Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Γράφουμε, διαβάζουμε, ακούμε, αναμασάμε, μηρυκάζουμε τα περί Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, λέμε ότι ο Ιδιωτικός Τομέας εξοβελίσθηκε χάριν του Δημοσίου Τομέα και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά. Παρατηρώ, όμως, χρόνια τώρα πως η συντριπτική πλειονότητα αυτών που μας κυβερνούν ή θέλουν να μας κυβερνήσουν αποτελούν ένα στενό κύκλο προσώπων που εναλλάσσονται σε καίριες θέσεις κινούμενα είτε στον πυρήνα της εξουσίας είτε στις παρυφές της.
Και είναι αυτοί, οι οποίοι αποφασίζουν για το αν θα εκτελεσθεί το τάδε έργο ή θα γίνει η δείνα προμήθεια για το καλό του λαού και του τόπου και από ποιόν θα εκτελεσθεί. Αν ερευνήσει κανείς ακόμη και επιφανειακά την κάθε περίπτωση, θα ανακαλύψει πίσω από τη σκηνή αυτούς που πραγματικά κινούν τα νήματα. Κι’ είναι όλοι τους μία παρέα, η οποία είτε σιτίζεται από το Κοινό Ταμείο με μηνιαίες ουχί ευκαταφρόνητες αποδοχές είτε απομυζά το Κοινό Ταμείο αναλαμβάνοντας έργα ή προμήθειες λίαν υπερτιμολογημένα, τα οποία σαφώς εμπεριέχουν το κάτι τίς για τα μέλη της παρέας που έβαλαν για το θεαθήναι του νομοτύπου την υπογραφή τους για την ανάθεση, συνήθως άνευ διαγωνισμού λόγω επειγούσης και απροβλέπτου ανάγκης. Ακριβώς όπως έχουν βάλει τον νομοκόπο Κάρολο να κόβει Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου δίκην νομισματοκοπείου.
Διαβάζεις π.χ. στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 18.12.2012, με την οποίαν ορίζεται ότι μέχρι 31.12.2012 οι εκταμιεύσεις εκατομμυρίων ή δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ για επιδοτήσεις έργων που έχουν ενταχθεί στον αναπτυξιακό νόμο 3999/2004 λαμβάνουν χώρα δίχως να απαιτείται φορολογική ενημερότητα δια τους λαμβάνοντας-επενδυτάς. Ο μικρονοικοκύρης, όμως, που θέλει να πουλήσει το διαμερισματάκι του αντί € 40.000 για να μπορέσει να επιβιώσει μέσα από τις πύρινες φλόγες της μνημονιακής λαίλαπας, δεν μπορεί να το κάνει, διότι οφείλει € 1.000 στο Κοινό Ταμείο που δεν του δίνει φορολογική ενημερότητα. Κι’ όταν ζητεί από τον Έφορο να του δώσει ενημερότητα υπό τον όρο ότι ο συμβολαιογράφος που θα συντάξει το πωλητήριο συμβόλαιο θα παρακρατήσει € 1.000 από το τίμημα, τα οποία θα αποδώσει στο Κοινό Ταμείο, όπως ορίζει ο νόμος, ο κ. Έφορος δεν «αδειάζει» ν’ ασχοληθεί μαζί του. Αλήθεια, γιατί δεν έπρεπε όλοι οι μη φορολογικώς ενήμεροι «επενδυτές» να πάρουν την επιδότηση, αφού θα είχε αφαιρεθεί από αυτήν κάθε οφειλή τους προς το Κοινό Ταμείο, στο οποίο και να αποδοθούν τα αφαιρετέα;
Αυτό δεν επιτάσσει το άρθρο 28§2 ν. 3943/2011;
«Αν ζητείται αποδεικτικό ενημερότητας για είσπραξη χρημάτων και δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 3 για τη χορήγηση του, ούτε συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 83 του ν.δ. 356/1974 (Κ.Ε.Δ.Ε.) περί συμψηφισμού, εκδίδεται από την υπηρεσία στην οποία είναι βεβαιωμένη η οφειλή, βεβαίωση οφειλής προς το Δημόσιο, η οποία κατατίθεται αντί του αποδεικτικού ενημερότητας στην υπηρεσία ή τον οργανισμό πληρωμής. Με βάση τη βεβαίωση αυτή αποδίδεται το προς είσπραξη ποσό και μέχρι του ύψους της οφειλής, στην εκδούσα τη βεβαίωση υπηρεσία».
