Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Παρακολούθησα κι’ εγώ στιγμιότυπα από την εκδήλωση που διοργανώθηκε για την παρουσίαση βιβλίου σχετικού με τον «επίτιμο» σε ένα μεγάλο αμφιθέατρο κατάμεστο από την ολιγαρχική πρωτοπορεία της χώρας. Ο εικονολήπτης έστρεφε τον φακό δεξιά-αριστερά για να μην χάσουμε κανένα ευτραφές, θήλυ ή άρρεν, προσωπάκι με τσιτωμένα μαγουλάκια των 60 και πλέον Μαΐων. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ...
εκεί μέσα πρέπει οι συγκεντρωμένοι θεατές να ήταν κάτοχοι περιουσίας αξίας € 10 εκ. κατά μέσον όρον έκαστος. Άρα, μιλάμε για δισεκατομμύρια στοιβαγμένα σε μία μεγάλη αίθουσα. Κάτι σαν θησαυροφυλάκιο τραπέζης [του εξωτερικού].
Όλοι οι πολιτικοί άνδρες και γυναίκες συναδελφωμένοι για να ακούσουν ότι θα ήμασταν σήμερα Ελβετία, αν ο Σαμαράς είχε αφήσει τον Μητσοτάκη να κυβερνήσει και πέραν του Οκτωβρίου 1993. Α ρε Σαμαρά, εξ αιτίας σου έχασα 20 χρόνια. Τόσα χρειάστηκες για να καταλάβεις ότι επί τέλους πρέπει να κάνεις αυτό που οραματιζόταν ο επίτιμος. Στο είπε, άλλωστε, χωρίς να παραλείψει να σημειώσει ότι καθυστερείς χαρακτηριστικά. Μόνον 1.500.000 είναι οι άνεργοι και 3.500.000 οι φτωχοί και συ κωλοβαράς μέχρι να πιάσεις τον επιθυμητό αριθμό των 2.500.000 και 6.500.000 αντιστοίχως.
Πάντως, για να είμαστε σωστοί και να μην ψευδόμεθα ακαταπαύστως, ανερυθριάστως και ασυστόλως, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι ήταν Ιούνιος του 1993 που επραγματοποιείτο στον Αστέρα Βουλιαγμένης ειδική διάσκεψη των γυπαετών τών ενδιαφερομένων για το μέλλον της Γιουγκοσλαβίας, την οποία καταδυνάστευε ο κακός Μιλόσεβιτς, ο και «Χασάπης των Βαλκανίων» αποκληθείς από το κρεοπωλείον «Ηνωμένα Παϊδάκια Αμερικής». Στο περιθώριο εκείνης της σύναξης είχε πει στο άσχετο ο αλήστου μνήμης σκατόψυχος υφυπουργός Εξωτερικών των πΗΠΑ Κρίστοφερ: «Τον Οκτώβριο θα έχετε εκλογές». Τί ήξερε ο Κρίστοφερ και ο Μητσοτάκης και ο Σαμαράς και ο Αντρέας και ο Σιμπιλίδης και ο Γεροντόπουλος που εμείς δεν μάθαμε και ίσως δεν θα μάθουμε ποτέ; ‘Ατιμο wikileaks ακόμη περιμένω! [ΣΗΜ: ο τότε Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου τού Μητσοτάκη Βουκελάτος εξήγησε την 24.02.2012 την εν λόγω κίνηση των πΗΠΑ ως απόρροια του φόβου των ότι ο Μητσοτάκης θα γινόταν νέος Ελευθέριος Βενιζέλος και θα επικρατούσε στην περιοχή. Ουάου! Για ‘κει είχε βάλει πλώρη άραγε από το 1965;].
Μόλις τελείωσε η προβολή των στιγμιότυπων από την εν λόγω σεμνή τελετή, κατεδύθη ο εγκέφαλός μου ακαριαίως στη δεξαμενή των αντιδότων που έχει πάντοτε έτοιμη για να σβήνει ασχήμιες και ανέσυρε μία εικόνα του Μαρτίου του 2003 που είχε αντιγράψει στον σκληρό δίσκο από τα κανάλια. Μόλις είχαν εισβάλει οι πΗΠΑ στο Ιράκ, για να απαλλάξουν τον ιρακινό λαό από έναν άλλο «χασάπη» και να πνεύσει επί τέλους ο άνεμος της Πετρελαιοδημοκρατίας. Ένας μετρίου ύψους Έλληνας ηλικίας 75 ετών περίπου, απλά ντυμένος, σίγουρα συνταξιούχος με σκαμμένο το πρόσωπο από τη δουλειά δεκαετιών, ξεπρόβαλε αργά το βράδυ από ένα από τα στέκια της Εκκλησίας του Χριστόδουλου για τη συγκέντρωση τροφίμων και ενδυμάτων που προορίζονταν για την ανακούφιση του ιρακινού λαού. Τον ρώτησε η μαρκουτσοφόρος γκόμενα τί είχε πάει να κάνει εκεί. Ο γέροντας έκανε μια γκριμάτσα που έδειχνε έκπληξη τύπου «Μα τόσο μαλακισμένη είσαι;», αλλά στη συνέχεια της αποκρίθηκε βουρκώνοντας: «Έφερα έξη κουτιά γάλα εβαπορέ για τα παιδιά του Ιράκ που πεινάνε. Αυτό μπορούσα, αυτό έφερα». Σκούπισε τα δάκρυά του με το εσωτερικό της αριστερής παλάμης του και απομακρύνθηκε. Αυτόν τον Έλληνα γουστάρω ρε!
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
