Εισήγηση Μάρκου Μπόλαρη στην παρουσίαση του βιβλίου «Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» του Κώστα Τσαρούχα στη Στοά του Βιβλίου, Αθήνα 13.12.2012.:
Η έγνοια του Ικτίνου και του Καλλικράτη, όταν σχεδίασαν και ανήγειραν τον Παρθενώνα, για τη σχέση του μνημείου με το φως, η πλατωνική κίνηση του ανθρώπου προς το φως, το φως της Αναστάσεως της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η μέριμνα του Ανθέμιου του Ισίδωρου για το φως, όταν στερέωναν αέρινα τον τρούλο της Αγίας Σοφίας στην Πόλη, το φως του Αιγαίου στην ποίηση του Ελύτη, το φως ιλαρόν του εσπερινού, το φως της ελληνικής διαχρονίας. Ο συγκλονιστικός διάλογος των δύο αγγλίδων κυριών της αποικιοκρατίας στο ποίημα «Στα περίχωρα της Κερύνειας» του Γιώργου Σεφέρη, για το φως που εκδικείται.
Ήταν οι πρώτες σκέψεις που συνειρμικά μου ήρθαν στο νου, όταν ο καλός φίλος και μαχητικός δημοσιογράφος Κώστας Τσαρούχας μου έκανε την τιμή να μου προτείνει να προλογίσω την εξαιρετικά τεκμηριωμένη έρευνά του με τίτλο «Η μασονία στην Ελλάδα», η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» το 1981, της οποίας διευθυντής τότε ήταν ο Σεραφείμ Φυντανίδης.
Tο ζήτημα που μπαίνει εξ αρχής στη συζήτηση και διαπραγματεύεται τεκμηριωμένα και συστηματικά ο Κώστας Τσαρούχας στο βιβλίο του, είναι αυτό της διαφάνειας. Όσο κι αν οι τέκτονες αποποιούνται κάθε πολιτική αναφορά, η μυστικότητα που περιβάλλει την οργάνωσή τους είναι κατ εξοχήν ζήτημα πολιτικό. Αγγίζει την ίδια τη λειτουργία της δημοκρατίας. Η διαφάνεια είναι δείκτης δημοκρατικότητας μιας κοινωνίας. Και η ιστορία αυτού του τόπου, πριν νοθευτεί, ελπίζω όχι ανεπανόρθωτα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη διαφάνεια, με το φώς.
Στη δημόσια σφαίρα η ηθική και η διαφάνεια συνιστούν τους πυλώνες της δημοκρατίας. Αν λοιπόν οι μασονικές οργανώσεις ισχυρίζονται την προσήλωση τους στους δημοκρατικούς θεσμούς θα πρέπει πρωτίστως να αποδείξουν ότι λειτουργούν με άξονες αναφοράς τη διαφάνεια και το ήθος. Σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "le Nouvel Observateur" στις 29 Μαρτίου 2012 ο René Ricol, διακεκριμένος
οικονομικός εμπειρογνώμονας, δήλωσε, αναφορικά με το ασυμβίβαστο της συμμετοχής σε τεκτονική οργάνωση και της επαγγελματικής θέσης ως δημόσιου λειτουργού, ότι θα πρέπει η ιδιότητα του τέκτονα να δηλώνεται εξ αρχής όταν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων. Κατέληξε μάλιστα λέγοντας πως η μυστικότητα επιτρέπει κάθε είδους χειραγώγηση.
Το βιβλίο του Κώστα Τσαρούχα είναι αντιπροσωπευτικό της μαχόμενης δημοσιογραφίας, είδος σπάνιο στις μέρες μας. Της δημοσιογραφίας που τολμά και δεν πτοείται από τα ισχυρά συμφέροντα που επιβάλλουν την επιλεκτική πληροφόρηση και συχνά τη συσκότιση ή την παραπληροφόρηση.
Στη μελαγχολική διαπίστωση της ισχύος των μηχανισμών που έχουν αναπτύξει τα παράκεντρα εξουσίας ο αισιόδοξος αντίλογος είναι όπως μας είχε υποδείξει ο Κορνήλιος Καστοριάδης «η πραγματική δράση της κοινότητας». «Έτσι γεννιέται το πολιτικό, έτσι γεννιέται η ελευθερία ως κοινωνικοϊστορικά ενεργή ελευθερία", συμπλήρωνε ο μεγάλος στοχαστής.
