Θυμάστε το δημοσίευμα του Spiegel ότι "Έλληνες έχουν στην Ελβετία 600 δις" ;
Είπαμε τότε και δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε το αυτονόητο, ότι πρόκειται για την ...
απόλυτη μπούρδα. Για μια φαντασίωση του δημοσιογράφου, αφού κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσες είναι οι καταθέσεις. Για χίλιους λόγους είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ αδύνατο να ξέρει κάποιος.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη "λίστα Λαγκάρντ", για την οποία δεν ξέρει κανένας (απολύτως κανένας) στα ΜΜΕ, απολύτως (απολύτως!) τ-ί-π-ο-τ-ε.
Παρ΄όλα αυτά, μια μπαρούφα μιας βουλευτίνας ότι "έσβησαν 600 ονόματα (!) από την αυθεντική", έγινε είδηση, λες και διασταυρώθηκε !
Μετά, στήθηκαν ολόκληρα δελτία ειδήσεων, όπου ο άνκορμαν ρωτούσε με συνωμοτικό ύφος ("έλα τώρα, εσύ ξέρεις"), τον/την ρεπόρτερ του καναλιού, /η οποίος/α δεν είχε την παραμικρή πληροφορία. Κι έτσι παρουσίαζε ό,τι μπορούσε να σκεφτεί ως "ρεπορτάζ".
Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να έσβησαν ονόματα, μπορεί να μην έσβησαν, μπορεί να αλλοιώθηκαν 6 ονόματα ή 60 ή 600, μπορεί, μπορεί, μπορεί....
αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει η παραμικρή πληροφόρηση, με την έννοια που επιτάσσει το ρεπορτάζ. Όλα όσα λένε με περισπούδαστο ύφος μάχιμου ρεπόρτερ οι τηλεαστέρες είναι βγαλμένα από το μυαλό των συντακτών. Όλα, απολύτως όλα.
H αλήθεια είναι ότι μέχρι στιγμής, ό,τι έχει ακουστεί είναι βγαλμένο από τη φαντασία των δημοσιογράφων. Κανείς δεν ξέρει αν και πόσο "πειραγμένη" είναι η λίστα. Οπότε, ψυχραιμία και υπομονή.
Αλλά το κυνήγι της είδησης και ο ανελέητος ανταγωνισμός που έφεραν τα πολλά ΜΜΕ κάνει την τρίχα τριχιά και στήνει εικοσάλεπτο ρεπορτάζ, βγαλμένο εξ ολοκλήρου από το μυαλό του ρεπόρτερ.
