Και φυσικά δεν εννοώ τον Παναθηναϊκό ο οποίος χθες έφαγε τη γνωστή 3-πλή ταρίφα, αλλά για την άλλη:
Τον Παπαγαλιακό.
Αν υπήρχε Τσάμπιονς Λιγκ Παπαγαλίας η ομάδα του Αλαφούζου θα ήταν ανίκητη.
Μια Μπαρτσελόνα βγαλμένη, κυριολεκτικά, από τα παραμύθια.
Τί κι αν ο Αλαφουζιακός όπου πήγε φέτος δεν γύρισε με κάτω από 3 μπαλάκια.Τί κι αν έμεινε έξω από τα παγκόσμια μεγαθήρια Μάριμπορ, Τότεναμ και Λάτσιο. Τί κι αν τέλειωσε με συντελεστή γκολ 4-11.
Όλα αυτά είναι πολύ μικρά μπροστά στη μπάλα που παίζουν τα πουλέν του Αλαφούζου.
Τί να φτουρήσουν οι Τοτσεδοφορναρόληδες μπροστά στους Σαμπρακοχελάκηδες;
Τα παπαγαλάκια του Αλαφούζου θυμίζουν το ανέκδοτο με το υπερσύγχρονο 50όροφο μπουρδέλο. Αυτό που είχε φοβερή οργάνωση, μάνατζμεντ και εγκαταστάσεις, αλλά είχε ένα μικρό προβληματάκι: Δεν είχε βρει ακόμα πουτάνες.
Μικροπράγματα.
Διοτι μπορεί ο ΠΑΟ να άρπαξε ακόμα μια 3άρα, πλην όμως “η Τότεναμ είδε το χάρο με τα μάτια της από τον ρωμαλέο Παναθηναϊκό” που λέει και ο Χελάκης.
http://amantomatimou.wordpress.com/
