.jpg)
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
[αντιλογύδριο στον λόγο του Αρχηγού της παράταξης του κοινωνικού φιλελευθερισμού – ανάγνωση με την ακόλουθη μουσική υπόκρουση...
Είχα την υπομονή να ακούσω την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στην Πολιτική Γραμματεία της ΝΔ. Μία ομιλία βρίθουσα αοριστολογιών με κεντρική ιδέα την «παράταξη» που έσωσε τη χώρα. Αν μετείχε σε πανελλήνιο ρητορικό διαγωνισμό μαθητών της Γ’ Λυκείου, ασφαλώς και θα τον βαθμολογούσα με άριστα 10΄. Μόνον που το βραβείο θα μοιραζόταν με τους συμμαθητές του Ευάγγελο Βενιζέλο και Φώτιο Κουβέλη. Θα του έκανα, πάντως, και μερικές παρατηρήσεις φιλολογικού περιεχομένου: πρέπει επί τέλους να εγκαταλείψει τη συνίζηση. Να μάθει να μιλά πιο σωστά τα ελληνικά για να μη γδέρνει τ’ αυτιά μας θυμίζοντάς μας τη νυφίτσα τον Σημίτη. Επίσης, να μη λέει «διχαστικά συνθήματα που διαιρούν», διότι δεν υπάρχουν διχαστικά συνθήματα που ενώνουν. Τα συνθήματα είτε διχάζουν είτε ενώνουν.
Πόσες φορές τα έχω ακούσει όλα όσα είπε από προκατόχους του, αλλά και από αρχηγούς άλλων παρατάξεων στα δικά τους ακροατήρια που όλως συμπτωματικώς μας έχουν σώσει και αυτοί. Την ίδια ομιλία θα μπορούσε να εκφωνήσει οποιοσδήποτε άλλος που άσκησε εξουσία αντικαθιστώντας ελάχιστες λέξεις. Μια ζωή σωζόμενοι και μια ζωή χαμένοι. Ο Γ. Παπαδόπουλος μας είχε βάλει στο γύψο, μας έβγαλε από το γύψο και μας έβαλε σε νάρθηκα. Ο Γιωργάκης μας έβαλε στην Εντατική, ο Αντώνης μάς έβγαλε από την Εντατική και μας έβαλε σε θάλαμο. Το εξιτήριο ως φαίνεται αργεί. Μανία ρε παιδάκι μου με την ιατρική όλοι τους. Από τους πρώτους θεράποντες γιατρούς ο αλήστου μνήμης Στρος Καν που χορήγησε το θανατηφόρο φάρμακο, αλλά κανείς δεν του αφαίρεσε την άδεια άσκησης της ιατρικής. Ο Όλι Ρεν ήξερε ότι η τρόικα είναι κομπογιαννίτες, εξ ου και μας ευχήθηκε «καλό κουράγιο», ενώ εμείς νομίσαμε, ως χαχόλοι που είμαστε, ότι μας ευχόταν ταχείαν ανάρρωση.
Θυμήθηκα μοιραίως την ατάκα του Αντώνη στη Βουλή: «Δεν μασάμε». Θυμήθηκα και αυτό που σε όλους μας ανεξαιρέτως έλεγαν οι γονείς και οι παππούδες μας και εμείς με τη σειρά μας επαναλαμβάνουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας. «Μην κατεβάζετε το φαγητό αμάσητο. Να το μασάτε καλά, διότι θα βαρυστομαχιάσετε».
Κι’ από κάτω το πολιτικογραμματειακό ακροατήριο να χειροκροτεί τις διάφορες κενές περιεχομένου ατάκες. Πόσες φορές δεν άκουσα για αξιοκρατία στη ζωή μου, χωρίς ποτέ να πάψει η αξιοκρατία να είναι ζητούμενο.
Κι’ ο Αντώνης βλέπει με πόνο τον καθημαγμένο ελληνικό λαό. Όπως ο Βαγγέλης και ο Φώτης. Φαντάσου να μην τον πονούσε.
