Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
1] Όταν ξεσκιζόμαστε τόσα χρόνια για να προσελκύσουμε επενδύσεις, δεν αφήνουμε τον κάθε μαλάκα να φέρει το χρήμα για να δημιουργήσει ένα νέο έργο, ένα εργοστάσιο κ.λπ., όπερ επάγεται τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Του πασάρουμε τεχνηέντως κάποια υφιστάμενη εταιρεία, η οποία πνέει τα λοίσθια, επειδή η γραφειοκρατία γερά κρατεί, με αποτέλεσμα...
ο Έλληνας επιχειρηματίας να «τα φτύνει» και από αηδία να θέλει να απαλλαγεί από τον βραχνά του ΙΚΑ, της Εφορίας, της Επιθεώρησης Εργασίας, του ΣΔΟΕ, του Στουρνάρα και του κάθε στουρναριού. Αν ο Έλληνας επιχειρηματίας είναι και κολλητός μας, όπερ σύνηθες, ακόμη καλλίτερα, αφού όλο και θα λάβουμε εις αντίδωρον το κάτι τίς μας. Έτσι, ο ξένος επενδυτής αγοράζει την εταιρεία μισοτιμής και εμείς υποτίθεται ότι κερδίζουμε ως χώρα από αυτή την «επένδυση» και ζητωκραυγάζουμε που κάποιος ξένος έβαλε τα κεφάλαιά του στην Ελλάδα δείχνοντας την εμπιστοσύνη του προς την πατρίδα. Το ότι ο πωλητής της εταιρείας βγάζει στο εξωτερικό το τίμημα, το οποίο έφερε ο αγοραστής στο εσωτερικό, για να ησυχάσει το κεφαλάκι του, ουδόλως μας απασχολεί. Ομοίως και το γεγονός ότι δεν δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Αν την εταιρεία αγόρασε Τούρκος επιχειρηματίας μάς είναι ομοίως αδιάφορο, αφού δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι πίσω από τον Τούρκο επιχειρηματία είναι σφόδρα πιθανόν, αν όχι βέβαιον, να κινούνται διάφορα άλλα πράγματα, όπως ισχυρίζονται οι αιθεροβάμονες συνωμοσιολόγοι.
2] Από το μακρινό Κατάρ μάς ήλθε η είδηση ότι οι Καταραμένοι δεν έχουν αντίρρηση να επενδύσουν κεφάλαια στην Ελλάδα, αρκεί να μετάσχουν και Έλληνες επιχειρηματίες στα σχετικά εγχειρήματα. Δεν πρωτοτύπησαν οι Καταραμένοι. Μας τα είχε πει πρόπερσι ο Πρόεδρος των Γερμανών Βιομηχάνων. Εμείς, όμως, δεν είμαστε ιθαγενείς. Είμαστε και πολύ μάγκες και θέλουμε να βάλουν μόνον οι ξένοι το χρήμα, το οποίο στη συνέχεια θα διοχετεύσουμε εμείς σε μίζες, γρηγορόσημα κ.λπ.
3] Και ο κ. Κεφαλογιάννης μας είχε συμβουλεύσει με τον γνωστό πατρικό τρόπο που διαθέτει κάθε βουτυρομπεμπές ότι πρέπει να ξοδεύουμε μόνον όσα βγάζουμε. Έτσι κάνουν οι σωστοί οικογενειάρχες επαναλαμβάνει ο κ. Ανδριανόπουλος. Αμ τότε γιατί η κυβέρνηση των Τριών Ιεραρχηγών που εόρταζαν χθες, μεγάλη η χάρη τους προ πάντων δε του εξ αυτών συνομιλούντος με τον Θεό, μας λέει και μας ξαναλέει ότι με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα χρηματοδοτηθούν οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, ώστε να κινηθεί η αγορά; Πάλι στα δανεικά θα τη γυρίσουμε τη δουλειά; Πώς τα λέτε αυτά, ενώ από την άλλη απευθύνετε νουθεσίες στους οικογενειάρχες να μην απλώνουν τα πόδια τους πέρα από το πάπλωμα; Άρα, δεν είμαστε μάγκες και σ’ αυτό το σημείο που περιμένουμε να μας σώσουν τα δανεικά, μολονότι γνωρίζουμε ότι δεν πρέπει να δανειζόμαστε;
4] Ενώ μέχρι την 31.12.2012 απαιτούντο τρία έγγραφα για να μετατραπεί μία σύμβαση εξηρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου από πλήρους απασχόλησης σε μερικής απασχόλησης, από 01.01.2013 απαιτούνται 9 έγγραφα. Αν δεν είμαστε μάγκες και σ’ αυτό, τότε τί είμαστε;
5] Άκουσα πως οι Καταραμένοι δήλωσαν πρόθυμοι να μετάσχουν σε σχήμα χρηματοδότησης επιχειρήσεων. Προφανώς ουδεμίαν εμπιστοσύνη έχουν στο σχήμα διοίκησης της χώρας, αφού γνωρίζουν ότι μας κυβερνούν και μας ξεσκίζουν μια ζωή τα λαμόγια και οι παρατρεχάμενοι, πράγμα που πολύ μας αρέσει. Θα σας δανείσω με εξασφαλίσεις και θα περιμένω να πάρω το χρήμα πίσω λένε. Ας κάνετε σεις τους επιχειρηματίες παλεύοντας με το θηρίο της ελληνικής γραφειοκρατίας. Πάλι για δανεικά μιλάνε κι’ αυτοί ρε γαμώ το; Αλλά εμείς διπλά μάγκες. Πάλι για δάνεια στις επιχειρήσεις μιλάμε. Τι τόχουμε το άρθρο 99 ρε φιλάρες; Για να ρίχνουμε τους χρηματοδότες και τους πιστωτές εν γένει. Ας πρόσεχαν, που θα έλεγε και η σαύρα του Κολωνακίου με τις θρούμπες στα μάγουλα.
