Σας παρακολουθώ καιρό τώρα να γράφετε και σχολιάζετε αμετροεπώς παν το επιστητόν από τις σελίδες του αντιπαθέστατου τούτου ιστολογίου.
Διακρίνω ότι πολλοί από σας είσθε φασισταριά του κερατά, αφού τάσσεσθε αναφανδόν υπέρ της Χρυσής Αυγής ή του Μνημονιακού Σαμαρά και του Αρχιμνημονιακού Βενιζέλου. Πολλοί άλλοι, όμως, είσθε ακροαριστερά σκληροπυρηνικά σκουλήκια, εξ ου και ουδόλως σας υπολήπτομαι. Διακρίνω και...
κάποιους ανερμάτιστους κρυπτοκαραμανλικούς που περιπλανώνται ανάμεσα στην ύπαρξη και στην ανυπαρξία. Για τους οπαδούς του Φωτίγκου δεν έχω τίποτε να πω, διότι ο άνθρωπος δεν υπάρχει. Είναι η σκιά ενός επαναστάτη χωρίς αιτία.
Ώρες-ώρες γυρίζει το μάτι μου, παίρνει φωτιά ο εγκέφαλός μου, βγάζω αφρούς από το στόμα και ατμούς από τ’ αυτιά με τα εις βάρος μου εμπαθή σχόλιά σας, ιδία δε τα προερχόμενα από κάτι φαιδρούς οπαδούς των μη μου άπτου ροζ συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Κατ’ εξοχήν βδελύσσομαι άρθρα και σχόλια που στρέφονται εναντίον μου τόσο άδικα και με τρόπο που δείχνει ότι δεν αναγνωρίζεται το επίπονο, τιτάνιο και θεάρεστο έργο που επιτέλεσα ως Υπουργός Υγείας.
Βέβαια, εμβαθύνοντας στα σχόλιά σας συνειδητοποιώ πόσο τρυφερές ψυχές είσθε όλοι. Ξεχνώ τη διατύπωση των γραφομένων σας και αφήνομαι στην αναζήτηση του βαθύτερου νοήματος των γραπτών σας, πίσω από τα οποία διακρίνω στο τέρμα του τούνελ λεπτότητα, χιούμορ και καλή προαίρεση. Ιδιαιτέρως εκτιμώ τα σκληρά σχόλιά σας κατά των αντιπάλων μου, οπότε και αναγνωρίζω ότι είσθε άξιοι συγχαρητηρίων που μπαίνετε στον κόπο να ασχοληθείτε με αυτούς και να τους καταχερίσετε αναγνωρίζοντας εμμέσως, έστω και ασαφώς, το δυσθεώρητο μέγεθος της δικής μου σοφίας, ανωτερότητας και μεγαλοσύνης.
Όταν, όμως, χύνετε χολή για τα λεγόμενά μου και τα πεπραγμένα μου, πικραίνομαι. Παρεξηγείτε τα πάντα. Τότε είναι που διαπιστώνω πόσο καθίκια είσθε και σας μακαρίζω που δεν βρίσκεσθε σε ακτίνα βολής της χειρός μου. Όπως και να έχει, πάντως, σας αγαπώ βρε κουτά. Περασμένα ξεχεσμένα. Είναι δυνατόν να μην τρέφω αγνά αισθήματα απέναντί σας; Σας περιμένω, λοιπόν, στην επόμενη εκδήλωση του νέου κόμματος που γεννιέται για τη νέα Παλιγγενεσία. Να σημειώσετε ότι όλα τα στελέχη του ήταν αντιστασιακοί επί χούντας, αλλ’ όχι επί Μνημονίου. Μόνον εγώ ήμουν αντιμνημονιακός από το ΟΛΟΝ ΠΑΣΟΚ, όπως πολύ καλά θυμάστε. Κι’ αν δεν θυμάστε, να πάτε να φρεσκάρετε τη μνήμη σας κνώδαλα. Και μη τυχόν και γράψτε κανένα σχόλιο κάτω από το κείμενο αυτό, διότι θα σας πάρει και θα σας σηκώσει.
