Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Σε άκουσα να υμνείς τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και να καταφέρεσαι κατά του..
Δημητρίου Ιωαννίδη. Όταν ρωτήθηκες, πώς τα ξέρεις όλα αυτά, απάντησες ότι δεν τα έχεις βιώσει μεν, αφού γεννήθηκες μόλις το 1980, αλλά τα έχεις διαβάσει. Καλό το διάβασμα, αλλά να τα διαβάζεις όλα, όχι μερικά. Συμφωνώ ότι ο Παπαδόπουλος έπεσε, επειδή έπαψε να κάνει τα κέφια των Αμερικανών. Μέχρι να πάψει να τα κάνει, όμως, τα έκανε. Έτσι;
Δημητρίου Ιωαννίδη. Όταν ρωτήθηκες, πώς τα ξέρεις όλα αυτά, απάντησες ότι δεν τα έχεις βιώσει μεν, αφού γεννήθηκες μόλις το 1980, αλλά τα έχεις διαβάσει. Καλό το διάβασμα, αλλά να τα διαβάζεις όλα, όχι μερικά. Συμφωνώ ότι ο Παπαδόπουλος έπεσε, επειδή έπαψε να κάνει τα κέφια των Αμερικανών. Μέχρι να πάψει να τα κάνει, όμως, τα έκανε. Έτσι;
Διάβασες, επίσης, ότι ο Παπαδόπουλος είναι εκείνος που απέσυρε τον Νοέμβριο του 1967 τη Μεραρχία που είχε στείλει στην Κύπρο ο Γεώργιος Παπανδρέου το 1964 για την προστασία της Μεγαλονήσου; [ήταν τότε που οι Τούρκοι έκαιγαν τα χωριά της Κύπρου με βόμβες ναπάλμ, πράγμα που ανάγκασε τον Γεώργιο Παπανδρέου να πει το περίφημο: «Εάν η Τουρκία ανοίξη την θύραν του φρενοκομείου, θα εισέλθωμεν και ημείς»]
Διάβασες, μήπως, ότι ήταν τόση η οργή τών αξιωματικών της επανακάμπτουσας Μεραρχίας που την αποβίβασαν διασκορπισμένη σε λιμάνια της Β. Ελλάδος και όχι στον Πειραιά, από τον φόβο αντιπραξικοπήματος; Από πού άρχισε, λοιπόν, η τραγωδία του 1974; Από το 1967 και όχι από το 1973, για να μην πω ότι άρχισε από το 1963 ή ακόμη και από το 1960. Θα διαβάσεις, ασφαλώς, και την άποψη ότι τη Μεραρχία απέσυρε ο Παπαδόπουλος κατ’ επιθυμίαν του Μακαρίου. Κι’ αυτό θα διαβάσεις, θα μπερδευτείς, αλλά στο τέλος είμαι βέβαιος ότι θα βγάλεις άκρη.
Διάβασες Ηλία ότι ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Τζόσεφ Λουνς ζήτησε θρασύτατα το καλοκαίρι του 1967 την παραίτηση του Μακαρίου με το αιτιολογικό ότι δεν μπορεί να είναι και παπάς [Αρχιεπίσκοπος] και Αρχηγός Κράτους; Ο Παπαδόπουλος δεν του είπε τότε να μην ανακατεύεται στα εσωτερικά ενός ανεξάρτητου κράτους και μάλιστα μη μέλους του ΝΑΤΟ. Διάβασες ότι της απόπειρας δολοφονίας του Μακαρίου την 15.07.1974 είχαν προηγηθεί άλλες δύο;
Επίσης, επειδή ο Αρχηγός σου είπε ότι έχει καθαρά χέρια, να σου επισημάνω ότι αυτό δεν σημαίνει πως μπορεί να χαιρετά ναζιστικά. Δεν γουστάρω ρε Ηλία καθαρά ναζιστικά χέρια. Ούτε βρώμικα μη ναζιστικά. Γουστάρω καθαρά χέρια σκέτα. Χέρια καθαρά που χαιρετούν με τον πατροπαράδοτο ελληνικό τρόπο που χαιρετούμε εγκάρδια έναν άνθρωπο, μία ομάδα ανθρώπων, ένα πλήθος. Το πολύ-πολύ, αν θέλετε να χαιρετάτε με υψωμένο το χέρι, έχετε τα δάχτυλα της παλάμης ανοιχτά. Θα το πιάσουμε το υπονοούμενο.
