Θεσ/νίκη 22-11-2012
Συνηθίζεται όταν στέλνουμε μία επιστολή σε κάποιο πρόσωπο , να το αποκαλούμε αγαπητέ κύριε ή αγαπητή κυρία.
Δυστυχώς εγώ , δε ξεκίνησα με αυτό τον τρόπο την παρούσα επιστολή, όχι γιατί μου λείπει η γνώση και ο ευγενικός τρόπος, αλλά γιατί δε μπορώ να ‘παίζω ‘ θέατρο και να αποκαλώ αγαπητούς…… αυτούς στους οποίους απευθύνομαι.
Ως πολίτης αυτής της χώρας θα αναφέρω μόνο την ηλικία μου.
Είμαι 31 ετών και μέχρι στιγμής Δόξα το Θεό…… εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα.
Υποθέτω ότι θα σας είναι πολύ βαρετό , να δεχτείτε τα παράπονα ενός απλού πολίτη, αλλά όταν αναλαμβάνετε ένα έργο, θα πρέπει να είστε πρόθυμοι να ακούσετε και τυχόν απόψεις που δε θα σας είναι αρεστές.
Αρχίζοντας λοιπόν, θα ήθελα να εκφράσω τη θλίψη μου, για τη κατάσταση που μας έχετε φτάσει. Λέω μας έχετε φτάσει, γιατί εσείς λογικά έχετε γνώσεις και προσόντα… και εκλέγεστε για το καλό του τόπου. Πράγμα το οποίο μέχρι στιγμής δε το βλέπουμε. Έχουμε φτάσει στο σημείο , ως λαός, να μη ξέρουμε τι μας
ξημερώνει. Αν δε το έχετε καταλάβει, καταφέρατε να διαλύσετε τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Να σταματήσετε τα όνειρα των νέων παιδιών. Γιατί όταν πλέον δεν υπάρχουν δουλειές… δε μπορείς να κινηθείς.. δε μπορείς να δεις εξέλιξη στη ζωή σου. Αλλά αυτά για εσάς είναι ψιλά γράμματα. Δε πιστεύω οι δικές σας ζωές να έχουν αλλάξει. Πέρα από τα ταξίδια που κάνετε για να βγάλετε μια άκρη……. θα πάρουμε , δε θα πάρουμε τη δόση, θα ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων ή όχι…… τελικά τίποτε άλλο δε νομίζω να έχει ταράξει την οικογενειακή γαλήνη σας. Καταφέρατε επίσης να δημιουργήσετε στο σπίτι κάθε πολίτη αυτής της χώρας, κλίμα μελαγχολίας, κλίμα υπερέντασης , αβεβαιότητας και δυσαρέσκειας. Δεν υπάρχει κάτι ευχάριστο να ακούσει κανείς και να αλλάξει έστω για λίγο η ψυχολογία του. Κάθε μέρα η μόνη πληροφόρηση που έχουμε είναι οι επιπλέον αυξήσεις στα προϊόντα , οι αυξήσεις στους λογαριασμούς , οι μειώσεις στους μισθούς , στις συντάξεις, στα επιδόματα και φυσικά το κλείσιμο ενός ακόμα καταστήματος, η απόλυση προσωπικού…. και όλα αυτά ΕΣΑΣ ακόμα δε σας συγκινούν. Το ότι αυξάνεται ραγδαία ο αριθμός αυτοκτονιών κι αυτό δε σας νοιάζει…… τελικά τι άνθρωποι είστε ; Η λέξη συναίσθημα υπάρχει σε ΕΣΑΣ;
Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς από ΕΣΑΣ τι απαντήσεις δίνουν καθημερινά στα παιδιά τους οι οικογενειάρχες που χάνουν τη δουλειά τους; Και όχι μόνο τι απαντήσεις, αλλά και τι κάνουν για να μπορέσουν να δώσουν τα απαραίτητα πλέον στα παιδιά τους. Να σας θυμίσω μόνο, ότι ένα παιδί που έρχεται στη ζωή , δεν έχει ερωτηθεί εάν θέλει να ζήσει σε αυτή την κατάσταση. Και φυσικά όπως τα καταφέρατε, γεννιέται και χρωστάει. Ξεκινάει τη ζωή του βίαια, γιατί ΕΣΕΙΣ φροντίσατε με το που θα γεννηθεί να του αναλογεί μέρος από το χρέος του Κράτους. Μέρος από χρήματα που καταχράστηκαν άλλοι και επιβαρύνονται τώρα οι αδύναμοι.
