του Σεραφείμ Μηχιώτη
Συνθήματα της μορφής «πόλεμος ενάντια στους μπάτσους», «θάνατος στους ασφαλίτες» και άλλα τέτοια ψευδο-ηρωϊκά,αποτελούν καθημερινή τροφή των αναρχικών των Εξαρχείων, τα οποία συναντούσαν, όμως, τη διακριτική συμπάθεια κάποιων ακροαριστερών, στα όρια ή στο περιθώριο της
δημοκρατικής νομιμότητας, κάποιοι από τους οποίους έχουν στεγασθεί σήμερα σε συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Βεβαίως είχαν και την ανάλογη προβολή τους από το γνωστό αναρχικό ιστότοπο indymedia.
Η «μεγάλη ριζοσπαστική και δημοκρατική παράταξη» του Τσίπρα, αγκάλιασε από την Πέμπτη (και) το κίνημα αυτό.
Ανακάλυψαν, μόλις τώρα, ότι υπάρχουν εντεταλμένα αστυνομικά όργανα της Πολιτείας, που κυκλοφορούν με πολιτικά, αλλά και με χειροπέδες αν απαιτηθεί να προβούν σε συλλήψεις, ενώ ενετάλησαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, συνοδευόμενοι από τη νομική υποστήριξη της Κουμουνδούρου, να τους «στήσουν παγανιά» στους δρόμους της Αθήνας.
Όπερ και έπραξαν. Ολοκλήρωσαν δε το «έργο» τους φωτογραφίζοντες τους «προβοκάτορες της ΕΛΑΣ» και τραβώντας και σχετικό φιλμάκι, το οποίο αναρτήθηκε τάχιστα από τον ιστότοπο της Κουμουνδούρου left.gr!
Kανονική αντιποίηση αρχής υπό την άνεση της βουλευτικής ιδιότητος, θρασύδειλοι τασαμπουκάδες, πλην βουλευτές συνεπώς μη ελεγκτέοι κι ας λέγει γνωστή δικηγόρος που υπερασπίζεται δικαζόμενους γιά αναρχική ή τρομοκρατική δράση, βεβαίως και ΣΥΡΙΖΑια, ότι πρόκειται για... «επικίνδυνη αντιποίηση διαδηλωτή».
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό που προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση, είναι ότι των εν λόγω «ακτιβιστικών επιλογών», έτρεξε να προστρέξουν, ως διαπρύσιοι συνήγοροι, οι κομμουνιστογενείς εκ του ΚΚΕ Λαφαζάνης, υπό την κοινοβουλευτική του ιδιότητα, και Καρτερός,υπό τη δημοσιογραφική του ιδιότητα, αμφότεροι, κατά το παρελθόν, ένθερμοι υποστηρικτές των καθεστώτος του εκπεσόντος «υπαρκτού σοσιαλισμού» και του αστυνομικού κράτους με το οποίο αυτά κυβερνούσαν. Σε αυτά οι «ασφαλίτες» ήσαν πανταχού παρόντες και οι μυστικές υπηρεσίες όπως η KGB, είχαν μάτια και αυτιά σε κάθε σπίτι. Στο δε ΠΓ του ΚΚΕ, η Σοβιετική Μυστική Υπηρεσία είχε τον άνθρωπό της.
Τώρα αυτοί οι άνθρωποι, έρχονται να ανησυχήσουν και να «προστατεύσουν» διαδηλωτές «από αστυνομικούς που συνήθως δρουν ως προβοκάτορες» (εις τον οικείο πρωτοσέλιδο τίτλο της «ΑΥΓΗΣ»περιγράφονται ως σκέτοι «προβοκάτορες»). Δηλαδή ως νταβατζήδες!
