Γράφει ο Γιάννης Μπαλατσούκας
Ιδρυτικό μέλος της Συνδικαλιστικής Ενωσης Αστυνομικών Θεσσαλονίκης
Το τελευταίο χρονικό διάστημα όλα αλλάζουν ή επιχειρείται να αλλάξουν. Το επάγγελμα μας υπέστη διαρθρωτικές αλλαγές τόσο σε οικονομικό επίπεδο όσο και..
στο εργασιακό. Όλοι μας προβληματιζόμαστε για το τι μέλλει γενέσθαι!
Σκοπός μου δεν είναι να εμφανιστώ ως παρατηρητής αλλά να μοιραστώ μαζί σας τους προβληματισμούς μου!
Η πρώτη αλλαγή που αποπειράθηκε να γίνει ήταν να αλλάξει ο κώδικας μεταθέσεων. Θα γυρνούσαμε δηλαδή πάλι σε καθεστώς ομηρίας από το πολιτικό κράτος και σε συνδυασμό με το Π.Δ 85/2011 ΄Αρθρο 9 εδάφιο κγ (το οποίο ευτυχώς ανακλήθηκε, αλλά αξίζει να σημειώσουμε ότι ανάφερε το εξής: όταν ανακύπτουν λόγοι που άπτονται σοβαρών υπηρεσιακών αναγκών μπορεί ο αστυνομικός να μετατεθεί με πρωτοβουλία της υπηρεσίας. Οι μεταθέσεις αυτές μπορούν να διενεργηθούν εκτάκτως, οποτεδήποτε και ανεξάρτητα από τον αριθμό των μορίων και το χρόνο παραμονής του μετατιθέμενου στην ίδια περιοχή μετάθεσης). Στην ουσία αυτή και μόνο η διάταξη θα μπορούσε να ακυρώσει όλο τον Κώδικα Μεταθέσεων. Θα μας μεταθέτανε εν ολίγοις όπου θέλανε και όταν θέλανε και μάλιστα δωρεάν!
Η δεύτερη αλλαγή αφορά το ωράριο εργασίας στον Ιδιωτικό τομέα, θεσπίζοντας εξαήμερη εργασία. Αυτομάτως θα αλλάξει και στο Δημόσιο. Αυτό θα σημαίνει περισσότερη δουλειά, μικρότερος μισθός (παύση πενθημέρων), αλλά και κατάργηση δικαιώματος για αναγνώριση πενταετίας που θα συνεπάγεται τα σαράντα (40) πραγματικά χρόνια υπηρεσίας για να θεμελιώσεις δικαίωμα συνταξιοδότησης.
Η τρίτη αλλαγή είναι να γίνει πιο αυστηρή η επαγγελματική ικανότητα μας που θα καθορίζει και τον μισθό μας, αφού όποιος θα κρίνετε ακατάλληλος για μάχιμος θα τοποθετείται σε θέση διοικητικού (συμβαίνει σε πολλές χώρες) με τον ανάλογο μισθό που θα είναι περίπου στα επίπεδα των πολιτικών υπαλλήλων. Ορισμένοι θα πουν καλώς να γίνει! Αλλά για σκεφτείτε ότι με τις μειώσεις μισθών, με την αλόγιστη κατασπατάληση προσωπικού που γίνεται, με την έλλειψη εκπαιδεύσεων, τα ανύπαρκτα σκοπευτήρια-γυμναστήρια και τα άστατα ωράρια που δουλεύουμε, οι περισσότεροι αστυνομικοί δεν έχουμε χρόνο, διάθεση και χρήματα για να είμαστε στην κατάσταση που θα επιθυμούσαμε.
ΣΧΟΛΙΟ
Το αίμα των αδικοχαμένων συναδέλφων και η καθημερινή αγωνία του αστυνομικού πρέπει να τα σέβεται η πολιτεία. Το επάγγελμα μας έχει δυστυχώς τους περισσότερους πεσόντες την ώρα του καθήκοντος (μόνο η ΔΙ.ΑΣ. έχει έξι αδικοχαμένους συναδέλφους τα τελευταία χρόνια). Δεν παρακαλάμε κανέναν, απλά απαιτούμε δικαιοσύνη.
Κινδυνεύουμε άμεσα με κατάργηση βασικών δικαιωμάτων. Ήδη αναστάλθηκε η εισαγωγή νέων συναδέλφων μέσω πανελληνίων εξετάσεων. Οι μισθοί μας βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση. Το εφάπαξ ψαλιδίστηκε σχεδόν στο μισό. Το δικαίωμα συνταξιοδότησης εκτοξεύτηκε στα 35 χρόνια με πληρωμένη πενταετία ειδάλλως είναι σαράντα χρόνια. Και το χειρότερο : μας βάζουν απέναντι στον άνεργο, φτωχό, άστεγο, ανασφάλιστο και κάθε εξαθλιωμένο συμπατριώτη μας που μπορεί να είναι ο συγγενής μας ή ο διπλανός μας.
Πριν βιαστείς συνάδελφε να βγάλεις συμπεράσματα αναλογίσου ότι μόλις πριν από ενάμιση χρόνο δεν το φανταζόσουν ότι θα φτάναμε ως εδώ. Πλέον το ζούμε στην πραγματικότητα και δεν είναι απλά συνομωσίες και γραφικότητες.
ΜΠΑΛΑΤΣΟΥΚΑΣ Ιωάννης
Ιδρυτικό μέλος Σ.Ε.Α.Θ.
Μέλος Εκτελεστικής Γραμματείας Σ.Ε.Α.Θ.
Μέλος Ε.Κ.Α.
