Και οι μέχρι χθες "μνημονιακοί" εκδότες, έγιναν ξαφνικά ...αντιμνημονιακοί !
Είναι σαφές ότι οι κανόνες με τους οποίους γίνεται η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δημιουργούν συνθήκες αφελληνισμού τους. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μεγάλοι και μικροί μέτοχοι θα απολέσουν τη μικρή ή...
μεγάλη δύναμή τους στις τράπεζες και αργά αλλά σταθερά αυτές θα περιέλθουν στα χέρια ξένων τραπεζιτών. Κι αυτό αν μη τι άλλο δεν είναι καθόλου καλό για κανέναν. Δε νομίζουμε ότι μπορεί να αμφιβάλλει κανείς αν και θα πρέπει να πούμε τα εξής: Εντελώς ξαφνικά εδώ και δύο ημέρες, εφημερίδες που είχαν ταχθεί αναφανδόν υπέρ των Μνημονίων, και που εξυμνούσαν την καλή τρόικα που ήρθε να σώσει την Ελλάδα, ξαφνικά θυμήθηκαν να επιτεθούν στους κακούς ξένους που βάζουν τέτοιους όρους για τις τράπεζες.
Ενώ δηλαδή εδώ και δύο χρόνια διαλύεται η ελληνική κοινωνία από τα σκληρά μέτρα, κάποιες καθεστωτικές εφημερίδες δεν έλεγαν κουβέντα, αντίθετα σιγοντάριζαν την εκάστοτε κυβέρνηση προκειμένου να πάρει κι άλλα μέτρα. Μόλις θίχθηκαν οι φίλοι τραπεζίτες των εκδοτών – επιχειρηματιών αμέσως άνοιξαν πόλεμο στους ξένους δανειστές. Και πώς να μην προστατεύσουν τους «προστάτες» τους. Επί χρόνια οι εγχώριοι τραπεζίτες έδιναν δισεκατομμύρια θαλασσοδάνεια στους εκδότες – επιχειρηματίες οι οποίοι ποτέ δεν τα αποπλήρωναν γι’ αυτό και σήμερα έχουν τεράστια ανοίγματα. Για να μην πούμε για την έμμεση «χορηγία» των καλοταϊσμένων συγκροτημάτων με διαφημίσεις.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο ΔΟΛ ή για να ακριβολογούμε πλέον, το Συγκρότημα Ψυχάρη. Από τις μνημονιακές κορώνες για το πώς η Ελλάδα θα μπει σε τάξη μέσω της τρόικας, ξαφνικά, μόλις θίχθηκαν οι τράπεζες, διαβάσαμε στο Κυριακάτικο Βήμα ότι «Η τρόικα κάνει μπίζνες». Διαβάσαμε με ενδιαφέρον επίσης το άρθρο του κ. Σταύρου Ψυχάρη που μας λέει ότι η «Ελλάδα δεν είναι αποικία» κι ότι αυτό που δεν κατάφεραν οι μεραρχίες του Γ’ Ράιχ τώρα επιχειρούν να το επιτύχουν οι σαράφηδες της Ευρώπης. Και είπαμε να πούμε μπράβο στον κ. Ψυχάρη που τολμά να τα βάζει με την τρόικα, έστω κι αν ο λόγος είναι ότι χάνουν το παντεσπάνι οι φίλοι του οι τραπεζίτες (που εδώ που τα λέμε ποτέ δεν έβαλαν λεφτά από την τσέπη τους, αντίθετα την περίοδο τη χρηματιστηριακής φούσκας έβγαλαν δισεκατομμύρια). Άλλωστε, κανείς δε γνωρίζει ποια θα είναι η κατάσταση αν οι ξένοι πάρουν στα χέρια τους τις ελληνικές τράπεζες.
Βεβαίως, και ο κ. Ψυχάρης και άλλοι πολλοί δεν ήταν τόσο διαπρύσιοι κήρυκες του δικαίου των απλών πολιτών που μαστιγώνονται από τα απανωτά μέτρα, αλλά εν πάση περιπτώσει.
