-Ο διευθυντής του φύλλου Νίκος Φίλης μέλος και της «καθοδήγησης» του ΣΥΡΙΖΑ
Δίχως αμφιβολία, ουδείς νομιμοποιείται να θέτει εμπόδια εις τις θεμιτές φιλοδοξίες των ανθρώπων, αρκεί αυτές να υπηρετούνται με αποδεκτούς τρόπους και να μην χρησιμοποιείται ..
καταχρηστικώς η τρέχουσα «επαγγελματική» τους ιδιότητα, εις βάρος άλλων ανθυποψηφίων τους εις τον ίδιο στίβο. Η πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά άλλη μία επιβεβαίωση αυτού του χρυσού κανόνα!
Η περίπτωση του διευθυντή του κομματικού δελτίου της «ΑΥΓΗΣ» Νίκου Φίλη, εκλεγέντος 29ου κατά σειρά επιτυχίας εις τη «μεταβατική καθοδήγηση» προς το ιδρυτικό συνέδριο του «ενιαίου κόμματος» του ΣΥΡΙΖΑ (πλέον) δεν αποτελεί μία τέτοια περίπτωση; Και ακόμη αυτή η σύζευξη δημοσιογράφου-κομματικού στελέχους, ποιό συμβολισμό αναδεικνύει; Και ποιές σκέψεις προκαλούνται αφεύκτως;
Δεν μου διαφεύγει, ότι, καθ’ όλη τη διάρκεια των 25 και περισσότερων χρόνων που εργάσθηκα εις την «ΑΥΓΗ», η θέση του διευθυντή του εντύπου ήταν επίζηλη γιά τα κομματικά στελέχη, ακόμη και σε επίπεδο μέλους Εκτελεστικού Γραφείου της ΚΕ του τότε ΚΚΕ εσωτ. Δι' αυτού του τρόπου, αυτός που κατελάμβανε τη θέση με "κοοπτάτσια" απελαμβανε κομματικής ισχύος και μέσω αυτής της προσωπικής προβολής που θα μπορούσε να προωθήσει, την οποία και να αξιοποιήσει ποικιλοτρόπως, πολλώ δε μάλλον εάν συνέτρεχε και η δημοσιογραφική ιδιότης, συμπληρωματικώς ή εξ ίσου με την πρώτη ιδιότητα, αλλά πρωτεύουσα, πάντως, την κομματική ιδιότητα, μεταξύ των δύο.
Ο Νίκος Φίλης, 29ος εκλεγείς εις την Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ με 449 ψήφους επί συνόλου 2.897 ψηφισάντων, αξιοποίησε πλήρως την αναγνωρισιμότητα της διευθυντικής του θέσεως και τη μέχρι τώρα συμβολή του εις τη διαμόρφωση της «κομματικής γραμμής», την οποία καλείται να «εκλαϊκεύσει» από το κομματικό "του" έντυπο. Συνεπώς είδε τη συμβολή του να επιβραβεύεται, βοηθούσης της επαφής του με τους μηχανισμούς της συνδιάσκεψης που διαμορφώνουν τις λίστες της κατευθυνόμενης σταυροδοσίας, γιά όσους προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες εις τον ιδιαίτερο κομματικό μηχανισμό, συμφερόντων του Αρχηγού Τσίπρα.
Τα προηγούμενα δεν θα είχαν ιδιαίτερη σημασία, εάν δεν διεπλέκοντο με την ενεργό δημοσιογραφία, σε μία στενή σύζευξη, όπου ο κατευθυνόμενος-συνεπώς και απολύτως εξηρτημένος- πολιτικός λόγος διαποτίζει και διαμορφώνει τη δημοσιογραφική κρίση, η οποία παύει, πλέον, να είναι ανεξάρτητη από πολιτικά κέντρα, συνεπώς και ελεύθερη. Το χειρότερο είναι, ότι σε αυτήν την ψευδεπίγραφη βάση «προωθημένου» δήθεν δημοσιογράφου λόγου, έχει στηριχθεί η φιλοσοφία της «αριστερής» ή «στρατευμένης» δημοσιογραφίας, την ώρα που καλώς εννοούμενη δημοσιογραφία, είναι η ανεξάρτητη, μη χειραγωγούμενη και ελεύθερη πασών των εξαρτήσεων δημοσιογραφία.
Τον τελευταίο καιρό, ο πολιτικός χώρος του ΣΥΡΙΖΑ, διά των κομματικών του εντολοδόχων εις τα ΜΜΕ (ΠΟΕΣΥ-ΕΣΗΕΑ κλπ), επεδίωξε με συνέπεια στόχων και τακτικών να υπηρετήσει αυτήν την αντίληψη, σε αντίβαρο της «καθεστωτικής» δημοσιογραφίας και των «συστημικών» ΜΜΕ. Είναι προφανές ότι αυτό το οικοδόμημα έρχεται τώρα να καταρρεύσει ταχέως, ως προς τη δήθεν ανώτερη θέση του, και δη με τρόπο πανηγυρικό.
Με διευθυντή της μέλος της «καθοδήγησης» του ΣΥΡΙΖΑ, η «ΑΥΓΗ» θα αποτελεί και τυπικώς ένα στενό κομματικό όργανο, όπως και ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ», με ανεξαρτησία γνώμης και δημοσιογραφικού λόγου, όση και η εκάστοτε «κομματική γραμμή». Είναι μία οπισθοδρόμηση,η οποία δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη.
Βεβαίως, όλη αυτή η αντίληψη μπορεί να αποτελεί και την οργανωμένη έκφραση του κομματισμού του ΣΥΡΙΖΑ εις το χώρο των ΜΜΕ (η σχετική ειδική οργάνωση συνεδρίασε γιά πρώτη φορά πριν λίγο καιρό), ώστε να οι «ημέτεροι δημοσιογράφοι» να καταγραφούν και να βρουν το μηχανισμό περαιτέρω προώθησής τους σε θέσεις απασχόλησης εις την ΕΡΤ από την «κυβέρνηση της Αριστεράς», εις βάρος των «συστημικών» ή «αντιδραστικών» συναδέλφων.
Είναι βέβαιο, ότι, με περαιτέρω μελέτη της συνθέσεως της "καθοδήγησης" του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, θα βρούμε πολλούς εις τους οποίους η "ΑΥΓΗ" διέθεσε χώρο και βήμα, ώστε να προβάλουν τις απόψεις τους, τη δημοσίευση των οποίων θα έχουν χρησιμοποιήσει ως διαπιστευτήρια υπεροχής τους, έναντι άλλων ανθυποψηφίων. Ή σε άλλη περίπτωση, "επώνυμοι" δημοσιογράφοι του χώρου, να εχρησιμοποίησαν το...ιδιαίτερο βάρος του ονόματός του, ώστε να εκλεγούν εις την "καθοδήγηση" και με διπλή ιδιότητα πλέον, να αναζητήσουν καλύτερη επαγγελματική τύχη πλέον, "αντισυστημικοί" πλέον με σφραγίδα.
Η περίπτωση π.χ. του αρθρογράφου του κομματικού δελτίου της "ΑΥΓΗΣ" Γιώργου Κυρίτση, γνωστού γιά τις ιδιαιτέρως "προωθημένες" θέσεις του, μπορεί να αξιοποιεί και τα δύο ενδεχόμενα από κοινού ή παραλλήλως.
Απαράδεκτες καταστάσεις, από κάθε άποψη.
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