Γεννάται συνεπώς το ερώτημα; Προς τί αυτή η σπουδή, φοβούνται κάτι και θέλουν να το αποτρέψουν, ώστε να μην εκτεθούν; Κάτι προφανώς διόλου ασήμαντο; Τους ενοχλεί όταν η ΕΛΑΣ επιτελεί, όπως πρέπει, την αποστολή της, έτοιμη, εκ παραλλήλου, μέσω της Υπηρεσίες Εσωτερικών της Υποθέσεων, να ελέγξει και πράξει τα δέοντα γιά παρανομούντες ή επιόρκους;
Γιά να φθάνει πάντως ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Δένδιας να ευρίσκεται εις το στόχαστρό τους, με τόση εμπάθεια, μέχρις σημείου τυφλού μίσους, σημαίνει ότι δεν κάθεται και ότι προσπαθεί να ανταποκριθεί σε μία πολύ δύσκολη και πολυποίκιλη αποστολή. Και φαίνεται ότι, συνεχίζοντας και βελτιώνοντας το θετικό έργο προκατόχων του υπουργών, όπως π.χ. οι Μιχ. Χρυσοχοϊδης και Χρ. Παπουτσής, ο Δένδιας κινείται με μεθοδικότητα και αποτελεσματικότητα, στο μέτρο του δυνατού, σε αυτό που περικλείεται ως «αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και ενίσχυση του αισθήματος ασφαλείας των πολιτών».
Προς τούτο ας έχουμε ένα καλό λόγο να λέμε γιά το έργο που επιτελεί η ΕΛΑΣ, κάποτε εντελώς αθόρυβο, κάποτε με την πολύτιμη συνδρομή «ασφαλιτών» ή την χρήση των δυνατοτήτων που παρέχει η τεχνολογία.
Το παρατιθέμενο, επίσης, πόνημα του αρθρογράφου Καρτερού, από την τελευταία σελίδα του κομματικού δελτίου της «ΑΥΓΗΣ», τιτλοφορούμενο «Ο ασφαλίτης Δένδιας» ας κρατηθεί ως «μνημείο» εμπάθειας και κομματικής τύφλωσης, η οποία δεν είναι απαραίτητο να παύει όταν ο εμπαθής αλλάζει πολιτικό σχηματισμό.
Εννοείται, βεβαίως, ότι, με μία τέτοια απαξίωση προς το έργο τηε ΕΛΑΣ, ο Τσίπρας προσωπικώς οφείλει να αποπέμψει την προσωπική φρουρά, η οποία του έχει χορηγηθεί υπό την ιδιότητα του ως αρχηγού της μείζονος αντιπολιτεύσεως, οι δε βουλευτές της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας να πράξουν αναλόγως γιά τους συνοδούς αστυνομικούς, οι οποίοι τους έχουν διατεθεί.
Οπωσδήποτε, όμως, αν, παρ’ όλα αυτά τους διατηρήσουν, να απαιτήσουν να τους συνοδεύουν μόνον εν στολή, καθ΄ ο μέτρο δεν μπορεί να καταγγέλλουν τους «ασφαλίτες» και οι ίδιοι να δέχονται την φρούρησή τους από «ασφαλίτες», έστω κι αν είναι «δικοί τους».
Τέλος υπάρχει ένα σοβαρό θέμα, με τη δημοσίευση των φωτογραφιών των «ασφαλιτών» από τον ιστότοπο left.gr: Οι ίδιοι άνθρωποι, δηλαδή οι ΣΥΡΙΖΑίοι, οι οποίοι ενίστανται γιά τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών συλληφθέντων από τη ΓΑΔΑ γιά ελεγκτέες ποινικώς πράξεις και καταλογίζουν «διαπόμπευση», δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τη δημοσιοποίηση φωτογραφιων ή οπτικοακουστικού υλικού, με εντεταλμένα αστυνομικά όργανα της Πολιτείας, με πολιτική περιβολή.
Διαπόμπευση, λοιπόν, όπου μας συμφέρει και όπου δεν μας συμφέρει ...αποκάλυψη παρακρατικών, οι οποίοι, μοιραίως, παραδίδονται βορά εις ποίους;...Ολισθηρός δρόμος!
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
-Το κείμενο του πονήματος Καρτερού:.http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=726096
