ΕΞΟΧΟ ΚΕΙΜΕΝΟ από τον MARIO de ANDRATE

το παραθέτει ο Βλάσης Γωγούσης
Επιτρέψ`τε μου φίλοι/ες αναγνώστε των XALIΩΝ, να δημοσιεύσω το παρακάτω κείμενο του Μario Andrade, το οποίο με «αγγίζει» πλήρως και με εκφράζει απόλυτα.

ΤΑΥΤΙΖΟΜΑΙ κυριολεκτικά με τα γραφόμενά του, είναι σαν να τόγραψα εγώ !


«Μέτρησα –γράφει ο ο εκλεκτός Βραζιλιάνος ποιητής και λογοτέχνης - τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα.
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες.
Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται.
Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα.

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα που :

μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό.
δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια

Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να μου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν.
Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ'όσες έχω ήδη φάει.

Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου .
Δρ Βλάσης Γωγούσης