6] Πλακώνεις στο γραφείο τού συμπαθέστατου υπουργού Βρούτση, το IQ του οποίου συναγωνίζεται εκείνο της γαρίδας, και του το κάνεις καλοκαιρινό [ισχυρίζεται]. Εκείνος καλεί τους μπράβους του, με συγχωρείτε τα ΜΑΤ ήθελα να πω, και πλακώνουν στο ξύλο τους ασχημονούντες. Ακριβώς όπως όταν μπαίνεις σε νυκτερινό κέντρο, με συγχωρείτε πολιτιστικό κέντρο ήθελα να πω, και δεν είσαι φρόνιμος, κάτι σου συμβαίνει. Βλεφαρίζεις προς τη Λούλα, την οποία χρησιμοποιεί τ’ αφεντικό 2-4 το πρωΐ, και σε πρώτη φάση στη χαρίζει ως μεγάθυμο που είναι περιοριζόμενο σε ένα αγριοκοίταγμα με πολύ νόημα. Μετά από 3-4 σκατς βλεφαρίζεις προς τη Ρούλα, στην οποία κάνει μαθήματα γλωσσών τ’ αφεντικό 4-6 το πρωΐ, οπότε το αφεντικό καλεί τα ΜΑΤ, με συγχωρείτε τους μπράβους του ήθελα να πω, και σε πετάνε έξω πυξ λαξ. Αυτό πώς λέγεται; Μαγκιά δεν λέγεται; Γιατί, άλλωστε, απεκλήθη κυβέρνηση πυγμαίων, με συγχωρείτε πυγμής ήθελα να πω, η κυβέρνηση Σαμαρά; Τυχαίως; Δεν νομίζω!
Τελικά είμαστε και πάρα, μα πάρα, μα παπάρα πολύ μάγκες. Το κακό είναι ότι μας έχουν πάρει πρέφα οι ξένοι και μας έχει φύγει η μαγκιά. Το μόνο που έχει μείνει είναι οι μεστές δηλώσεις των πολιτικών μας που δείχνουν τον δρόμο προς την ανάπτυξη και την επίλυση των προβλημάτων. Όταν π.χ. ο Κουρέλης συναντάται με εκπροσώπους των αγροτών και δηλώνει «Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και πρέπει να λυθεί το συντομότερο. Οι αγρότες έχουν δίκηο και η πολιτεία πρέπει να σκύψει επάνω στα προβλήματά τους!», αυτό δεν δείχνει ότι ο Φωτίγκος έχει βρει τη λύση και έχει δώσει γραμμή για την εφαρμογή της; Τι δεν καταλλλλλλλαβαίνετε; Πόσο πιο συγκεκριμένα θέλετε να σας μιλήσει; [ΣΗΜ: οφείλω παρεμπιπτόντως να συγχαρώ τον άγνωστό μου συμπατριώτη ο οποίος έγραψε το περίφημο: «Αν ο Κουβέλης συγκυβερνούσε με τον Χίτλερ, θα καταψήφιζε τους διωγμούς των Εβραίων, αλλά θα υπερψήφιζε την κατασκευή των κρεματορίων»]. Ή όταν ο Βαγγέλας μάς ενημερώνει ότι «Θα πρέπει να φύγουμε προς τα εμπρός με μία δυναμική, συνολική, συντεταγμένη πορεία που θα δείξει ότι το μέλλον της χώρας είναι στα χέρια μας, ώστε να αξιοποιήσουμε και την τελευταία ικμάδα της ελληνικής εφευρετικότητας και εργατικότητας», αυτό δεν σε κάνει να αναθαρρείς μονομιάς και να αναφωνείς «Μαζί σου Βαγγέλα για μία νέα γκέλα;».
Σωτήριος Καλαμίτσης
