Ελπίζω το 12ήμερο ταξίδι του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Λατινική Αμερική, συν γυναιξί και τέκνοις, να είναι διδακτικό και να μας επιστρέψει περισσότερο πραγματιστής και λιγότερο «αριστερορομαντικός». Ηδη ..
από τη συνάντησή του με τον παλιό αριστερό συνδικαλιστή και δις πρόεδρο της Βραζιλίας κ. Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα εικάζουμε ότι πήρε τα πρώτα ηχηρά μηνύματα πως πρέπει να αφήσει στην άκρη τις αριστερίστικες ανέξοδες κορόνες και να αναζητήσει λύσεις μέσα από τους κανόνες της αγοράς, την οποία ο κ. Τσίπρας και οι σύντροφοί του στέλνουν με κάθε ευκαιρία στο πυρ το εξώτερον.
Ο 67χρονος Λούλα, που μεταμόρφωσε τη Βραζιλία και την κατέστησε την έκτη ισχυρότερη οικονομική δύναμη στον κόσμο, δίνοντας παράλληλα ψωμί σε εκατομμύρια λιμοκτονούντες συμπατριώτες του, τον συμβούλευσε να βρει ο ΣΥΡΙΖΑ λύσεις μέσα από την οικονομική ανάπτυξη, το εμπόριο, τις επενδύσεις και την κατανάλωση, που θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας. Ολα αυτά δηλαδή που αρνείται ο ΣΥΡΙΖΑ ως κακά του καπιταλισμού, ασπαζόμενος ενίοτε λαφαζανικές θεωρίες περί δραχμής, σηκώνοντας το λάβαρο της μονομερούς καταγγελίας των μνημονίων και της παύσης πληρωμών των υποχρεώσεων της χώρας.
Εμπόριο, κατανάλωση και επενδύσεις, όπως υποστηρίζουν και τα αστικά -κατά τον ΣΥΡΙΖΑ- κόμματα, είναι η συμβουλή του κ. Λούλα και ίσως το σημείο το οποίο προβλημάτισε τον κ. Τσίπρα, καθώς η μέχρι τώρα ρητορεία του περιλάμβανε στο κυρίως μενού προειδοποιήσεις και απειλές προς τους υποψήφιους επενδυτές να μη διανοηθούν να έρθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα γιατί όταν εκείνος έρθει στην εξουσία θα ακυρώσει όλες τις συμβάσεις της «πιστωτόδουλης» κυβέρνησης! Επομένως, αν εκτιμά την κρίση του μπαρουτοκαπνισμένου Λούλα, θα πρέπει τώρα να πάρει πίσω τις απειλές προς τους ξένους και ντόπιους επενδυτές, λέγοντας πως «μην το δένετε κόμπο, αν είπαμε και μια κουβέντα παραπάνω» και πως ο ΣΥΡΙΖΑ τους θέλει, όπως θέλει και τα λεφτά τους. Το αν θα τον πιστέψουν οι ξένοι είναι άλλο θέμα και όρκο δεν παίρνω. Εκτός όμως από τις εμπειρίες του κ. Λούλα, ο κ. Τσίπρας πρέπει να πάει να βρει και να ρωτήσει και έναν άλλο σύντροφό του, που μιλάνε και την ίδια γλώσσα.
Τον πρόεδρο της Κύπρου κ. Δημήτρη Χριστόφια, ο οποίος για μήνες έδωσε έναν σκληρό αγώνα να αποφύγει το ΔΝΤ και το μνημόνιο, προσφεύγοντας για οικονομική βοήθεια στη Ρωσία, στην Κίνα και δεν ξέρω πού αλλού, αλλά στο τέλος «έφαγε πόρτα» από παντού, κατά το κοινώς λεγόμενο. Με δάκρυα στα μάτια, ο ηγέτης του ΑΚΕΛ παραδέχθηκε ότι το ΔΝΤ και το μνημόνιο ήταν εν τέλει μονόδρομος και η μοναδική διαφορετική επιλογή ήταν η χρεοκοπία και κατ’ επέκταση περισσότερα δεινά για τον λαό του απ’ αυτά που φέρνουν οι δικοί του τροϊκανοί. Μια ανοιχτή συζήτηση μαζί του ίσως του αλλάξει άποψη για όλες αυτές τις αντιμνημονιακές κορόνες και τις απειλές για τους πολιτικούς του αντιπάλους με λαϊκά δικαστήρια, λες και μόνο ο δικός του πολιτικός χώρος έχει πατριωτικές ευαισθησίες.
Γιατί, κακά τα ψέματα, αν δεν ωριμάσουν τα κόμματα και κυρίως τα στελέχη τους, που φιλοδοξούν κι αυτά με τη σειρά τους να μας σώσουν, αν δεν αποκτήσουν ρεαλιστική λογική και προτάσεις εξόδου από την κρίση και αν συνεχίσουν να πουλάνε φρούδες ελπίδες στον απελπισμένο λαό, τότε τα λαϊκά δικαστήρια θα τους γίνουν μπούμερανγκ.
Ας αποδεχθούν ότι η χώρα απέφυγε προς το παρόν τα χειρότερα και πως απαιτείται από δω και στο εξής η συμβολή όλων όσοι έχουν να προτείνουν κάτι χρήσιμο για να βγούμε μια ώρα αρχύτερα από τα μνημόνια και τις δυσμενείς συνέπειές τους. Δημιουργικές ιδέες, σκληρή δουλειά, οράματα, διεθνείς επαφές και επιρροές και λιγότερη μεμψιμοιρία είναι αυτά που χρειαζόμαστε τώρα για να κάνουμε το ελληνικό θαύμα όλοι μαζί. Σε διαφορετική περίπτωση, αν συνεχιστεί το ίδιο βιολί της ανευθυνότητας και του ποπολαρισμού, πολύ φοβάμαι ότι δεν θα αργήσει η μέρα που θα αρχίσουμε πάλι το «βόηθα Παναγιά»!
Πρώτο Θέμα
