Οδυνηρό πολύ, βαρειά πραγματικότητα: Ο καλός φίλος Νίκος Χρ. Αλιβιζάτος, άξιος δημοσιογράφος και μάχιμος δικηγόρος, έχασε τη μάχη για τη ζωή, νικημένος από την ...
αρρώστεια της εποχής, που τον ταλαιπωρούσε καιρό. Λυτρώθηκε ίσως ο ίδιος, αλλά, όλοι εμείς που τον αγαπούσαμε τόσο το Νίκο, αισθανόμαστε βαρειά την απουσία του, είναι δύσκολο να συμφιλιωθούμε με το ότι έφυγε.
αρρώστεια της εποχής, που τον ταλαιπωρούσε καιρό. Λυτρώθηκε ίσως ο ίδιος, αλλά, όλοι εμείς που τον αγαπούσαμε τόσο το Νίκο, αισθανόμαστε βαρειά την απουσία του, είναι δύσκολο να συμφιλιωθούμε με το ότι έφυγε.
Περάσαμε πολλά χρόνια μαζύ στην «ΑΥΓΗ», ο Νίκος κι εγώ, πολλοί σε αυτήν την ιστορική εφημερίδα άλλων καλών καιρών. Μοναδικές στιγμές. Μετά οι επαγγελματικοί μας δρόμοι χωρίσανε, αλλά σμίξαμε πάλι, όταν επιμελήθηκε την εξαιρετική μετάφραση από τα Ιταλικά της «Αποκλεισμένης» του Πιραντέλλο. Διορθώσεις δεν χρειάσθηκαν καθόλου, ήταν-πάντοτε-άριστο το χειρόγραφό του.
Ο Νίκος Αλιβιζάτος γεννήθηκε το 1952. Σπούδασε Νομική και Δημοσιογραφία εις την Ιταλία (Camerino και Urbino αντιστοίχως). Εργάσθηκε εις την «ΑΥΓΗ» και τη «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ». Ο Δημήτρης Τσοβόλας, ως πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ, τον επέλεξε για στενό του συνεργάτη στη Βουλή, όπου και διορίσθηκε εν συνεχεία. Ήταν μέλος της ΕΣΗΕΑ και του ΔΣΑ.
Τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια στην κόρη του Κατερίνα, στην αγαπημένη του αδελφή Κική που δεν τον άφησε στιγμή στη δύσκολη μάχη με τον καρκίνο, όλη την οικογένειά του.
Ας είμαστε κοντά του για το τελευταίο αντίο, αύριο Δευτέρα, 21/1/13, στις 16:00 από το Νεκροταφείο Ζωγράφου( μεγάλη εκκλησία). Είχα μιλήσει με το Νίκο, ανήμερα της γιορτής του και του ευχήθηκα όλα να πάνε καλά και συμφωνήσαμε να τα πούμε σύντομα.
Δεν θα τα πούμε.
Κρίμα που λιγοστεύουμε από ανθρώπους, όπως ο Νίκος Αλιβιζάτος.
Στο καλό, αγαπημένε μου Νίκο.
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
