κείμενο.
Όσο περισσότερη η ένταση τόσο μεγαλύτερη η προσοχή που δίνεται. Σαν να πρέπει να φωνάξεις για να καλύψεις την έλλειψη επιχειρημάτων, αλλά κυρίως για να δημιουργήσεις ντόρο. Ντόρο και βουή συμπλεγματικών ακουσμάτων, όταν αυτά λογίζονται ως μέτρο αντίδρασης.
Αυτοί, λοιπόν, είναι που μόνο αγωνίζονται για το κοινό καλό, που έχουν συνείδηση και ηθική.
Και από την άλλη είναι οι κακοί οι καπιταλιστές που θέλουν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας με κάθε κόστος, που δε έχουν περιβαλλοντική συνείδηση και που μάλλον ευθύνονται και για τη συνεχόμενη βροχόπτωση. Γιατί δηλαδή να μην ευθύνονται και για αυτό;
Και γενικά για ότι μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους για παραγωγή κριτικής, στα πλαίσια της υγιούς αντιπολίτευσης πάντα.
Τώρα όλως τυχαίως θυμήθηκα τους δύο τενεκέδες που έχω σπίτι, ο ένας είναι γεμάτος και ο άλλος άδειος. Παρατηρώ πως όταν πάω να μετακινήσω τον πρώτο δυσκολεύομαι καθότι πιο σταθερός, ενώ για τον δεύτερο οι μετατοπίσεις είναι εύκολες, φυσικές θα τις χαρακτήριζα μάλιστα.
Και σε κάθε μετατόπιση να ακούσετε μόνο τι θόρυβο κάνει ο άτιμος ο άδειος!
Παραδοχές Λόγου
http://neaporeiakilkis.blogspot.gr/2013/02/blog-post_27.html