Μήπως χρωστάνε περισσότερα απ’ όσα θα ενθυλάκωναν και δεν έπρεπε να τους κακοκαρδίσουμε, αφού αυτοί θα χρηματοδοτήσουν τον επόμενο προεκλογικό μας αγώνα;
Γιατί έπρεπε να παρακαμφθεί αυτή η διάταξη κύριοι της συγκυβέρνησης; Για να λείπουν χρήματα από το Κοινό Ταμείο και να αποδειχθείτε εκ νέου καραγκιόζηδες λαμβάνοντας νέα τελευταία φορομπηχτικά μέτρα σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων κ. Στουρνάρα μου και υπόλοιπα τομάρια;
Όλοι δε αυτοί οι επιδοτούμενοι απολαύουν των επιδοτήσεων χωρίς να απαιτείται γνώμη της Γνωμοδοτικής Επιτροπής που είναι ταγμένη από τον νόμο να πιστοποιεί, εάν οι επενδύσεις πραγματοποιήθηκαν και μάλιστα σύμφωνα με τους όρους που είχαν τεθεί για την υπαγωγή της επένδυσης στον αναπτυξιακό νόμο. Αμέτρητες οι εκταμιεύσεις με υπογραφές του κύριου Νότη χωρίς απόφαση της Γνωμοδοτικής Επιτροπής. «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν» κύριε Νότη μου; Και μετά παραπονείσθε που σας αποκαλούν χούντα! Είσθε χούντα και φαίνεσθε! Το δε έγκλημά σας δεν είναι στιγμιαίο, αλλά διαρκές.
Συμπέρασμα: δεν υπάρχει Δημόσιος Τομέας. Ο τομέας είναι ένας και μοναδικός και ανήκει κατά κυριότητα στην παρέα που κατατρώει τις σάρκες του ελληνικού λαού δεκαετίες τώρα, εξ ου και δεν χρειάζεται να αποκαλείται «τομέας». Οι τομείς υπάρχουν, όταν απαιτούνται διακρίσεις, κατηγοριοποιήσεις κ.λπ. Όταν υπάρχει μία, ενιαία και αδιάσπαστη μονάδα, δεν μπορούμε να τη διακρίνουμε σε τομείς. Μπορούμε απλά να λέμε ότι στην Ελλάδα τα πάντα είναι ιδιωτικά. Υπάρχει και ένας λαός κατηγοριοποιημένος ανά αποδοχές, στον οποίο δεν ανήκει τίποτε. Αυτός και μόνον αυτός απλώς γεμίζει το Κοινό Ταμείο. Στο ρετιρέ, όπως έλεγε ο Αντρέας, υπάρχουν οι καλοπληρωμένοι μισθωτοί ή συνταξιούχοι, οι υπόλοιποι όροφοι είναι κενοί και στην υπόγα είναι όλοι οι άλλοι με τους γλοίσχρους μισθούς ή τους καθόλου μισθούς. Το τί κάνει ο καθένας, αν ζη ή αν πεθαίνει, είναι αδιάφορο. Τα αφεντικά κατοικούν στις απέναντι επαύλεις, οι οποίες διαθέτουν παράσπιτα για το υπηρετικό τους προσωπικό, ήτοι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς, τους βουλευτές και το υπηρετικό προσωπικό του υπηρετικού προσωπικού, ήτοι τους υπαλλήλους της Βουλής και τους αστυνομικούς της περιττής φρουράς τους. Έτσι γινόταν, έτσι γίνεται και έτσι θα γίνεται. Δεν με ξεγελούν οι κ.κ. καθηγητές του ΣΥΡΙΖΑ ή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δηλαδή άνθρωποι σιτιζόμενοι από το Κοινό Ταμείο, που ένας Θεός ξέρει πώς ανελίχθηκαν και έχουν τον χρόνο και την πολυτέλεια να μου λένε ωραία πιασάρικα λόγια για ισότητα, για φορολόγηση των πλουσίων και ανακούφιση των αδυνάτων. Θα ήθελα αυτά να μου τα λένε άνθρωποι που έχουν παλέψει για τον μισθό τους ή τις απολαβές τους στον βούρκο της υπόγας. Και να μου τα λένε με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορώ να τα πιστέψω. Και βεβαίως χωρίς να με αφήνουν στα κρύα του λουτρού μετακομίζοντας αιφνιδίως στα παράσπιτα των επαύλεων.
