του Σωτήριου Καλαμίτση
Η αντιστροφή των κώλων παρ’ ολίγον να συντελεσθεί την προτεραία της συντέλειας του κόσμου. Το σύστημα της γάγγραινας δεν πνέει τα λοίσθια. Παραμένει χαίνον, αλλά ζωηρότατο. Με την ανοχή μας, αφού δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει τους οργισμένους του ΠΑΣΟΚ που αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης και αδιαφορούν αν...
ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποκαλεί τα Σκόπια «Μακεδονία», αν η Θράκη θα πλημμυρίσει από «τουρκικά» σωματεία που θα προπαγανδίζουν την αποσκίρτηση ενός κομματιού Ελλάδας κι’ αν οι ορδές των λαθρομεταναστών θα αποκαλούνται «αδέλφια» ενωμένα με τον Π. Κωνσταντίνου κατά των «φασιστών».
Αυτοκτονίες, ανεργία, ανέχεια, άστεγοι, υποσιτιζόμενοι, μισθοί και συντάξεις πετσοκομμένες, χαράτσια, τραπεζοκρατορία, έλλειψη θέρμανσης, απουσία παιδείας, κατάθλιψη. Ο ορισμός της ανθρωπιστικής κρίσης. Τίποτε, όμως, απ’ όλα αυτά που τη συνθέτουν δεν συγκινεί τις κομματικές νομεκλανούρες. Όλα ξώφαλτσα. Αφασία.
Κι’ ήρθαν τα πάνω κάτω εντελώς ξαφνικά μία ημέρα πριν η ανθρωπότητα εξαφανισθεί.
Σείσθηκε συθέμελα το πολιτικό οικοσύστημα. Ακούς εκεί να μετατεθούν 167 ανώτατοι εφοριακοί! Ποιος είδε τον Σαχινίδη και δεν τον φοβήθηκε. Θέλησε αμέσως να πληροφορηθεί με ποιο θράσος, συγγνώμη «με ποια κριτήρια» ήθελα να πω, αποφάσισε ο υπουργός αυτές τις μεταθέσεις. Με άλλα λόγια: «Είπαμε να τρώτε, αλλά μη γίνεσθε μοναχοφάηδες. Υπάρχει φαΐ για όλους. Σας το λέγαμε από το 2010, αλλά το παίζατε αντιμνημονιακοί». Και ώ του θαύματος, οι κώλοι πάγωσαν στις θέσεις τους. Η αντιστροφή τελείωσε. Αυτό είναι το μοναδικό θέμα που είναι ικανό να ρίξει την κυβέρνηση. Αν δεν φάμε όλοι μαζί, δεν θα φάει κανείς. Τόσο απλά.
