Πρόσωπο: Αλέξανδρος ο Μέγας του Φιλίππου του Β΄και της Μυρτάλης (Ολυμπιάδα)
Γέννηση: 20 Ιουλίου 356 π.Χ. στην Πέλλα
Θάνατος: 10 - 11 Ιουνίου 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα
Συγγενείς: Γιός του Φιλίππου του Β', β' ξάδερφος του Πύρρου του Βασιλέα, απόγονος του..
Ηρακλή και του Αχιλλέα και μακρινός συγγενής του Λεωνίδα (κοινός πρόγονος ο Ηρακλής)
Ο Μέγας Αλέξανδρος, θα γεννηθεί το 356 π.Χ. κι αναμένεται να ενώσει σχεδόν όλους τους Έλληνες ιδρύοντας μια Πανελλήνια συμμαχία.
Επίσης θα βάλει τις βάσεις για την πορεία αλλά και για την εξέλιξη της Ελλάδας ως ένα ενιαίο Έθνος! Για αυτό λοιπόν ο Μέγας Αλέξανδρος όχι άδικα αποτελεί τον Μεγαλύτερο Έλληνα όχι μόνο των αρχαίων χρόνων αλλά όλων των εποχών!
Αξίζει λοιπόν να σταθούμε σε ένα θέμα το οποίο στην σύγχρονη εποχή έχει απασχολήσει τον κόσμο μας κι είναι η καταγωγή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο πατέρας του Φίλιππος ο Β' ο Βασιλιάς της Μακεδονίας, θα λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες και θα κερδίσει όχι μία, όχι δύο αλλά τρεις ολόκληρες φορές το 356 π.Χ., το 352 π.Χ. και το 348 π.Χ.. Είναι αρκετά σημαντικό στοιχείο αυτό, καθώς στους Ολυμπιακούς Αγώνες μπορούσαν να λάβουν μέρος μονάχα Έλληνες! Ο Φίλιππος λοιπόν ήταν Μακεδόνας κάτι που κατ' επέκταση σημαίνει πως ήταν Έλληνας! Αξίζει να σημειωθεί πως συμμετείχε στους Ολυμπιακούς αγώνες πριν τη Μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.), κάτι που ήταν λογικό άλλωστε καθώς εφόσον οι κάτοικοι της Μακεδονίας σαν Έλληνες είχαν κοινά ήθη κι έθιμα, κοινή γλώσσα και θρησκεία με τους κατοίκους της υπόλοιπης Ελλάδας, συμμετείχαν προφανώς όπως κι όλοι οι Έλληνες στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός όλων των εποχών!
Κάτι σημαντικό που δείχνει την ελληνικότητα του Μακεδονικού Βασιλείου, είναι πως ο ίδιος ο Φίλιππος ο Β', πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν απόγονος του Ηρακλή, ο οποίος είχε καταγωγή από την Πελοπόννησο και συγκεκριμένα από τις Μυκήνες αν και γεννήθηκε βέβαια στην Θήβα! Συγκεκριμένα ο Φίλιππος ο Β' προερχόταν από τους Αργεάδες (Βασιλικός οίκος της Μακεδονίας), οι οποίοι προερχόντουσαν από τους Τημενίδες, οι οποίοι ήταν βασιλείς του Άργους. Αργεάδες λεγόντουσαν λοιπόν επειδή προερχόντουσαν από το Άργος και Τημενίδες καθώς ο Τήμενος ήταν ο βασιλιάς του Άργους. Ο Τήμενος όμως καθώς ήταν Ηρακλείδης (προερχόταν από τον Ηρακλή), είχε πατέρα τον Αριστόμαχο, ο οποίος είχε πατέρα τον Κλαιοδαίο, ο οποίος είχε πατέρα τον Ύλλο, ο οποίος τέλος είχε πατέρα τον Ηρακλή. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως από την μεριά του πατέρα του, ο Μέγας Αλέξανδρος είχε απόλυτα ελληνικές ρίζες καθώς καταγόταν από τον Ηρακλή!