Ζητάτε να πληρώνουμε συνέχεια, αδιαφορώντας για το εάν μπορούμε. Με τη κοινή λογική, όταν συνέχεια υπάρχουν αυξήσεις γύρω μας και κάθε μέρα κάποιος χάνει την εργασία του ή του μειώνεται ο μισθός , πλέον δε μπορεί να ανταπεξέλθει σε ότι του ζητηθεί Είναι αδύνατον να μειώνεται ο μισθός του και να μπορεί να πληρώνει ότι του ζητάτε, να μπορεί να αγοράζει τα απαραίτητα για τη καθημερινή του επιβίωση, κοινώς να ζει αξιοπρεπώς. Έτσι φτάνουμε στα όρια μας. Δυστυχώς αρκετός κόσμος τα ξεπερνάει καθημερινά , αλλά ΕΣΕΙΣ ζείτε σε άλλο πλανήτη. Έχετε κλείσει τα αυτιά σας και κοιτάτε μόνο πώς θα συνεχίσετε το μακάβριο έργο που ήδη πράττεται. Θεωρώ ότι δε σας ενδιαφέρει εάν ο λαός τα καταφέρνει. Είναι ντροπή σας να βγαίνετε και να λέτε , ότι ο Ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο και δε θέλουμε να τον ταλαιπωρήσουμε με άλλα μέτρα . Τουλάχιστον εφόσον δε μπορείτε να εξηγήσετε στους Ευρωπαίους πού έχει φτάσει η ζωή των Ελλήνων, μη λέτε κουβέντες στο λαό που δε τις πιστεύετε και δε τις υποστηρίζετε. Και δε θα τις υποστηρίξετε ΠΟΤΕ.
Ίσως όλα τα παραπάνω σας αφήνουν παγερά αδιάφορους . Ίσως είναι απλά κάποιες απόψεις που δε σας αγγίζουν . Διέθεσα λίγο από το πολύτιμο χρόνο μου, να πω κάποια από τα παράπονα που υπάρχουν.
Η χώρα δεν έχει ανάγκη ούτε από ανθρώπους που χρησιμοποιούν τη βία, ούτε από ανθρώπους που λένε μία ζωή ψέματα.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σας πω το εξής.
Στην Ιστορία γράφτηκαν ονόματα για τη προσφορά τους στην Ελλάδα. Άνθρωποι που πίστευαν στις λέξεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΖΩΗ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΤΙΜΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΠΑΤΡΙΔΑ. Τα δικά σας ονόματα σίγουρα θα γραφτούν, αμφιβάλλω όμως εάν θα τα διαβάζει κάποιος και θα βλέπει ότι προσφέρατε σε αυτό το τόπο. Θα πάρετε απλά μια θέση στη Νεότερη Ιστορία.
Σίγουρα όμως με τα χειρότερα σχόλια.
ΕΛΕΝΗ Ζ.
πηγή
Συνηθίζεται όταν στέλνουμε μία επιστολή σε κάποιο πρόσωπο , να το αποκαλούμε αγαπητέ κύριε ή αγαπητή κυρία.
Δυστυχώς εγώ , δε ξεκίνησα με αυτό τον τρόπο την παρούσα επιστολή, όχι γιατί μου λείπει η γνώση και ο ευγενικός τρόπος, αλλά γιατί δε μπορώ να ‘παίζω ‘ θέατρο και να αποκαλώ αγαπητούς…… αυτούς στους οποίους απευθύνομαι.
Ως πολίτης αυτής της χώρας θα αναφέρω μόνο την ηλικία μου.
Είμαι 31 ετών και μέχρι στιγμής Δόξα το Θεό…… εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα.
Υποθέτω ότι θα σας είναι πολύ βαρετό , να δεχτείτε τα παράπονα ενός απλού πολίτη, αλλά όταν αναλαμβάνετε ένα έργο, θα πρέπει να είστε πρόθυμοι να ακούσετε και τυχόν απόψεις που δε θα σας είναι αρεστές.