Και μετά πήγε ο νους μου στον μακαρίτη Τσάβες. Εκείνος αποκαλείται «αμφιλεγόμενος», ενώ οι τριανδρία που μας κυβερνά αποτελούν πανελληνίως και διεθνώς ανεγνωρισμένες προσωπικότητες. Ουδείς τις αμφισβητεί. Κάνουν υπέρβαση οι άνθρωποι. Εκείνος έδωσε παιδεία και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στον απλό λαό. Έσκυψε στα προβλήματά του, γι’ αυτό κι’ ο λαός του τον λάτρεψε. Εκείνος δεν θα επέτρεπε επενδύσεις τύπου «Σκουριές», ούτε βεβαίως θα έβαζε την Αντιτρομοκρατική να ανακρίνει μαθητές γόνους της ελίτ της χώρας του που τον πολεμούσε. Εκείνος δεν θα είχε την ανάγκη να μιλήσει για αυτόχειρες, για λουκέτα στις επιχειρήσεις, για συσσίτια σε πεινώντες και στέγη σε άστεγους που βρέθηκαν χωρίς κεραμίδι και ψωμί από τη μια μέρα στην άλλη. Ο μη αμφιλεγόμενος Αντώνης, όμως, δεν μίλησε για όλους αυτούς, μολονότι είχε ανάγκη. Αλλά αφού στο ακροατήριό του είχαν συγκεντρωθεί πρόσωπα με € 1-2 εκ. περιουσία κατά μέσον όρο έκαστος, πώς να τους στενοχωρήσει με τα προβλήματα των πολλών;
Εκείνο, όμως, που με βάρεσε κατακούτελα ήταν το τετράπτυχο που διακήρυξε: «Δημοκρατία, Πατρίδα, Ευρώπη, Ανταγωνιστικότητα» σε συνδυασμό με το «Δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα λιτότητος». Μέτρα ναι, λιτότητος όχι. Τί είδους μέτρα να είναι αυτά αναρωτήθηκα; Παραιτήθηκα, έδωσα τα ρέστα μου και ο νους μου πέταξε αυθορμήτως στους επίορκους δημόσιους λειτουργούς. Στο εύκολο, αλλά φλέγον, θέμα της επικαιρότητος. Είναι δυνατόν να υπάρχουν επίορκοι δημόσιοι λειτουργοί, τους οποίους μισθοδοτώ εγώ ο λαός είτε επευφημώ τον Σαμαρά είτε όχι; Ας διηγηθώ, λοιπόν, μια ιστοριούλα για να δούμε ποιος μασάει και ποιος δεν μασάει, αλλά και να στοχασθούμε πώς θα μπορούσε να εφαρμοσθεί από αύριο το δόγμα «Δημοκρατία, Πατρίδα, Ευρώπη, Ανταγωνιστικότητα», στο οποίο έδωσε τη θέση του το «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια».
Πολίτης τις διατηρούσε μία λιλιπούτεια επιχείρηση σε δυτικό προάστειο των Αθηνών. Μόλις είχαν αρχίσει ο Γιωργάκης και ο Απαπαπακωνσταντίνου να μοιράζουν επιδόματα αλληλεγγύης στους λαθρομετανάστες και να κάνουν λόγο για διεφθαρμένο λαό και Τιτανικούς. Το μαγαζάκι, κάτι σαν ψιλικατζίδικο, δεν «έβγαινε» και ο «επιχειρηματίας» αποφάσισε να το κλείσει, για να μην πληρώνει και το τότε ΤΕΒΕ. Αναθέτει, λοιπόν, στον λογιστή να προβεί στις αναγκαίες ενέργειες στην αρμόδια ΔΟΥ. Ο λογιστής τον ενημερώνει μετά από λίγες ημέρες ότι δεν είχε καταχωρισθεί ένα τιμολόγιο αξίας € 50, εξ ου και θα επιβληθεί πρόστιμο ύψους € 3.000, εκτός αν ο «επιχειρηματίας» ευαρεστηθεί να δωρίσει € 1.500 στον εφοριακό για να συχωρεθούν τ’ αποθαμένα του. «Δεν έχω μία», απαντά ο «επιχειρηματίας». «Αν ήταν για € 200-300 να το συζητήσω». Ανένδοτος ο εφοριακός. Ο «επιχειρηματίας» στα πρόθυρα του σάλτο μορτάλε. Άυπνος μία εβδομάδα. Προκειμένου, όμως, να μη σαλτάρει αυτός, κάνει ένα σάλτο και πάει στην Ασφάλεια, όπου διηγείται το περιστατικό χαρτί και καλαμάρι. Αφού πέρασε ανάκριση τρίτου βαθμού, επειδή τα όργανα δεν ήθελαν να πιστέψουν ότι υπήρχε