Γράφει για Ta xalia ο Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαίδης
Διαβάζω πρωί- πρωί τα δημοσιεύματα για την υπεξαίρεση του Δήμου Θεσσαλονίκης και κυριολεκτικά ανατριχιάζω. Τα λόγια του Σαξώνη έγιναν τίτλοι! "Σαξώνης καίει Παπαγεωργόπουλο- Λεμούσια", "ήμασταν τρεις στην υπεξαίρεση, είπε ο...
ταμίας", "έδωσε στεγνά τον Δήμαρχο ο πρώην ταμίας", "τώρα έχω πάνω μου 12 ευρώ, είπε ο Σαξώνης" και πολλά παρόμοια γράφονται σήμερα σε όλες τις εφημερίδες. Τα μηνύματα που εκπέμπονται προς την κοινωνία είναι δηλητηριώδη! Η βάναυση κακοποίηση κάθε έννοιας τιμής, αξιοπρέπειας και προσωπικής ηθικής βρίσκεται στην πρώτη σελίδα.
Πόση βαρύτητα έχουν τα λόγια ενός καταχραστή; Πόση βάση μπορεί κανείς να δώσει στα όσα λέει ένας πλαστογράφος; Τι βαθμό αξιοπιστίας έχει; Πόσο μπορούμε να τον πιστέψουμε; Και πολύ περισσότερο, πόσο δίκιο έχουμε όταν κάνουμε πρωτοσέλιδο τα λόγια του;
Φυσικά, η κατάσταση θα ήταν πολύ διαφορετική εάν ο Σαξώνης παρουσίαζε αποδείξεις για όσα λέει. Σίγουρα τα λόγια του θα άξιζαν τα πρωτοσέλιδα εάν ανάμεσά τους υπήρχε η παραμικρή αίθηση του ντοκουμέντου, της στοιχειοθέτησης, της επιβεβαίωσης μέσα από έγγραφα, μαρτυρίες, ή ό,τι άλλο...
Τίποτε από αυτά δεν υπήρχαν... Μόνο λόγια... Μόνο ισχυρισμοί...
Κούφια λόγια ενός ανθρώπου που αποδειδεγμένα έκλεβε το ταμείο... Και είναι τόσο φριχτά αναμενόμενο να επιχειρεί να ενοχοποιήσει κι άλλους για να την γλυτώσει, άλλωστε αυτό κάνουν όλοι οι άθλιοι εγκληματίες...
Ή μάλλον όχι, κάνουν και κάτι άλλο: προσβάλουν τη μνήμη νεκρών! Ο Σαξώνης είπε δεκάδες φορές ότι για την υπεξαίρεση ήξεραν δύο πρώην αντιδήμαρχοι, ο Απόστολος Τσουρέκας και ο Σταμάτης Καραμανλής! Η αθλιότητα σε όλο της το μεγαλείο! Τους επικαλέστηκε για σκηνές και ενέργειες, έχοντας την βεβαιότητα ότι αδυνατούν πλέον να τον διαψεύσουν... Και όλα αυτά τα καταπίνουμε, σε σημείο που να φτάνουμε στο σημείο να... συμπονέσουμε τον καημένο τον Παναγιωτάκη, που ξέμεινε σήμερα με 12 ευρώ...
Ο (κατά δήλωσή του) καταχραστής και πλαστογράφος λέει ό,τι θέλει. Εμείς γιατί να τον ακούμε;
ΥΓ: Ευτυχώς που δεν είπε τίποτε για μένα να με τρέχανε χειμωνιάτικα! Θα χαιρόταν και ο Τάσος...