Αρχίζοντας λοιπόν, θα ήθελα να εκφράσω τη θλίψη μου, για τη κατάσταση που μας έχετε φτάσει. Λέω μας έχετε φτάσει, γιατί εσείς λογικά έχετε γνώσεις και προσόντα… και εκλέγεστε για το καλό του τόπου. Πράγμα το οποίο μέχρι στιγμής δε το βλέπουμε. Έχουμε φτάσει στο σημείο , ως λαός, να μη ξέρουμε τι μας
ξημερώνει. Αν δε το έχετε καταλάβει, καταφέρατε να διαλύσετε τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Να σταματήσετε τα όνειρα των νέων παιδιών. Γιατί όταν πλέον δεν υπάρχουν δουλειές… δε μπορείς να κινηθείς.. δε μπορείς να δεις εξέλιξη στη ζωή σου. Αλλά αυτά για εσάς είναι ψιλά γράμματα. Δε πιστεύω οι δικές σας ζωές να έχουν αλλάξει. Πέρα από τα ταξίδια που κάνετε για να βγάλετε μια άκρη……. θα πάρουμε , δε θα πάρουμε τη δόση, θα ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων ή όχι…… τελικά τίποτε άλλο δε νομίζω να έχει ταράξει την οικογενειακή γαλήνη σας. Καταφέρατε επίσης να δημιουργήσετε στο σπίτι κάθε πολίτη αυτής της χώρας, κλίμα μελαγχολίας, κλίμα υπερέντασης , αβεβαιότητας και δυσαρέσκειας. Δεν υπάρχει κάτι ευχάριστο να ακούσει κανείς και να αλλάξει έστω για λίγο η ψυχολογία του. Κάθε μέρα η μόνη πληροφόρηση που έχουμε είναι οι επιπλέον αυξήσεις στα προϊόντα , οι αυξήσεις στους λογαριασμούς , οι μειώσεις στους μισθούς , στις συντάξεις, στα επιδόματα και φυσικά το κλείσιμο ενός ακόμα καταστήματος, η απόλυση προσωπικού…. και όλα αυτά ΕΣΑΣ ακόμα δε σας συγκινούν. Το ότι αυξάνεται ραγδαία ο αριθμός αυτοκτονιών κι αυτό δε σας νοιάζει…… τελικά τι άνθρωποι είστε ; Η λέξη συναίσθημα υπάρχει σε ΕΣΑΣ;
Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς από ΕΣΑΣ τι απαντήσεις δίνουν καθημερινά στα παιδιά τους οι οικογενειάρχες που χάνουν τη δουλειά τους; Και όχι μόνο τι απαντήσεις, αλλά και τι κάνουν για να μπορέσουν να δώσουν τα απαραίτητα πλέον στα παιδιά τους. Να σας θυμίσω μόνο, ότι ένα παιδί που έρχεται στη ζωή , δεν έχει ερωτηθεί εάν θέλει να ζήσει σε αυτή την κατάσταση. Και φυσικά όπως τα καταφέρατε, γεννιέται και χρωστάει. Ξεκινάει τη ζωή του βίαια, γιατί ΕΣΕΙΣ φροντίσατε με το που θα γεννηθεί να του αναλογεί μέρος από το χρέος του Κράτους. Μέρος από χρήματα που καταχράστηκαν άλλοι και επιβαρύνονται τώρα οι αδύναμοι.
Ζητάτε να πληρώνουμε συνέχεια, αδιαφορώντας για το εάν μπορούμε. Με τη κοινή λογική, όταν συνέχεια υπάρχουν αυξήσεις γύρω μας και κάθε μέρα κάποιος χάνει την εργασία του ή του μειώνεται ο μισθός , πλέον δε μπορεί να ανταπεξέλθει σε ότι του ζητηθεί Είναι αδύνατον να μειώνεται ο μισθός του και να μπορεί να πληρώνει ότι του ζητάτε, να μπορεί να αγοράζει τα απαραίτητα για τη καθημερινή του επιβίωση, κοινώς να ζει αξιοπρεπώς. Έτσι φτάνουμε στα όρια μας. Δυστυχώς αρκετός κόσμος τα ξεπερνάει καθημερινά , αλλά ΕΣΕΙΣ ζείτε σε άλλο πλανήτη. Έχετε κλείσει τα αυτιά σας και κοιτάτε μόνο πώς θα συνεχίσετε το μακάβριο έργο που ήδη πράττεται. Θεωρώ ότι δε σας ενδιαφέρει εάν ο λαός τα καταφέρνει. Είναι ντροπή σας να βγαίνετε και να λέτε , ότι ο Ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο και δε θέλουμε να τον ταλαιπωρήσουμε με άλλα μέτρα . Τουλάχιστον εφόσον δε μπορείτε να εξηγήσετε στους Ευρωπαίους πού έχει φτάσει η ζωή των Ελλήνων, μη λέτε κουβέντες στο λαό που δε τις πιστεύετε και δε τις υποστηρίζετε. Και δε θα τις υποστηρίξετε ΠΟΤΕ.
Ίσως όλα τα παραπάνω σας αφήνουν παγερά αδιάφορους . Ίσως είναι απλά κάποιες απόψεις που δε σας αγγίζουν . Διέθεσα λίγο από το πολύτιμο χρόνο μου, να πω κάποια από τα παράπονα που υπάρχουν.
Η χώρα δεν έχει ανάγκη ούτε από ανθρώπους που χρησιμοποιούν τη βία, ούτε από ανθρώπους που λένε μία ζωή ψέματα.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σας πω το εξής.
Στην Ιστορία γράφτηκαν ονόματα για τη προσφορά τους στην Ελλάδα. Άνθρωποι που πίστευαν στις λέξεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΖΩΗ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΤΙΜΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΠΑΤΡΙΔΑ. Τα δικά σας ονόματα σίγουρα θα γραφτούν, αμφιβάλλω όμως εάν θα τα διαβάζει κάποιος και θα βλέπει ότι προσφέρατε σε αυτό το τόπο. Θα πάρετε απλά μια θέση στη Νεότερη Ιστορία.
Σίγουρα όμως με τα χειρότερα σχόλια.
ΕΛΕΝΗ Ζ.
πηγή
