Σχέδιο «Αθηνά»

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Όταν τα όπλα είναι παρατεταμένα και όχι προτεταμένα,  όταν τα χέρια είναι υψωμένα σε ανάρτηση και όχι σε ανάταση, ενώ ναυαγοί περισυνελέγονται από το Λιμενικό, τότε το σχέδιο «Αθηνά» είναι εκ των ων ουκ άνευ και αποτελεί μια καλή αρχή.

 Έπρεπε να έχει αναγγελθεί και εφαρμοσθεί  από  πολλών ετών και όχι εξ αφορμής του Μνημονίου. Όμως, αφού οι πολιτικοί τύπου Λοβέρδου, Διαμαντοπούλου, Σκανδαλίδη, Καστανίδη, Σπηλιωτόπουλου, Βουλγαράκη, Παναγιωτόπουλου και άλλων πολλών ίδρυαν ΑΕΙ και ΤΕΙ με τη σέσουλα σε κάθε πόλη, προκειμένου να αναζωογονήσουν οικονομικά την περιφέρεια και να διορίσουν καθηγητές και διοικητικό προσωπικό με τα δικά μου λεφτά, αλλά με δικό τους αντάλλαγμα την ψήφο, δεν θα μπορούσε να προκύψει κάτι καλό. [ΣΗΜ: να θυμηθούμε τον Ασλανίδη και  το σύνθημά του «Κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γήπεδο»]. Κι’ ας μην ξεχνάμε ότι η γιγάντια πολιτική μορφή που ακούει στο όνομα Διαμαντοπούλου κατήργησε τη βάση του «10» ως όρο  εισόδου σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ, ώστε τα ιδρυθέντα ιδρύματα να έχουν πελατεία και να κάνουν τζίρο οι πόλεις, όπου οι έδρες των ιδρυμάτων.    

Όταν η Παιδεία εκπίπτει θα ακούμε  τον μεν πρωθυπουργό να χρησιμοποιεί συνίζηση εκεί που δεν πρέπει, τον δε εν δυνάμει πρωθυπουργό Τσίπρα να λέει στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι αντίπαλοί του δηλώνουν «αδημόνως mea culpa». Αιδημόνως Αλέξη, αιδημόνως. Το δηλώνουν με ντροπή και όχι με ανυπομονησία. Έχεις, λοιπόν, δύο επιλογές: είτε αρχίζεις να διαβάζεις σωστά είτε απολύεις τον λογογράφο σου.

Και μια και ο λόγος περί ελληνικής γλώσσης, ένα μικρό διαγωνισματάκι [κουΐζ που λένε οι μορφωμένοι]. Ποιά από τις ακόλουθες παραγράφους είναι γραμμένη στα ελληνικά;

• «Επειδή έχεις πολύ κοντή μνήμη και ξοδεύεις τις ώρες σου  σε αηδίες, προσπάθησε να ανακαλέσεις στη μνήμη σου πότε σε βρήκε ένοχο το δικαστήριο. Και μην καθυστερείς αγοράζοντας χρόνο».
• «Επειδή έχεις πολύ ασθενή μνήμη και αναλίσκεις τον χρόνο σου σε αηδίες, προσπάθησε να θυμηθείς πότε σε κήρυξε ένοχο το δικαστήριο. Και μην καθυστερείς για να κερδίσεις  χρόνο».

Σωτήριος Καλαμίτσης