Ίδιες σπουδαίες ρίζες όμως είχε και από την μεριά της μητέρας του, της Ολυμπιάδας (Μυρτάλης). Η ίδια γεννημένη στην Αρχαία Πασσαρώνα, πρωτεύουσα του βασιλείου των Μολοσσών το 373 π.Χ., ήταν κόρη του βασιλιά Νεοπτόλεμου! Το Βασίλειο των Μολοσσών αποτελεί ένα γνήσιο, ελληνικό, ηπειρώτικο βασίλειο! Αυτό φαίνεται από το γεγονός πως ο Νεοπτόλεμος, ήταν απόγονος του Νεοπτόλεμου του γιου του Αχιλλέα του Τρωικού Πόλεμου, ο οποίος είχε καταγωγή από την Φθία της Θεσσαλίας! Σύμφωνα με την παράδοση, ο Νεοπτόλεμος μετά τον Τρωικό Πόλεμο θα πάει στην Ήπειρο κι εκεί θα ιδρυθεί το Βασίλειο της Ηπείρου (Μολοσσών).
Παρατηρούμε λοιπόν πως ο Αλέξανδρος ο Μέγας, έχει σπουδαίες ρίζες τόσο από τον πατέρα όσο και από την μητέρα του! Αυτές οι ρίζες μάλιστα είναι ελληνικότατες και δικαίως λοιπόν το πρόσωπο αυτό θεωρείται ο Μεγαλύτερος Έλληνας όλων των εποχών. Τιμώντας τις ένδοξες ρίζες του, θα ξεκινήσει από μικρή ηλικία να συμμετέχει σε διάφορα θέματα που θα απασχολούν τη Μακεδονία.
Σε ηλικία μόλις 16 ετών, θα καταφέρει να βάλει τέρμα σε επανάσταση που είχαν ξεκινήσει οι Μαίδοι, ένα Θρακικό φύλλο. Έτσι ο Φίλιππος, δε θα διστάσει να βάλει τον γιο του σε ηλικία μόλις 18 χρονών να διοικήσει το ιππικό στην μάχη της Χαιρώνειας, μέσα από την οποία νικητές θα βγουν οι Μακεδόνες. Το 336 π.Χ. θα φτάσει κι η δολοφονία του Φιλίππου του Β' θα σηματοδοτήσει το ανέβασμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στον Θρόνο. Μερικοί Έλληνες τότε θα βρουν την ευκαιρία να "επαναστατήσουν" ενάντια στο νεαρό βασιλιά. Οι αντιδράσεις θα είναι έντονες κυρίως στην πόλη της Θήβας αλλά και της Αθήνας. Έτσι ο Μέγας Αλέξανδρος, χωρίς δεύτερη σκέψη θα σπεύσει να εξαφανίσει κάθε σκέψη διάλυσης των στόχων του. Σε λίγες μόλις μέρες λοιπόν κατάφερε να διαλύσει τους Θηβαίους. Μόλις οι υπόλοιποι είδαν αυτό το γεγονός, θα τρομοκρατηθούν κι αμέσως θα αναγνωρίσουν ως Έλληνα Βασιλιά τους τον Μέγα Αλέξανδρο!
Τα εσωτερικά προβλήματα δεν υπάρχουν πλέον κι η ώρα έχει φτάσει για να καταφέρει να ενώσει όλον τον ελληνικό κόσμο. Θα ξεκινήσει την εκστρατεία λοιπόν κατά των Περσών. Σιγά σιγά θα αρχίσει να τους κατατροπώνει και έτσι θα φτάσει το τέλος των Περσών με την καταστροφή της Περσέπολης, δηλαδή της πρωτεύουσας τους. Η Περσέπολη ήταν μια πόλη - διαμάντι για την ανατολή και πολλές φορές γίνεται λόγος για το αν ήταν σωστή ή λανθασμένη κίνηση να την καταστρέψει. Για να κατανοήσουμε την πράξη αυτή, θα πρέπει να δούμε όλη την Κλασική Εποχή. Οι Πέρσες ενώ χάνουν στους Περσικούς Πολέμους, συνεχίζουν να ασκούν τις κακές επιρροές τους στον Ελλαδικό χώρο. Παράλληλα οι Ελληνικές αποικίες στην Ασία, βρίσκονται υπό την κυριαρχία τους! Η Περσέπολη μπορεί να ήταν μια πόλη διαμάντι για την ανατολή, σε καμία όμως περίπτωση δεν έφτασε τον πολιτισμό των Αθηνών τον οποίο είχαν προσπαθήσει οι Πέρσες αρκετές φορές άμεσα ή έμμεσα να καταστρέψουν. Η συμπεριφορά λοιπόν του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αν όχι απαραίτητη είναι απόλυτα δικαιολογημένη, καθώς για αιώνες ολόκληρους οι Πέρσες εκμεταλλευόντουσαν τον Ελληνικό πολιτισμό εις βάρος του Ελληνικού λαού!