τόσον ανάλγητος εφοριακός, του λένε: «Θα στήσουμε επιχείρηση. Θα πας και θα δώσεις τα € 1.500 σε προσημειωμένα χαρτονομίσματα, ενώ εμείς θα σε παρακολουθούμε». «Μα δεν έχω λεφτά σάς είπα» απαντά ο «επιχειρηματίας». «ΑΝ ΕΙΧΑ, ΘΑ ΤΑ ΕΙΧΑ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΧΑ ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΕΙ» [τη μουσική υπόκρουση διακόπτουν καμπάνες, κουδούνια, σειρήνες ασθενοφόρων, περιπολικών, πλοίων, πολεμικού συναγερμού κ.λπ.]. «Έχει η Υπηρεσία» απαντούν τα ψύχραιμα όργανα. Στήνεται η επιχείρηση, συλλαμβάνεται επ’ αυτοφώρω ο επίορκος εφοριακός με τα προσημειωμένα χαρτονομίσματα και παραπέμπεται σε δίκη, η οποία αναβάλλεται τρις λόγω ωραρίου. Το Δημόσιο απόν, αν και έχει προσκληθεί και προκληθεί εγγράφως, να δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής κατά του επιόρκου. [ΣΗΜ: επ’ αυτού τί έχει να πει ο πανέξυπνος υπουργός που έδωσε εντολή να ασκεί το Δημόσιο πολιτική αγωγή στις ποινικές δίκες των οφειλετών του Δημοσίου ακόμη και για € 5.000;]. Ο καταγγείλας πολίτης όχι μόνον έχει ταλαιπωρηθεί με ανακριτικές καταθέσεις και τρεις ημέρες ξεροστάλιασμα στο ποινικό ακροατήριο, αλλά έχει φάει και μία μηνυσάρα από τον επίορκο εφοριακό για ψευδή καταμήνυση, ψευδορκία και συκοφαντική δυσφήμιση. Οι αστυνομικοί που «έδεσαν» την υπόθεση από 1000 μεριές δεν εκλήθησαν στο ακροατήριο. Ένορκη Διοικητική Εξέταση δεν πρέπει να έχει γίνει, αφού ο «επιχειρηματίας» δεν κλήθηκε να εξετασθεί. Ίσως και να έχει γίνει ερήμην του και να έχει επιφυλαχθεί το αρμόδιο όργανο, μέχρις ότου λήξει η ποινική διαδικασία. Ο εφοριακός αυτός δεν έχει, φυσικά, τεθεί σε διαθεσιμότητα, όπως τίθενται οι αστυνομικοί που παρεκτρέπονται ελαφρώς κατά την άσκηση της αναγκαίας κρατικής βίας, όπως μας πληροφορεί ο εκ των σταυροφόρων του κοινωνικού φιλελευθερισμού Μπουμπούκος. Ο εφοριακός αυτός συνεχίζει επί τρία και πλέον έτη να εργάζεται [;] και να μισθοδοτείται εκκρεμούσης της ποινικής εις βάρος του δίκης για βαρύτατο ατόπημα. Τεκμήριον αθωότητος γαρ.
Είδατε ρε άχρηστοι κυβερνήτες! Αν ο ανθρωπάκος είχε € 1.500, θα τα είχε δώσει και δεν θα είχαμε στη σέντρα άλλον ένα επίορκο. Θα είχαμε έναν ευυπόληπτο δημόσιο λειτουργό που ξεσκίζει τους μεγαλοφοροφυγάδες με τη ρομφαία της κοινωνικής δικαιοσύνης και της προσήλωσης στο Σύνταγμα και στους νόμους του κράτους.
Για ποια Δημοκρατία μου μιλάς ρε Αντωνάκη, για ποια Πατρίδα, για ποια Ευρώπη, για ποια Ανταγωνιστικότητα, για ποιόν κοινωνικό φιλελευθερισμό; Λόγος προς κομματόσκυλα ήταν ο λόγος σου. Σαν αυτά που προεκλογικώς παρότρυναν τα στελέχια σου να πάνε πόρτα-πόρτα σε όσους έχουν «ευεργετηθεί» από την παράταξη και να τους θυμίσουν ότι οφείλουν να αντιγυρίσουν την ψήφο τους. Δεν θέλω να πιστέψω ότι ο προρρηθείς εφοριακός είχεν ευεργετηθεί από την παράταξή σου ή οποιαδήποτε άλλη σωτήρια του τόπου παράταξη, διότι θα τρελλαθώ. Και μη μου ξαναπείς ότι δεν μασάς! Όποιος δεν μασάει, τα φτύνει τα κουκιά, δεν τα καταπίνει αμάσητα.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