Άσε που όταν ένιοι εξ αυτών με ενημερώνουν ότι η ελληνική σημαία είναι ένα κουρελόπανο, θέλω απλά να πάω να τους πλακώσω στο ξύλο που χαραμίζουν τα λεφτά μου διδάσκοντας παπάρες. Κι’ ας με πουν φασίστα, όπως αποκάλεσαν αυτούς που προπηλάκισαν τον Καμίνη. Καλά του έκαναν που βγήκε και διαμαρτυρόμενος ο τενεκές. Ας μη λησμονούμε ότι και αυτός κατοικεί σε παράσπιτο.
Και για να μη νομίσετε ότι όλα τα ανωτέρω αποτελούν σοφίες, ρίξτε μια ματιά στο ΦΕΚ 165/25.09.1964, τεύχος Α, της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Εκεί θα διαβάσετε το νομοθετικό διάταγμα [σαν Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου σήμερα] 4368/1964, με το οποίο πλήρωσε η χώρα το δάνειο που είχε αρνηθεί να πληρώσει ο Μεταξάς και είχε κερδίσει και στον δικαστικό αγώνα ενώπιον του διεθνούς δικαστηρίου. Θα έχετε ακούσει γι’ αυτό το δάνειο και την άρνηση του Μεταξά. Δεν μπορεί να μην έχετε ακούσει. Θα έχετε ακούσει, επίσης, ότι αυτό το προηγούμενο της ελληνικής υπόθεσης χρησιμοποίησε η Αργεντινή για να μην πληρώσει τους διεθνείς τοκογλύφους. Και όλοι απορούσαμε λέγοντας «Γιατί δεν προβάλλουν το ίδιο οι κυβερνήτες μας σήμερα; Δεν βλέπουν ότι ο λαός εξαθλιώνεται;». Τώρα λύνεται η απορία μας. Δεν χρησιμοποιούν αυτό το προηγούμενο οι ηγέτες μας [τρόπος του λέγειν], διότι είναι πουλημένα τομάρια. Εκείνοι γνωρίζουν ότι πληρώσαμε και το δάνειο που δεν πλήρωσε ο Μεταξάς για να είμαστε καλά παιδιά και να μπορούμε να ξαναπαίρνουμε δάνεια για να τα καταβροχθίζουν οι κάτοικοι των επαύλεων. Δείτε το ΦΕΚ και απολαύστε τις υπογραφές των τότε κυβερνητών μας: πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου [παππούς του Γιωργάκη ο επονομασθείς από τους κομμουνιστές και παπατζής], αναπληρωτής Υπουργός Συντονισμού Ανδρέας Παπανδρέου [μπαμπάς του Γιωργάκη και της «Αλλαγής»], Κωνσταντίνος Μητσοτάκης [μπαμπάς της Ντορούλας και του Κυριάκου], Παύλος Βαρδινογιάννης [αδελφός του Βαρδή και των άλλων των παιδιών] και λοιποί δημοκράτες που αγωνίζονταν για τον λαό, για να φέρουν στη συνέχεια την «Αλλαγή», που να μην την έφερναν, μαζί με τη Μιμή και τον σοσιαλισμό τού Άκη, του Γιάννου, του Λάκη, του ΆρΠάχτα, του Λαλιώτη, του Παγκώλου, του Λοβέρδου και των άλλων των παιδιών με Αρχιερέα τον πρωταθλητή τής συνίζησης Σημίτη. Το πάρτυ συνέχισε ο Γιωργάκης και τώρα τη σκουτάλα [εκ του «σκυτάλη»] έχει ο Αντωνάκης.
Έχετε μήπως τώρα κάποια αμφιβολία για τον ανύπαρκτο διαχωρισμό της οικονομίας σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα;
Σωτήριος Καλαμίτσης
Υ.Γ. Για να μη νομίσετε ότι εγώ είμαι πιο έξυπνος και πιο μάγκας από σας, σας πληροφορώ ότι το ανωτέρω ΦΕΚ μού υπέδειξε πατριώτης τις ονόματι Γεώργιος Σαρρής. Πας αντίλογος δεκτός φυσικά.