Ωστόσο, στο τέλος του άρθρου του καταλαβαίνουμε που το πάει ο κ. Ψυχάρης, και σίγουρα δεν το πάει στην προστασία των ελληνικών τραπεζών από τους κακούς ξένους.
Γράφει λοιπόν: «Και εν είδει υποσημειώσεως: Όσοι ερευνούν για δάνεια των εφημερίδων ας γνωρίζουν ότι ο «θησαυρός» θα είναι άνθρακες. Και ότι οι εφημερίδες αυτής της χώρας μπορεί να εκδοθούν ακόμη και τετρασέλιδες -αλλά θα εκδοθούν και θα κυκλοφορήσουν, έστω χέρι με χέρι».
Αυτό ήταν λοιπόν που «πόνεσε» τον κ. Ψυχάρη; Ότι κάποιοι κάνουν έλεγχο στα δάνεια των τραπεζών προς τις εκδοτικές επιχειρήσεις; Γιατί αν είναι έτσι τότε σίγουρα θα αποκαλύψουν σημεία και τέρατα, κι όχι άνθρακες. Αν και όταν ξένοι επίτροποι κάτσουν και δουν τα δάνεια που έχουν δοθεί σε μη βιώσιμες εκδοτικές εταιρείες σαν τον ΔΟΛ τότε θα φρίξει ο τόπος.
Αυτό τρέμει ο κ. Ψυχάρης; Ότι θα βρεθούν τα θαλασσοδάνεια που πήρε στο παρελθόν και που συνεχίζει να παίρνει και σήμερα; Ότι θα αποκαλυφθεί που πήγαν αυτά τα λεφτά, και σίγουρα στις τσέπες ορισμένων; Διότι όσο ο έλεγχος είναι στους φίλους Έλληνες τραπεζίτες, θα κουκουλώνονται τα τεράστια χρέη εταιρειών σαν του Ψυχάρη που κανονικά θα έπρεπε να έχουν βάλει λουκέτο.
Επομένως, όσοι σήμερα «σκούζουν» για τον αφελληνισμό των τραπεζών, δεν το κάνουν από άκρατο πατριωτισμό. Το πόσο πατριώτες είναι άλλωστε το μετρούν ανάλογα με το βάθος της τσέπης τους. Το κάνουν γιατί κινδυνεύουν να κυνηγηθούν από τους νέους τραπεζίτες και φυσικά να μην ξαναπάρουν ποτέ δάνειο. Όσο για το ότι οι εφημερίδες θα βγαίνουν τετρασέλιδες και θα κυκλοφορούν χέρι με χέρι, ας τα αφήσουν αυτά τα μελοδραματικά. Δεν περνάνε. Άλλωστε κανείς πέραν των ιδιοκτητών τους δεν χρειάζεται τις εφημερίδες τώρα με το διαδίκτυο.
Έτσι και οι ελεγκτές των Τραπεζών. Δεν θα μπούν μέσα για να ελέγξουν το δικό σας δάνειο, το δικό μου ή του κ. Μήτσου και της κ. Τούλας από το γειτονικό διαμέρισμα. Τα θαλασσοδάνεια θα ελέγξουν, τις εξυπηρετήσεις προς ημέτερους βολεμένους πάσης καταστάσεως θα παρακολουθήσουν, στις τραπεζικές συναλλαγές πίσω από την πόρτα και κάτω από το τραπέζι που απαιτεί τόσο χρόνια η διαπλοκή από τις εκάστοτε κυβερνήσεις θα βάλουν φρένο.
Θα μπει με λίγα λόγια ένας πολύ σημαντικός φραγμός στην διαπλοκή των ΜΜΕ με τους πολιτικούς κι αυτό εξηγεί την αγωνία αλλά και το θράσος των … εξεγερμένων εκδοτών.
