Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Έργων
(Δημοσιεύτηκε στο capital.gr)
Ζούμε σε μία περίοδο όπου πια γίνεται κατανοητό ότι το Δημόσιο δεν μπορεί να παράγει θέσεις εργασίας. Μόνο ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να το πράξει αυτό. Η εποχή κατά την οποία...
δανειζόμασταν και παράγαμε θέσεις εργασίας μέσω του Δημοσίου, έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Για να λύσουμε το πρόβλημα της ανεργίας πρέπει να παράγουμε θέσεις εργασίας. Και για να το πράξουμε αυτό, πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί. Και ανταγωνιστικότητα, σημαίνει σαφώς και καινοτομία.
Η ανταγωνιστικότητα χρειάζεται την πρωτοποριακή ιδέα, χρειάζεται τη μοντέρνα θεώρηση των πραγμάτων, χρειάζεται την εφαρμογή νέων εφευρέσεων ή ανακαλύψεων, με δυο λόγια χρειάζεται τη φρεσκάδα της καινοτομίας.
Στην Ελλάδα, η Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, υπάγεται στο Υπουργείο Παιδείας. Θεωρώ ότι θα έπρεπε να υπάγεται στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Αυτό τουλάχιστον ισχύει παγκοσμίως.
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Θα αναφέρω ένα εξαιρετικά απλό, αλλά εντυπωσιακό παράδειγμα, για τον τρόπο που το κράτος στάθηκε αρωγός σε μία καινοτόμο ιδέα.
Το περιστατικό συνέβη πριν από λίγα χρόνια στη Φινλανδία, μία μικρή χώρα, με περίπου έξι εκατομμύρια κατοίκους. Ένας ερασιτέχνης ψαράς, την ώρα που προσπαθούσε να δέσει το αγκίστρι στην πετονιά του, κόπηκε. Το μικρό αυτό ατύχημα ήταν η απαρχή ώστε ο άνθρωπος αυτός να είναι σήμερα μέτοχος μίας μικρής πολυεθνικής, φινλανδικής εταιρίας, η οποία εξάγει σ’ όλο τον κόσμο καλούπια που δένουν αυτόματα την πετονιά στο αγκίστρι. Για να το πετύχει αυτό, είχε σύμμαχό του το κράτος, αφού η Φινλανδία, μια χώρα μικρότερη από την Ελλάδα, παρέχει στους πολίτες ευκαιρίες και δυνατότητες. Αυτό πρέπει να πετύχουμε και εμείς.
Ο ερασιτέχνης ψαράς, μετά από το ατύχημά του, σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα καλούπι που θα δένει αυτόματα την πετονιά, ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος. Απευθύνθηκε στο κράτος, είπε την ιδέα του και αρχικά δημιουργήθηκε ένα πρότυπο καλούπι, το οποίο στη συνέχεια παράχθηκε μαζικά.
Το κράτος βρήκε ιδιωτικούς πόρους ώστε η αρχική ιδέα να γίνει κάτι το χειροπιαστό και να ακολουθήσει μαζική παραγωγή. Μάλιστα και το κράτος μετείχε αρχικά ως συνέταιρος στην εταιρία και μετά από λίγα χρόνια αποχώρησε. Άρα λοιπόν, με τη βοήθεια του κράτους, μια απλή ιδέα μετατράπηκε σε ανταγωνιστική εξαγωγική βιομηχανία, από την οποία έχουν όλοι όφελος.
Το παράδειγμα της Φινλανδίας πρέπει να το ακολουθήσουμε πιστά και στην Ελλάδα και βήμα – βήμα να μπορούμε να υλοποιήσουμε ανάλογες καινοτόμες ιδέες. Και μέσα σε όλη αυτή την προσπάθεια οι νέοι άνθρωποι πρέπει να έχουν κυρίαρχο ρόλο, καθώς, κακά τα ψέματα, η καινοτομία και η πρωτοπορία, αφορούν πρωτίστως τους νέους ανθρώπους.
Ζούμε σε έναν ευλογημένο τόπο. Είμαστε άνθρωποι με εξαιρετικές δυνατότητες. Και πρέπει επιτέλους να δημιουργήσουμε το περιβάλλον που θα μας βοηθήσει να αναδείξουμε τα πλεονεκτήματά μας. Μπορούμε να ξεπεράσουμε την κρίση και θα την ξεπεράσουμε. Η ενασχόληση με την επιχειρηματικότητα αποτελεί διέξοδο.
