Με τον τίτλο "Ο γύρος του Θανάτου" από το...
ομώνυμο μυθιστόρημα του Θωμά Κοροβίνη θα παρουσιάζεται από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος η παράσταση με θέμα την υπόθεση του Αριστείδη Παγκρατίδη, γνωστού και ως "Δράκος του Σέιχ Σου". Η υπόθεση του «Δράκου του Σέιχ Σου», μεταφέρεται για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή υπό την σκηνοθετική μπαγκέτα του Νίκου Μαστοράκη.
ΥΠΟΘΕΣΗ
Εννέα πρόσωπα που συνδέονται με τον Παγκρατίδη,
εξομολογούνται τη ζωή τους: ο συμμαθητής και φίλος του, η πλύστρα φίλη της
μητέρας του, ο παρακρατικός γείτονας, ένας χωροφύλακας δημοκρατικών φρονημάτων,
ο δοσίλογος περιπτεράς, ένας συντηρητικός αστός της παραλίας, το αφεντικό του
στον «Γύρο του θανάτου» και δύο περιστασιακοί του έρωτες, η τραβεστί Λολό και
μία λαϊκή τραγουδίστρια, καταθέτοντας τη θέση και τη στάση τους για τη δική
τους ζωή, φωτίζουν τις σκοτεινές πτυχές της τραγικής προσωπικότητας του νεαρού
Αριστείδη και μεταφέρουν την κοινωνικοπολιτική ατμόσφαιρα που διαμορφώθηκε στη
Θεσσαλονίκη μετά την κατοχή και τον εμφύλιο.
«Ο γύρος του θανάτου», που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 2011, μέσα από την ιστορία του
«Δράκου», μας μεταφέρει στις
φτωχογειτονιές και τις αλάνες, στα άδυτα του λιμανιού, στα μικρομάγαζα και τα
μπουζουξίδικα της παλιάς Θεσσαλονίκης, αναδεικνύοντας έναν κόσμο περιθωριακό,
ταπεινωμένο και φοβισμένο και κατορθώνει με αριστοτεχνικό τρόπο να θίξει
ευαίσθητες χορδές της ελληνικής κοινωνίας και να φέρει στο φως το ηθικό κατρακύλισμα
μιας εποχής που αναζητούσε τρόπους για να ξεπλύνει τις δικές της πληγές, που
ακόμη και σήμερα καλά κρατούν.
Σημείωμα συγγραφέα
Ο «Γύρος του θανάτου» γεννήθηκε από ανάγκη βαθύτατου χρέους.
Η Θεσσαλονίκη δεν λέει να βγάλει τους σκελετούς απ’ τη σαρακοφαγωμένη ντουλάπα
της. Κάθε τόσο η σεμνότυφη κόρη του Βορρά χρήζει κάποιον νέο ανάλγητο Καίσαρα
που με τον μανδύα του σωτήρα την ξεγελάει με «άρτον και θεάματα» και τη ρίχνει
ξανά στα λιοντάρια. Τη δεκαετία του ’50 είχε διαμορφωθεί στη χώρα μας ένα
ανθρωποφαγικό σκηνικό όπου, όποιος πολίτης δεν είχε συμπεριφορά δουλική ή
προσαρμοστική τουλάχιστον στις εξουσιαστικές και κοινωνικές νόρμες της εποχής,
όφειλε να λογοδοτεί ή να κολάζεται. Μικρό παιδί σφραγίστηκα από το κλίμα
απαξίωσης του αυτοπροσδιορισμού και της αυτοδιάθεσης των ανθρώπων. Στη
Θεσσαλονίκη ήταν κοινή συνείδηση ότι ο Παγκρατίδης υπήρξε ένα βολικό θύμα του
ενοχικού εκείνου καιρού που εξέθρεφε ποικίλους δράκους. Συχνά πίσω από το
προσωπείο των μεγαλώνυμων δρακοντοκτόνων κρύβονταν έντεχνα οι καθαρόαιμοι
δράκοι. Ο Αριστείδης ήταν ένα παιδί του πάθους και της μοίρας, η ιστορία του με
βασάνιζε χρόνια και το μυθιστόρημα που έφτιαξα γύρω από εκείνη την τραγωδία
προέκυψε σαν φυσιολογική γέννα.
Σκύβω πάνω απ’ τα απολωλότα, μαζεύω τα τσαλαπατημένα άνθη
που απομένουν απ’ το ποδοβολητό και το σάρωμα. Η πλούσια γλωσσική ποικιλία που χρησιμοποιώ
δεν είναι φτιαχτή, έτσι μιλούσαν πριν από μισόν αιώνα οι άνθρωποι. Ένας
σπουδαστής ή διορθωτής κειμένων μπορεί να ξενίζεται. Οι εποχές μοιάζει να
αλλάζουν, μα επαναλαμβάνονται με άλλη φορεσιά. Ο βρόγχος που μας έπνιγε τον
καιρό των Θεσσαλονικιών δράκων και του φονικού του Λαμπράκη, –τότε που η κοινή
ελληνική πιεζόταν από την αναγκαστική καθαρεύουσα, αλλά πλουτιζόταν από λαϊκά
και αργκότικα τσαλίμια– ξανασχεδιάστηκε, σε νέο λουσάτο ντιζάιν, για τον μέχρι
χθες επαναπαυμένο και ξεγελασμένο σβέρκο μας. Χαίρομαι που ένας τόσο άξιος
θεατρικός μάστορας με ανοιχτούς ορίζοντες και ανατρεπτικό ταμπεραμέντο, σαν τον
Νίκο Μαστοράκη, ανεβάζει το έργο στην κρατική σκηνή της πόλης μας.
Θωμάς Κοροβίνης
«Ο
ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ»
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Συγγραφέας: Θωμάς Κοροβίνης
Σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης
Σκηνικά-κοστούμια: Νίκος Μαστοράκης
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Διακοσάββας
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Οργάνωση παραγωγής: Ηλίας Κοτόπουλος
