Κάποιοι στην επαρχία καλόμαθαν με τις εκατοντάδες φοιτητών, τους οποίους έβλεπαν μόνο ως υποψήφιους ενοικιαστές άθλιων μικρών διαμερισμάτων. Κι ακόμη χειρότερα στις πόλεις, όπου κάθε ιδιοκτήτης τρώγλης αναζητούσε...
τη δεκαετία του ΄70 και του ΄80 κυρίως, υποψήφια "θύματα" στο χώρο των φοιτητών, για να νοικιάσει τη σαβούρα του.
Έτσι, η Παιδεία στην Ελλάδα ταυτίστηκε με το χρήμα που αφήνουν οι φοιτητές και κανείς στις επαρχιακές πόλεις των ΤΕΙ, δεν ρώτησε -από απλή περιέργεια- τι ακαδημαϊκό έργο προσφέρει το ΤΕΙ του χωριού του.
Το μόνο που ενδιέφερε τις περίφημες "τοπικές κοινωνίες" ήταν η στρεβλή ανάπτυξη με τα λεφτά των φοιτητών, και πότε θα ΄ρθει ο Σεπτέμβρης, να νοικιάσουμε τη γκαρσονιέρα.
Ο τρόπος που απλώθηκαν ΤΕΙ και ΑΕΙ σε κάθε κωμόπολη, είναι ενδεικτικότατος της sui generis ελληνικής "ανάπτυξης".
Τώρα ήρθε η ώρα των διαρθρωτικών αλλαγών, που όλοι ζητούν και κανείς δεν θέλει να ξεκινήσει απ΄αυτόν. Ακριβώς όπως γίνεται με όλα τα θέματα στην Ελλάδα.
Καιρός να τελειώνει αυτό το ανέκδοτο, με τους τοπικισμούς και την ιδιοτέλεια. Πρέπει να γίνουμε σύγχρονο κράτος, που θα στηρίζεται στην πραγματική ανάπτυξη που έχει άξονά της την παραγωγή και τις εξαγωγές κι όχι την τεχνητή ανάπτυξη ....της γκαρσονιέρας.
Το γιατί είναι ανέκδοτο, το είδα ως αναγνώστης σε ένα εκπληκτικά αποκαλυπτικό βίντεο, που παρουσιάζει το makpress.
Η επιτομή του λαϊκισμού, επαρχιωτισμού και της "ανάπτυξης" όπως την εννούσαν οι πολιτικοί, δεκαετίες τώρα. Δείτε το και θα καταλάβετε πολλά...
