Από το Μυστήριο
Τις προάλλες ένας πολύ καλός μου φίλος, βαθύς γνώστης και κοινωνός ειδήσεων, και του οποίου τη γνώμη του σέβομαι και μετρώ, προέβη στην εξής εκμυστήρευση, όταν συζητούσαμε τι φοβόμαστε περισσότερο να συμβεί μελλοντικά στην Ελλάδα.
Ο εν λόγω λοιπόν φίλος μου αποκάλυψε ότι τον ανησυχεί πραγματικά η πιθανότητα ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος!!!
Μας ενημέρωσε μάλιστα για διεργασίες και αναβρασμό στις τάξεις του στρατεύματος…
Η αλήθεια είναι ότι με το πρώτο άκουσμα ότι σχεδιάζεται πραξικόπημα, είναι πλέον βέβαιο ότι θα σκάσουν στα γέλια, όσοι έχουν υπηρετήσει στο στρατό (κανονικά και όχι στο Πεντάγωνο…). Το επίπεδο των επαγγελματιών στελεχών του Στρατεύματος πόρρω απέχει από το να θεωρηθεί ελπιδοφόρο και ικανό να διαχειριστεί και ασκήσει εξουσία.
Επειδή όμως οι στιγμές που ζούμε είναι ούτως ή άλλως πρωτόγνωρες και κυρίως αλλόκοτες, καλό θα είναι να μην αποκλείουμε a priori ένα τέτοιο ενδεχόμενο, πόσω μάλλον όταν το υπάρχον πολιτικό σκηνικό απειλείται με κατάρρευση.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα και μέχρι το 1974, ο Στρατός παρέμβαινε ουσιωδώς στο πολιτικό γίγνεσθαι, είτε υπογείως είτε με πραξικοπήματα. Ήταν η εποχή που η Σχολή Ευελπίδων προσέλκυε το αφάν κατέ των νέων και ο αξιωματικός αποτελούσε τον «ιδανικό» γαμπρό. Ο Στρατός έχαιρε εκτιμήσεως στο μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, γεγονός που ενίσχυε το ρόλο και την παρεμβατικότητά του.
Η χούντα των Απριλιανών αξιωματικών, και κυρίως όσα προκάλεσε (διχοτόμηση της Κύπρου), διέλυσε και εξευτέλισε την εικόνα του Στρατεύματος διαρρηγνύοντας τις σχέσεις με την κοινωνία.
Μετά το 1974 όλες οι κυβερνήσεις άσκησαν ασφυκτικό έλεγχο στο Στρατό διορίζοντας κομματικές, και ως εκ τούτου πειθήνιες ηγεσίες. Οι αξιωματικοί ουχί μόνο βρέθηκαν στο περιθώριο, αλλά εν πολλοίς απαξιώθηκαν και επαγγελματικά ( με εξαίρεση τους αεροπόρους που χαίρουν το σεβασμό, την εκτίμηση και τον θαυμασμό όλων).
Άραγε σήμερα, υπάρχει έδαφος και κυρίως βούληση κάποιων «θερμοκέφαλων» πρώην ή νυν αξιωματικών να παρέμβουν δυναμικά; Δύσκολο το βλέπω, τουλάχιστον προς το παρόν.
Όσο όμως η κρίση θα βαθαίνει και δεν θα διαφαίνονται λύσεις στον ορίζοντα, τότε τίποτε δεν αποκλείεται. Αν μάλιστα επαληθευτούν οι εκτιμήσεις ότι η κοινωνία θα αποκτά ολοένα και περισσότερο συντηρητικά χαρακτηριστικά λόγω της αδυναμίας αντιμετωπίσεως της κρίσεως, είναι πιθανό κάποιοι να προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν την οργή και αγανάκτηση του λαού, μετερχόμενοι τα μέσα που διαθέτουν…
Τα Σέβη μου.
