του Σωτήριου Καλαμίτση
Δεν είναι δυνατόν, ενώ η πατρίς ευρίσκεται εν κινδύνω εξ αιτίας του αχάριστου και σπάταλου λαού, να βάλλουμε κατά του Μπένι, ώστε να πέσει η κυβέρνηση. Αν είναι δυνατόν! Υπέρτατος νόμος η σωτηρία της πατρίδος, ήτοι του αχάριστου λαού. Τόδε, για....
τη σωτηρία της πατρίδος, έφη Ανδρεουλάκος ο μέγας. Στα χνάρια του Πάγκαλου. Μου θύμισε την ταινία «τα 12 καθάρματα», όπου ο στρατός των ΗΠΑ χάρισε την ποινή σε δώδεκα μαχαιροβγάλτες εκτίοντες βαρύτατες ποινές στις στρατιωτικές φυλακές για σοβαρότατα αδικήματα, από φόνο μέχρι άγριο ξυλοδαρμό ανωτέρου, προκειμένου να μετάσχουν σε μια παράτολμη αποστολή ζωής και θανάτου. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα καθάρματα του κοινού ποινικού δικαίου να συνεχίσουν να μας «σώζουν». Γιατί τους έχομεν, άλλωστε, τους πολιτικούς, αν όχι δια να μας σώζουν;
Το «βρώμικο ΄89» ξαναζή με Κουβέλη και Σαμαρά πάλι παρόντες, αλλά και τον Μπένι, με το μέρος τους όμως και όχι απέναντί τους, σε αντίθεση με το ΄89. Μαθουσάλες οι μπαγάσηδες στην ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής, η οποία ποινικοποίηση είναι πολύ κακό πράγμα για την πολιτική ζωή, η οποία πολιτική ζωή ανέκαθεν προτιμούσε την πολιτικοποίηση της αθωωτικής ποινικής Δικαιοσύνης για τους δικούς μας. Κι’ όταν λέμε «τους δικούς μας», εννοούμε τους δικούς μας αφεντάδες. Κι’ αφού φροντίζουμε για τους αφεντάδες μας, δεν θα φροντίσουμε και για την πάρτη μας μαζί με τους αφεντάδες μας που μας συνδράμουν ποικιλοτρόπως;
Αλλά γιατί σκούζετε ωρέ λεβέντες. Ποινικό αδίκημα υπουργού υπάρχει μόνον όταν το ανακαλύπτει η πλειοψηφία της Βουλής, η οποία σχηματίζεται με βάση τις συγκυρίες. Κι’ όταν το πολιτικό σύστημα πετάει σαβούρα στη θάλασσα για να σωθεί, οι πλειοψηφίες σχηματίζονται χάριν της πατρίδος και μόνον.
Σωτήριος Καλαμίτσης
