Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Η απορία ανήκει στην κ. Έλενα Παναρίτη, πρώην βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Έτσι είχεν αναφωνήσει η κ. Παναρίτη την 09.02.2012 ωρυόμενη ενώπιον της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής και για τούτο, μεταξύ άλλων, το θέμα, χωρίς αυτό να την εμποδίσει να ..
Με τη φράση αυτή εννοούσε η κ. Παναρίτη ότι δεν έβλεπε μέσα στο Μνημόνιο 2 προβλέψεις για την πάταξη της πολυνομίας που αποτελεί ένα από τα καρκινώματα της ελληνικής δημόσιας ζωής.
Απάντηση δεν έλαβε και η κυβέρνηση συνέχισε να νομοθετεί με την ίδια γνωστή μέθοδο δια των ψήφων των βουλευτών που συγκροτούν την εκάστοτε συγκυριακή πλειοψηφία και ψηφίζουν χωρίς να διαβάζουν ό,τι δίνουν στον Αρχηγό τα de facto θεσμοθετημένα εξωθεσμικά κέντρα.
Η απορία της κ. Παναρίτη ήρθε στο νου μου καθώς διάβαζα εν τάχει το δεύτερο «Μεσοπρόθεσμο» της ζωής μου. Αυτό που κατατέθηκε την 05.11.2012. Το μοτίβο γνωστό: η περίπτωση τάδε της παραγράφου δείνα του άρθρου εκείνου του νόμου τάδε καταργείται ή αντικαθίσταται με την ακόλουθη διάταξη. ΄Η η τάδε παράγραφος του νόμου δείνα αναριθμείται σε παράγραφο δέλτα και προστίθεται παράγραφος γάμα ως εξής. Βρίθει από τέτοιες ρυθμίσεις και τούτο το μακροσκελέστατο νομοθέτημα. Διερωτώμαι αν υπάρχει έστω και ένας βουλευτής που θα διαβάσει το νομοσχέδιο αυτό, θα ανατρέξει στις τροποποιούμενες ή καταργούμενες διατάξεις και παραβάλλοντάς τες με την αιτιολογική έκθεση του νόμου θα αντιληφθεί τί είναι αυτό που ψηφίζει. Και τούτο ανεξαρτήτως του αν καλείται με ένα «ΝΑΙ» ή ένα «ΟΧΙ» να εκφέρει άποψη επί εκατοντάδων διαφορετικών θεμάτων. Εκτός και δεχθούμε ότι ο μεν ψηφίζει και αυτά αβλεπί για τη ρημάδα τη δόση και μόνον, ενώ ο δε τα καταψηφίζει από απλή αντιπολιτευτική διάθεση.
Το πιο εξοργιστικό, όμως, κείμενο είναι η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που οφείλει κατά συνταγματική επιταγή να συνοδεύει κάθε σχέδιο νόμου αναφέροντας, με ακρίβεια υπολαμβάνω, τις οικονομικές επιπτώσεις των ρυθμίσεων που εισάγονται προς ψήφιση. Υπάρχει, άραγε, άλλη χώρα στον κόσμο, όπου είναι παραδεκτό να γράφει η εν λόγω Υπηρεσία ότι η απώλεια τόσων εσόδων από την τάδε ρύθμιση «θα καλυφθεί από άλλες πηγές»; Τόσο απλά. Με μία ακρίβεια που σπάει κόκκαλα.
Διαβάζοντας πάλι όλα τούτα και αναλογιζόμενος τον εμπαιγμό που γίνεται μέσω ενός αναληθούς προϋπολογισμού, δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι αν όλα τούτα τα έχει διαβάσει ο Καραμανλής Jr. και γιατί τα ψηφίζει.
Σωτήριος Καλαμίτσης