Όσο για την υπάλληλο Πηνελόπη Παπαϊωάννου, η οποία όλως συμπτωματικώς είναι σύζυγός μου διορισθείσα στο Δημόσιο ως πάλαι ποτέ συνάδελφος της Δήμητρας Λιάνη-Παπανδρέου, η οποία, Πηνελόπη, άγνωστον πώς διεγράφη από τον κατάλογο των προς διαθεσιμότητα δημοσίων υπαλλήλων, οι βολές σας εναντίον μου (http://taxalia.blogspot.com/2011/12/blog-post_1528.html) δείχνουν τη μικρότητά σας. Εδώ μιλάμε για την καταστροφή μιας ολόκληρης χώρας εξ αιτίας του Γιωργάκη που μας ανάγκαζε να τον ακολουθούμε με κεφαλοκλειδώματα και σεις ασχολείσθε με το αν η σύζυγός μου δεν θα τεθεί σε διαθεσιμότητα ή αν πήρε εφ’ άρπαξ € 50.000 από την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ. Να ρωτήσετε τον Καραμανλή που είναι υπεύθυνος και γι’ αυτό το ανοσιούργημα. Κι’ αφού είσθε τόσο μικροπρεπείς, γιατί δεν ρωτάτε και για τον Καρχιμάκη; Αυτός δεν διορίσθηκε στο Δημόσιο ως πρώην συνάδελφος της Λιάνη-Παπανδρέου; Αυτός δεν θα πρέπει να τεθεί σε διαθεσιμότητα; Αυτός δεν πήρε εφ’ άρπαξ;
Περασμένα ξεχεσμένα λοιπόν. Σας περιμένω με ανοικτές αγκάλες στα εγκαίνια των κεντρικών γραφείων της ΡΙΚΣΣΥ την 1η Απριλίου 2013 για να πούμε μόνον αλήθειες. Όπως πάντα.
Η ψήφος σας θα είναι καθοριστική για την ολική επαναφορά μου, την οποία τόση ανάγκη έχει η πατρίδα. Μαζί θα πορευτούμε για μια ακόμη φορά τον δρόμο της αρετής και της παλινόρθωσης της Μοναρχίας.
Ζήτω ο Παπαδόπουλος! Κάτω η χούντα του Σαμαρά!
Με αγάπη
Ο ανέκαθεν και εσαεί ανυποκρίτως ειλικρινής, ο άνθρωπος που επανέφερε τον διαχωρισμό σε βενιζελικούς και αντιβενιζελικούς, ο ασυγκρίτως ευθύς και σταθερός σε θέσεις και απόψεις, ο παντογνώστης σοσιαλιστής, ο καθ’ υπερβολήν ανιδιοτελής, ο ακαταμάχητος αντιμνημονιακός εμπνευστής του ΕΟΠΥΥ και σωτήρ των ασφαλισμένων, ο πεφωτισμένος αναμορφωτής τού ΕΣΥ, o «δεν πεθαίνουν κιόλας», ο ταπεινός υπηρέτης των συμφερόντων της εργατικής τάξης, ο «δεν υπάρχει σάλιο», ο τιμωρός των σκοτεινών συμφερόντων που απεργάζονται δεινά για τον τόπο, ο κυματοθραύστης των τοκογλυφικών επιδρομών της διεθνούς αγυρτείας, ο ανυποχώρητος αντίπαλος του Γιωργάκη, ο διασκεδαστής των μαζών και πανάγαθος dealer των γενοσήμων, ο κατάδικός* σας
Ανδρέας Λοβέρδος
*μην μπερδευτείτε. Πρόκειται για τον ποιητική αδεία super υπερθετικό της κτητικής αντωνυμίας «δικός μου» και όχι για το ουσιαστικό «κατάδικος».
(για την αντιγραφή: Σωτήριος Καλαμίτσης)