Όσο για τις γροθιές που κατάφερες στην Κανέλλη, μήπως Ηλία μου θα έπρεπε να τις προσγειώσεις στο πλαδαρό πρόσωπο π.χ. του Πάγκαλου ή του Βενιζέλου ως υποκατάστατο γιαουρτιού; Είμαι βέβαιος ότι θα σε χειροκροτούσε όλος ο κόσμος.
Ηλία παιδί μου, η έπαρση, η οίηση, η αλαζονεία, το να παίρνουν τα μυαλά σου αέρα τέλος πάντων δεν είναι καλό πράγμα. Σε κάνει αερόστατο, όπως έγινε ο Βενιζέλος. Και τα αερόστατα συνήθως προσγειώνεται ανωμάλως. Άλλο να συνοδεύεις τη γιαγιά μου στο φαρμακείο, για να μη τη ληστέψουν, και άλλο να υμνείς τη χούντα.
Και κάτι ακόμη. Μια που είσαι διαβαστερός και κατέχεις την ελληνικήν, μήπως διάβασες ότι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος μετείχε στη σύνθεση του στρατοδικείου που κατεδίκασε σε θάνατο τον Μπελογιάννη; Τυχαίο; Δεν νομίζω! [τί σου μαθαίνω τώρα για «παλιοκομμούνια»!] Μήπως διάβασες για κάτι δολιοφθορείς που έριχναν ζάχαρη στα άρματα μάχης στον Έβρο λίγο πριν την 21.04.1967; Τυχαίο; Πάλι δεν νομίζω! [πάντως δεν ήταν «παλιοκομμούνια»]. Να τα διαβάζεις όλα παιδί μου. Κι’ άμα είσαι τόσο εργατικός και φιλόπατρις όσο φαίνεσαι, γιατί δεν βάζεις πλάτη στον μοναχικό αγώνα που έχει κάνει μέχρι σήμερα ο Σούρλας για την τιμωρία όλων αυτών που εμπλέκονται σε λαθρεμπόριο καυσίμων στις Ένοπλες Δυνάμεις;
Α, και κάτι ακόμα. Όταν διαπράττεις οποιοδήποτε αδίκημα, μην κρύβεσαι για να αποφύγεις το αυτόφωρο. Στάσου εκεί να σε συλλάβουν, να πας στον Εισαγγελέα και να τηρηθεί η νόμιμη διαδικασία, όπως συμβαίνει με κάθε απλό πολίτη. Έτσι αντιδρούν οι άνδρες, ιδία δε οι πολιτικοί άνδρες.
Και το τελευταίο: γιατί ασχολείσαι με τον υπέργηρο Ντερτιλή που είναι έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού; Αυτός δεν καταδικάσθηκε ως πραξικοπηματίας, ώστε η Δημοκρατία εν τη μεγαθυμία της να του φερθεί ανθρώπινα. Καταδικάσθηκε για την απάνθρωπη εν ψυχρώ δολοφονία ενός νέου ανθρώπου. Πρόσεχε, διότι έτσι όπως πας θα ζητήσεις σε λίγο την αποφυλάκιση και του Κορκονέα. Αμφότεροι έκαναν ακριβώς το ίδιο πράγμα με τη διαφορά ότι ο ένας έδρασε εν δικτατορία, ενώ ο άλλος εν Δημοκρατία, η οποία σου επιτρέπει να υμνείς τη δικτατορία, ενώ η δικτατορία δεν μου επέτρεπε να υμνώ τη Δημοκρατία [όχι τη Δημοκρατία του Άκη, του Τσουκάτου, του Πρωτόπαππα, του Παπουτσή και των άλλων των παιδιών φυσικά].
Σωτήριος Καλαμίτσης
