στα 27 μου να ξανακάτσω στα θρανία και να μπω στις κουζίνες και τελικά τώρα, 2 ½ χρόνια μετά, περνάω την πιο δημιουργική και γεμάτη περίοδο της ζωής μου!
Όσο για τους νέους ανθρώπους που ξεκινάνε τώρα την φοιτητική τους ζωή είναι, η συμβουλή μου είναι μία: μην ξοδεύετε τον χρόνο σας σε πράγματα που δεν αγαπάτε με την ψυχή σας. Σπουδάστε, δουλέψτε, αλλάξτε καριέρα, σπουδάστε από την αρχή κάτι άλλο, ξαναρχίσετε αν χρειαστεί μια καινούρια καριέρα, αλλάξτε πόλη και χώρα, αλλάξτε τρόπο ζωής. Μην σταματάτε ποτέ να αναζητάτε την ικανοποίηση και μην συμβιβάζεστε σε σπουδές ή δουλειές που δεν σας γεμίζουν. Και προπαντός, μιλήστε στους δικούς σας ανθρώπους, είναι πολύ σημαντικό να ξέρουν τι θέλετε για τη ζωή σας και πώς βλέπετε το μέλλον σας.
Από την άλλη, μπορεί να μην ξέρετε τι θέλετε και αυτό δεν είναι κακό. Κάποια στιγμή θα το καταλάβετε και τότε θα πρέπει να το κυνηγήσετε με όλη σας την δύναμη. Δεν πιστεύω ότι στα 18 του ένας άνθρωπος ξέρει ακριβώς με τι θέλει να ασχοληθεί για το υπόλοιπο της ζωής του και για να σου πω την αλήθεια Μαρία μου δεν είμαι σίγουρη ότι το ξέρει και στα 45 του! Η συνεχής αναζήτηση της προσωπικής μας ικανοποίησης μέσα από τη δουλειά μας, είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ευτυχίας μας!
- Αυτό που έχω καταλάβει παρακολουθώντας την «μαγειρική» σου πορεία είναι ότι είσαι μια πολλά υποσχόμενη σεφ! Σου εύχομαι καλή επιτυχία σ’ ότι και αν αποφασίσεις να κάνεις. Τελευταία τώρα ερώτηση, αλλά όχι λιγότερο σημαντική, πιστεύεις ότι σήμερα νέοι άνθρωποι με καινοτόμες ιδέες έχουν «χώρο» στην Ελλάδα; Μιας και εσύ κόντρα στο ρεύμα μένεις εδώ, δραστηριοποιείσαι εδώ και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία;
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Για εμένα, ένας άνθρωπος που έχει όραμα, μπορεί να διαπρέψει παντού, ακόμα και στην Ελλάδα του σήμερα. Αλλά το όραμα από μόνο του δεν φτάνει. Με προβληματίζει ιδιαίτερα όταν βλέπω νέους ανθρώπους 20 χρονών, να μην δουλεύουν με την δικαιολογία των σπουδών αλλά και μην βιάζονται να τελειώσουν τις σπουδές τους για να μην δουλέψουν! Οι νέοι άνθρωποι πρέπει να πετάξουν από πάνω τους την παλιά νοοτροπία του βολέματος, του 8ώρου, της δουλειάς του μπαμπά και του καφέ με τις ώρες. Πρέπει να δραστηριοποιηθούν, να δουλέψουν και να δημιουργήσουν, αν θέλουν να είναι μέσα σε αυτούς που θα τα καταφέρουν αυτήν τη δύσκολη εποχή.
Πιστεύω ότι αν κοιτάξουμε γύρω μας υπάρχουν θα συναντήσουμε κι άλλα νέα παιδιά σαν την Μαριλένα που καινοτομούν στο χώρο δραστηριοποίησής τους. Η απόφασή της να μην ακολουθήσει επαγγελματική πορεία πάνω στο αντικείμενο των σπουδών της πριν καιρό ίσως για κάποιους έμοιαζε σαν την στραβοτιμονιά πριν το ατύχημα, όμως τελικά την οδήγησε σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση. Γι’ αυτό σας συστήνω: μην φοβάστε τα όνειρά σας, αλλά να παλεύετε για αυτά!
Επιμέλεια άρθρου/συνέντευξης: Μαρία Παπαλουκά
