Βιλιάρδος: "η Ελλάδα χρειάζεται μία πραγματική λύση"

Το νέο άρθρο του κορυφαίου Έλληνα Οικονομολόγου, Βασίλη Βιλιάρδου

ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕΜΜΑΤΟΣ: Οι δυτικές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ αγοράζουν χρόνο, κάτι που δεν σας βοηθάει καθόλου - η Ελλάδα χρειάζεται μία πραγματική λύση, αφού...

δεν είναι συνετό να καταπολεμάς μία κρίση χρέους με τεράστια, νέα χρέη ή/και με υφεσιακά μέτρα

Όπως διαπιστώνεται, αρκετοί είναι αυτοί που, αφού χρεοκοπήσαμε χωρίς κανέναν ουσιαστικό λόγο, επισκέπτονται πλέον την πατρίδα μας, για να μας «βοηθήσουν» - ενώ κάποιοι μας θυμίζουν το γνωστό «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται».

Αυτό συμβαίνει όταν φαίνεται πως θέλουν να εξαγοράσουν σε τιμές ευκαιρίας τόσο τις κοινωφελείς (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΔΑΘ κλπ.), όσο και τις μονοπωλιακές κερδοφόρες επιχειρήσεις μας (ΟΠΑΠ), ή τις στρατηγικές - τις καλύτερες εταιρείες μας δηλαδή ή, όπως θα λέγαμε μεταφορικά, «τα διαμάντια του ελληνικού στέμματος».

Ελπίζουμε όμως και ευχόμαστε να συνετισθούμε όλοι εμείς οι Έλληνες πολίτες από τα παραδείγματα άλλων χωρών, ιδιαίτερα από αυτό της Ν. Αφρικής (άρθρο μας), έτσι ώστε να μην καταλήξουμε σαν τη στυμμένη λεμονόκουπα στο «καλάθι των αχρήστων» της Ιστορίας - πόσο μάλλον όταν η γενιά μας έχει κάνει δυστυχώς αρκετό κακό στα παιδιά της, για να δειλιάσει, να φοβηθεί ή απλά να αδιαφορήσει να το επανορθώσει.

Βέβαια, δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιληφθούμε τι ακριβώς διαδραματίζεται στο παρασκήνιο - επίσης, πως ακριβώς λειτουργούν οι διάφοροι Θεσμοί μας, όπως για παράδειγμα η κεντρική μας τράπεζα. Εν τούτοις, οφείλουμε να είμαστε αρκετά επιφυλακτικοί με όλους και για όλα - αφού θεωρούμε αυτονόητο το ότι, κανένας ξένος δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το δικό μας καλό.

Στα πλαίσια αυτά, είναι ίσως σκόπιμο να αναφέρουμε την παρακάτω τοποθέτηση φίλου μας η οποία, κατά την άποψη μας, είναι πάρα πολύ αξιόλογη. Ειδικότερα τα εξής:

Η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ

“Όταν χαθεί η ουσιαστική «νομιμοποίηση των Θεσμών», ακόμη και ο πλέον νομοταγής πολίτης αδυνατεί να βρει «θεσμική διέξοδο συνδιαλλαγής» - αφού αυτή προϋποθέτει την εμπιστοσύνη στον επιλεγμένο θεσμό. Τα πράγματα δεν «εξοκείλουν» βέβαια αμέσως, αλλά σταδιακά - μερικές φορές και ανεπαίσθητα, σε σημείο που κάποιοι να τα συνηθίζουν ως φυσιολογικά. Όταν εμφανίζεται λοιπόν το επόμενο στάδιο, όπως για παράδειγμα το απίστευτο συμβάν στη Χαλκιδική, πολλοί το θεωρούν «άσχετο», «παροδικό», «περιθωριακό φαινόμενο».

Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας, η μεγάλη της κρίση, ήταν και είναι η κρίση νομιμοποίησης. Το πρόβλημά της είναι το ότι, δε μπορεί να αντιμετωπίζει τα προβλήματά της, δεν έχει «κατασταλάξει» στο ποιος πρέπει να κάνει τι, πώς και με τι όρους. Και αυτό γιατί η Ελλάδα δεν είναι μία, αλλά... δύο Ελλάδες, όπου η μια δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συνυπάρξει με την άλλη. Δυστυχώς ναι, η άποψή μου είναι ότι δεν μπορεί.

Η κρατική εξουσία και εν γένει μία δεδομένη συνταγματική τάξη αντλεί την θεσμική της νομιμοποίηση από την ουσιαστική συμμετοχή των μελών της κοινωνίας, την οποία διέπει. Όσο ιδιοτελής και να είναι η κοινωνική μερίδα που κυβερνά ή κυριαρχεί, για να το κάνει πρέπει να πληρώνει τον λογαριασμό, να εγγυάται στην κοινωνία «της» έναν βαθμό ασφάλειας, επιβίωσης, ευημερίας, ευτυχίας.

Όταν μάλιστα πρόκειται για μια δημοκρατική κοινωνία, τότε οι απαιτήσεις είναι λιγάκι πιο αυξημένες - ιδίως ενόψει του ότι, η ομάδα των πολιτικών (υποτίθεται ότι) προέρχεται κυρίως από τα λαϊκά στρώματα και όχι από την μεγαλοαστική τάξη ή από τους κερδοσκόπους του χρηματοπιστωτικού παιχνιδιού.

Αυτό που βιώνουμε τα τελευταία (ιδίως) χρόνια είναι μία σειρά απροκάλυπτων προδοσιών και αδίστακτων λεηλασιών, με την δικαιοσύνη απούσα - μέσα σε ένα σύστημα που ανεξάρτητα ποιος είναι στην κυβέρνηση, αναπαράγει το ίδιο «μοτίβο» διακυβέρνησης.

Η απορία που έχει τώρα ο μέσος πολίτης, το βασικό μέλημα του οποίου είναι η καθημερινή του επιβίωση, είναι τι εναλλακτικές δυνατότητες έχει – αφού, εντός του υφιστάμενου συστήματος, ο ίδιος αποτελεί αναλώσιμο υλικό, ενώ ένα άλλο σύστημα, ακόμη κι αν υπάρχει (που υπάρχει), ούτε αποκρυσταλλωμένο είναι, ούτε βέβαια μπορεί να επιβληθεί άμεσα και αναίμακτα”.

η συνέχεια στο http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2815.aspx