Γράφει ο Πολυχρόνης Ρουσσάκης
-‘’Σκωλήκων βρώμα και δυσωδία’’ μοιάζει τελευταία να έχει καταστεί η δημόσια ζωή του τόπου με την υπόθεση της περιβόητης ‘λίστας Λαγκάρντ’ και όχι μόνο!
-Παντού και πάντες, ομιλούν για λίστες. Σε μια χώρα, που..
αναζητά απεγνωσμένα φόρους για να καλύψει τα οικονομικά ελλείμματα της. Σε μια χώρα, που υποταγμένη στις επιταγές των δανειστών εταίρων της, ξεζουμίζει ‘εν παντί μεθόδω και τρόπω’, τους πολίτες της!
-Η ομορφιά της ελληνικής γλώσσας, είναι στην φιλοσοφία που γέννησε και κατέστησε πλούσιο το λεξιλόγιό της. Και για να γίνω σαφής, δίνω μια απλή διευκρίνιση. Ποια η διαφορά μεταξύ των λέξεων ‘’Πάντες και Άπαντες’’; Θαρρώ απλή! Η λέξη ‘πάντες’, πιθανόν να επιδέχεται ενίοτε και αναλόγως των περιστάσεων και αναγκών, ‘νερό στο κρασί’, τουτέστιν, πιθανές εξαιρέσεις. Όμως η λέξη ‘άπαντες’, δηλώνει απόλυτα και ρητά, πως δεν χωρά νερό στο κρασί! Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις!
-Και ενώ η πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου, ξεζουμίζει ‘’πάντες τους Έλληνες’’, , δείχνει σαν πως, έντεχνα ‘’ποιούσαν την νήσσαν’’, σκόπιμα να αποφεύγει το ‘’άπαντες’’!
-Η λίστα Λαγκάρντ, από δημόσια, υπεύθυνα και καθ΄ ύλην αρμόδια χείλη, ειπώθηκε, ότι δεν έτυχε της όποιας εκμετάλλευσης από την Ελληνική Κυβέρνηση, γιατί δεν είχε την μορφή επίσημου εγγράφου!! Απλά, περιφέρθηκε από τον Άννα στον Καϊάφα, σαν γράμμα, χωρίς παραλήπτη! Ουδείς υπεύθυνος, στην χώρα των ανευθυνοϋπεύθυνων! Ο ένας δεν έδωσε εντολή, ο άλλος περίμενε εντολή, στο μεταξύ κάπου χάθηκε σε ένα γραφείο και άλλα τέτοια ευτράπελα! Ηλίου φαεινότερον βεβαίως, ότι, την ώρα που ‘’διυλίζοντες τον κώνωπα’’ στην αναζήτηση φόρων, συνάμα, ‘’την κάμηλον καταπίνοντες’’, προβάλλουν ‘προφάσεις εν αμαρτίαις’’ για να καλύψουν τις πρόδηλες προθέσεις τους, τις προφανείς ποινικές και πολιτικές ευθύνες τους και φυσικά, να δικαιολογήσουν, γιατί σε τούτη την χώρα, όχι ‘’άπαντες’’, μα μόνο οι ‘’γνωστοί και συνήθεις πάντες’’, καλούνται να πληρώσουν, για μια ακόμη φορά, το μάρμαρο!
-Και διερωτάται ο απλός πολίτης! Η λίστα Λαγκάρντ, αν δεν ήταν ένα επίσημο έγγραφο, αμφισβητείται από κανέναν, ότι αναμφίβολα ήταν ένα δυνατό και σίγουρο ερέθισμα, για να κινηθεί αυτόβουλα η διαδικασία εκ μέρους του Υπουργού Οικονομικών, αυτοδίκαια εκ μέρους του ΣΔΟΕ ή κατ΄ αρμοδιότητα εκ μέρους του οικονομικού εισαγγελέα; Γιατί άραγε δεν έγινε; Και ενώ, άπαντες οι κατ΄ αντικείμενο αρμόδιοι έπλεαν σε πελάγη εθνικής ολιγωρίας και εφησυχασμού, όλως τυχαίως, δύο τουλάχιστον φορές, εκ μέρους της κυβέρνησης, έγινε επίσημη προτροπή προς όλους εκείνους, ανώνυμους ή επώνυμους, που παράνομα έβγαλαν χρήματα στο εξωτερικό, να τα επιστρέψουν, με μόνη ποινή, μια μικρή φορολόγηση αυτών και έπειτα, ‘’όλα μέλι γάλα’’!
-Και σήμερα, μετά από τόσο χρόνο και με τον κίνδυνο της ήδη παραγραφής του όποιου ποινικού αδικήματος εις βάρος των αρμόδιων πολιτικών προσώπων, βάσει του άρθρου 86 του Συντάγματος, τι στ΄ αλήθεια, άλλαξε; Η ίδια λίστα, έγινε μήπως επίσημο έγγραφο ή την κατέστησε επίσημη η λαϊκή οργή;
-Αγαπητοί πολιτικοί, μια λαϊκή παροιμία, πολύ σοφά λέγει, ‘’μαζί έφαγαν το πρόβατο και με τον βοσκό βρίζουν τον λύκο’’. Και δυστυχώς, τίποτα απίθανο, σαν στον τόπο τούτο, ‘’χελώνη καλεί τους βόας βραδύποδας’’, εν μέσω ‘’λιστών, ών ουκ έστιν αριθμός, των εν αυτώ πιθανώς εγγεγραμμένων ληστών’’!
