Ο βίος και η πολιτεία ενός από τους πλέον επικίνδυνους κακοποιούς...
Ο πλέον επικίνδυνος κακοποιός είχε καταδικαστεί το 1994 ως υπαίτιος μαζί με τον αδελφό του για δύο φόνους που είχαν διαπράξει έξω από νυχτερινό κέντρο.
Οι δολοφονίες αποδόθηκαν σε
ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε "νονούς" της νύχτας καθώς οι Βλαστοί είχαν σκοτώσει εν ψυχρώ τον Γεράσιμο Ναστούλη και τον Δημήτρη Σπίνο. Τα αδέρφια τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των δύο φόνων και έτσι συνελήφθησαν.
Λίγα χρόνια μετά, αφού έχει πάρει άδεια και δεν έχει επιστρέψει ποτέ στις φυλακές, το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε παραβιάζει κόκκινο σηματοδότη στην Καλλιθέα. Ο Βλαστός γίνεται αντιληπτός από τους αστυνομικούς και ακολουθεί συμπλοκή με αποτέλεσμα να τραυματισθεί θανάσιμα ο αδελφός του Βλαστού, Κώστας και ο αρχιφύλακας Σπ. Κοψαύτης.
Ο Βλαστός διαφεύγει με δίκυκλο και συλλαμβάνεται λίγο καιρό αργότερα.
Σε νέα άδεια από τις φυλακές, πάλι δεν γυρίζει πίσω. Εντοπίζεται και συλλαμβάνεται μήνες μετά στο Σύνταγμα, να πίνει ανενόχλητος τον καφέ του.
Από τις φυλακές συνέχιζε την εγκληματική του δράση, αφού του αποδίδονται περιπτώσεις εκβιασμού καταστηματαρχών, ακόμη και τοποθετήσεις βομβών. Όταν πάλι αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, έπεσε στα χέρια αστυνομικών στην Κόρινθο, το 2007, με την κατηγορία ότι πήγε να εισπράξει χρήματα από κατάστημα για λογαριασμό άλλου και μάλιστα πυροβόλησε τους ιδιοκτήτες του καταστήματος.
Κατά την καταδίωξη από την Αστυνομία ο Βλαστός πέφτει από τη μηχανή του και τραυματίζεται σοβαρά. Μένει για πέντε μήνες στο νοσοκομείο, όπου καταφέρνει να τη γλιτώσει έχοντας χάσει τη σπλήνα και τη χολή του.
Ο Παναγιώτης Βλαστός εμπλέκεται και στην πολύκροτη απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου, η οποία είχε διαπραχθεί τον Ιανουάριο του 2009 και είχε αποδοθεί στο αποκαλούμενο «συνδικάτο του εγκλήματος».
Ο Παναγιώτης Βλαστός αν και έγκλειστος κινούσε τα νήματα μέσα από τις φυλακές ως εγκέφαλος της σπείρας. Τέλος ο Παναγιώτης Βλαστός με κάποια από τα μέλη της «Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς» είχαν επιχειρήσει να αποδράσουν από τις φυλακές Κορυδαλλού, στις 12 Δεκεμβρίου του 2011, όταν είχε κρατήσει ομήρους και τρεις δεσμοφύλακες.
Ο πλέον επικίνδυνος κακοποιός είχε καταδικαστεί το 1994 ως υπαίτιος μαζί με τον αδελφό του για δύο φόνους που είχαν διαπράξει έξω από νυχτερινό κέντρο.
Οι δολοφονίες αποδόθηκαν σε
ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε "νονούς" της νύχτας καθώς οι Βλαστοί είχαν σκοτώσει εν ψυχρώ τον Γεράσιμο Ναστούλη και τον Δημήτρη Σπίνο. Τα αδέρφια τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των δύο φόνων και έτσι συνελήφθησαν.
Λίγα χρόνια μετά, αφού έχει πάρει άδεια και δεν έχει επιστρέψει ποτέ στις φυλακές, το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε παραβιάζει κόκκινο σηματοδότη στην Καλλιθέα. Ο Βλαστός γίνεται αντιληπτός από τους αστυνομικούς και ακολουθεί συμπλοκή με αποτέλεσμα να τραυματισθεί θανάσιμα ο αδελφός του Βλαστού, Κώστας και ο αρχιφύλακας Σπ. Κοψαύτης.
Ο Βλαστός διαφεύγει με δίκυκλο και συλλαμβάνεται λίγο καιρό αργότερα.
Σε νέα άδεια από τις φυλακές, πάλι δεν γυρίζει πίσω. Εντοπίζεται και συλλαμβάνεται μήνες μετά στο Σύνταγμα, να πίνει ανενόχλητος τον καφέ του.
Από τις φυλακές συνέχιζε την εγκληματική του δράση, αφού του αποδίδονται περιπτώσεις εκβιασμού καταστηματαρχών, ακόμη και τοποθετήσεις βομβών. Όταν πάλι αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, έπεσε στα χέρια αστυνομικών στην Κόρινθο, το 2007, με την κατηγορία ότι πήγε να εισπράξει χρήματα από κατάστημα για λογαριασμό άλλου και μάλιστα πυροβόλησε τους ιδιοκτήτες του καταστήματος.
Κατά την καταδίωξη από την Αστυνομία ο Βλαστός πέφτει από τη μηχανή του και τραυματίζεται σοβαρά. Μένει για πέντε μήνες στο νοσοκομείο, όπου καταφέρνει να τη γλιτώσει έχοντας χάσει τη σπλήνα και τη χολή του.
Ο Παναγιώτης Βλαστός εμπλέκεται και στην πολύκροτη απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου, η οποία είχε διαπραχθεί τον Ιανουάριο του 2009 και είχε αποδοθεί στο αποκαλούμενο «συνδικάτο του εγκλήματος».
Ο Παναγιώτης Βλαστός αν και έγκλειστος κινούσε τα νήματα μέσα από τις φυλακές ως εγκέφαλος της σπείρας. Τέλος ο Παναγιώτης Βλαστός με κάποια από τα μέλη της «Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς» είχαν επιχειρήσει να αποδράσουν από τις φυλακές Κορυδαλλού, στις 12 Δεκεμβρίου του 2011, όταν είχε κρατήσει ομήρους και τρεις δεσμοφύλακες.