Επειδή στην Ελλάδα νομίζουμε ότι είμαστε γνώστες των πάντων και επειδή η αντιπαράθεση που έχει ξεσπάσει έχει πάρει κομματικά χαρακτηριστικά ανατρέξαμε σε πιο αντικειμενικές πηγές για να
αξιολογήσουμε το έργο του Τσάβες. Ανατρέξαμε στις εκθέσεις διεθνών μη-κυβερνητικών οργανώσεων για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Στις εκθέσεις των ίδιων οργανώσεων που όταν αναφέρονται στις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή το έλλειμμα δημοκρατίας στην Ελλάδα γίνονται πρωτοσέλιδα. Να λοιπόν τι γράφουν για τη Βενεζουέλα:
Παρατηρητήριο Ανθωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch)
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Τσάβες η συσσώρευση της εξουσίας στην εκτελεστική εξουσία και η διάβρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επέτρεψαν την κυβέρνησή του να εκφοβίσει, να λογοκρίνει και να ασκήσει διώξεις στους πολίτες της Βενεζουέλας που είτε επικρίνουν τον πρόεδρο είτε προσπαθούν να ματαιώσουν τη πολιτική ατζέντα του. Ο πρόεδρος Τσάβες και οι υποστηρικτές του έχουν χρησιμοποιήσει τις εξουσίες τους σε ένα ευρύ φάσμα υποθέσεων που αφορούν τη δικαιοσύνη, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η βία στις φυλακές και τα κρούσματα κακομεταχείρισης από την αστυνομία παραμένουν σοβαρά προβλήματα.
Διεθνής Αμνηστία (Amnesty International)
Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απειλήθηκαν ενώ δικαστικές διώξεις με πολιτικά κίνητρα συνέχισαν να χρησιμοποιούνται εναντίον των επικριτών της κυβέρνησης. Οι μηχανισμοί ελέγχου για τη διασφάλιση της δικαιοσύνης και την αποτροπή των καταχρήσεων της αστυνομίας παρέμεινε υποτονική.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα της Βενεζουέλας αξιολογήθηκαν το 2011 από τα Ηνωμένα Έθνη. Τα κράτη-μέλη εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με μια σειρά από ζητήματα, όπως η ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας, οι απειλές και η παρενόχληση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι συνθήκες στις φυλακές και η ελευθερία της έκφρασης.
Τα αποσπάσματα αυτά αναμφίβολα αποτελούν καταπέλτη για το καθεστώς Τσάβες. Αποτελούν έναν από τους λόγους που καμιά χώρα της ΕΕ δεν εκπροσωπήθηκε από αρχηγό κράτους στη κηδεία του. Όπως σημείωσε η βρετανική Guardian, o Τσάβες δικτάτορας μάλλον δεν ήταν. Δύσκολο όμως να χαρακτηριστεί και δημοκράτης. Η ιστορία θα κρίνει το έργο και τις ημέρες του.
Όμως προκύπτει ένα ερώτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ : Πως είναι δυνατόν να υιοθετεί ενθουσιωδώς τα πορίσματα της Διεθνούς Αμνηστίας όσον αφορά τη κακοποίηση των συλληφθέντων στο Βελβεντό και να κάνει τα στραβά μάτια για τις εκθέσεις της ίδιας οργάνωσης για την Βενεζουέλα;
αξιολογήσουμε το έργο του Τσάβες. Ανατρέξαμε στις εκθέσεις διεθνών μη-κυβερνητικών οργανώσεων για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Στις εκθέσεις των ίδιων οργανώσεων που όταν αναφέρονται στις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή το έλλειμμα δημοκρατίας στην Ελλάδα γίνονται πρωτοσέλιδα. Να λοιπόν τι γράφουν για τη Βενεζουέλα:
Παρατηρητήριο Ανθωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch)
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Τσάβες η συσσώρευση της εξουσίας στην εκτελεστική εξουσία και η διάβρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επέτρεψαν την κυβέρνησή του να εκφοβίσει, να λογοκρίνει και να ασκήσει διώξεις στους πολίτες της Βενεζουέλας που είτε επικρίνουν τον πρόεδρο είτε προσπαθούν να ματαιώσουν τη πολιτική ατζέντα του. Ο πρόεδρος Τσάβες και οι υποστηρικτές του έχουν χρησιμοποιήσει τις εξουσίες τους σε ένα ευρύ φάσμα υποθέσεων που αφορούν τη δικαιοσύνη, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η βία στις φυλακές και τα κρούσματα κακομεταχείρισης από την αστυνομία παραμένουν σοβαρά προβλήματα.
Διεθνής Αμνηστία (Amnesty International)
Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απειλήθηκαν ενώ δικαστικές διώξεις με πολιτικά κίνητρα συνέχισαν να χρησιμοποιούνται εναντίον των επικριτών της κυβέρνησης. Οι μηχανισμοί ελέγχου για τη διασφάλιση της δικαιοσύνης και την αποτροπή των καταχρήσεων της αστυνομίας παρέμεινε υποτονική.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα της Βενεζουέλας αξιολογήθηκαν το 2011 από τα Ηνωμένα Έθνη. Τα κράτη-μέλη εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με μια σειρά από ζητήματα, όπως η ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας, οι απειλές και η παρενόχληση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι συνθήκες στις φυλακές και η ελευθερία της έκφρασης.
Τα αποσπάσματα αυτά αναμφίβολα αποτελούν καταπέλτη για το καθεστώς Τσάβες. Αποτελούν έναν από τους λόγους που καμιά χώρα της ΕΕ δεν εκπροσωπήθηκε από αρχηγό κράτους στη κηδεία του. Όπως σημείωσε η βρετανική Guardian, o Τσάβες δικτάτορας μάλλον δεν ήταν. Δύσκολο όμως να χαρακτηριστεί και δημοκράτης. Η ιστορία θα κρίνει το έργο και τις ημέρες του.
Όμως προκύπτει ένα ερώτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ : Πως είναι δυνατόν να υιοθετεί ενθουσιωδώς τα πορίσματα της Διεθνούς Αμνηστίας όσον αφορά τη κακοποίηση των συλληφθέντων στο Βελβεντό και να κάνει τα στραβά μάτια για τις εκθέσεις της ίδιας οργάνωσης για την Βενεζουέλα;