Ο Μέγας Αλέξανδρος λοιπόν θα κυνηγήσει τον Δαρείο τον βασιλιά της Περσικής Αυτοκρατορίας, ο σατράπης Βήσσος όμως θα τον πιάσει πρώτος και έτσι ο Δαρείος θα θανατωθεί. Τότε ο Βήσσος θα ανακηρύξει τον εαυτό του βασιλιά και θα κινηθεί εναντίον του Έλληνα αυτοκράτορα. Ένα μόλις χρόνο αργότερα, ο Βήσσος θα συλληφθεί και ο Αλέξανδρος θα τον στείλει πίσω σε μια από τις πρωτεύουσες της Περσίας. Εκεί, καταδικάστηκε σε θάνατο. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Μέγας Αλέξανδρος, αφού βρήκε το σώμα του Δαρείου το έστειλε πίσω στην Περσέπολη για να ταφεί με τις τιμές που του άρμοζαν, δηλαδή τις βασιλικές.
Λίγο καιρό αργότερα θα ξεκινήσει την εκστρατεία του στην Ινδία! Ο Ελληνικός πολιτισμός μέσα από τον Μέγα Αλέξανδρο θα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο κι η Ελλάδα για μια ακόμα φορά θα καταφέρει το ακατόρθωτο, χάρη βέβαια αυτήν την φορά στον μοναδικό και χαρισματικό Έλληνα Αυτοκράτορα της. Με το ταξίδι της επιστροφής, το τέλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου πλησιάζει.
Ο Ιούνιος του 323 π.Χ. θα είναι ο τελευταίος που θα ζήσει. Γύρω στα μέσα του μήνα, ο Μεγάλος Αυτοκράτορας θα πεθάνει κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει αυτόν τον ήρωα, ακόμα και στο τέλος της ζωής του καθώς κανείς ως τις μέρες μας δεν γνωρίζει όχι μόνο από τι ακριβώς πέθανε αλλά και που ακριβώς έγινε τελικά η ταφή. Σε ηλικία λοιπόν μόλις 33 ετών, ο Μέγας Αλέξανδρος θα περάσει στην αιωνιότητα, αφήνοντας όμως πίσω του ένα τεράστιο έργο.
Κατάφερε όχι μόνο να ενώσει όλες τις ελληνικές αποικίες στην Ασία και να κάνει τον Ελληνικό Κόσμο ένα ενιαίο σώμα... Θα ελευθερώσει τους Έλληνες από την κυριαρχία των Περσών, θα τους κάνει Έλληνες ουσιαστικά για 2η φορά, θα εκπολιτίσει τους Βάρβαρους και φυσικά θα φέρει στα ύψη για μια ακόμη φορά τον Ελληνικό πολιτισμό, έναν πολιτισμό που είχε υποστεί σοβαρά προβλήματα από τα χρόνια και χρόνια πολέμων. Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν κατέκτησε αλλά απελευθέρωσε, δεν γκρέμισε αλλά αναστήλωσε, δεν προσέφερε κακό αλλά εκπολίτισε τους βαρβάρους! Σημαντικό είναι το γεγονός πως σύμφωνα με την ιστορία, αφού έμαθε η μητέρα του Δαρείου τα νέα για τον θάνατο του Αλεξάνδρου, έμεινε νηστική, αυτοκτονώντας ουσιαστικά από την θλίψη της. Η ίδια θα πεθάνει λίγες μέρες μετά αφού δε δεχόταν να φάει. Είναι γεγονός λοιπόν πως η μητέρα του Δαρείου είχε αγαπήσει τον Αλέξανδρο σαν γιο της και αυτό ήταν άμεσο αποτέλεσμα του ήθους του και του σεβασμού που έδειχνε στους ανθρώπους. Ο άνθρωπος λοιπόν που δοξάστηκε από τον Ειρηνικό ως τον Ατλαντικό, ο άνθρωπος που κατάφερε το ακατόρθωτο, που ουσιαστικά έγινε το όνειρο κι η έμπνευση κάθε ανθρώπου ήταν Έλληνας κι ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος, ένα πρόσωπο που κατάφερε να αλλάξει τη ροή της ιστορίας και συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη του Ελληνικού Μεγαλείου. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί, πως ελληνικά δείγματα υπάρχουν ακόμα και στην Κίνα, κάτι που δείχνει πως το έργο του ταξίδεψε ακόμα περισσότερο από όσο γνωρίζουμε σήμερα...
