Με μια ανακοίνωση καταπέλτη, ο Ανδρέας Βγενόπουλος καταγγέλει ότι η Λαϊκή Τράπεζα κλείνει για να προστατευθούν συμφέροντα πίσω από την Τράπεζα Κύπρου, εξηγεί ...
ότι όσο ήταν εκείνος μη Εκτελεστικός Πρόεδρος παρέδωσε μια υγιή τράπεζα και κατηγορεί τις διοικήσεις μετά απο εκείνον ότι διέλυσαν την τράπεζα.
Απαντώντας επίσης σε Κύπριους πολιτικούς που κατήγγειλαν ότι η Λαϊκή έκανε στην Ελλάδα δάνειο κίνησης στην Μονή Βατοπεδίου με το ποσό των 175 εκ. ευρώ, απαντά ότι "τα διάφορα άμεσα ή έμμεσα δυσφημιστικά σχόλια που γίνονται από διάφορους Κυπρίους αξιωματούχους, που μάλιστα χωρίς δισταγμό αναφέρονται ακόμη και σε υποθέσεις που έχουν τελεσιδικήσει αθωωτικά στην Ελληνική Ποινική Δικαιοσύνη, έχουν σαν κοινό σημείο την προσπάθειά τους να κρύψουν τις δικές τους ευθύνες, που όμως τελικά δεν θα αποφύγουν."
ΟΛΗ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η διάσπαση της ΛΑΪΚΗΣ ώστε να προστατευθούν για μια ακόμη φορά τα τεράστια συμφέροντα που κρύβονται πίσω από την Τράπεζα Κύπρου είναι ένα λάθος γιγαντιαίων διαστάσεων που θα πλήξει βάναυσα την Κυπριακή Οικονομία και Κοινωνία.
Πριν από 17 περίπου μήνες αντικαταστάθηκε βίαια και παράνομα η Διοίκηση της MARFIN POPULAR BANK η οποία είχε εκλεγεί από τους ιδιώτες μετόχους της. Στην περίοδο που ακολούθησε, την Τράπεζα, που με δημόσιους πανηγυρισμούς «ξανάγινε Κυπριακή» και μετονομάσθηκε σε ΛΑΪΚΗ, διοίκησαν οι εκλεκτοί της Κυπριακής Δημοκρατίας οι οποίοι και με τις αντιεπαγγελματικές πράξεις και παραλείψεις τους την διέλυσαν.
Η Διοίκηση της οποίας υπήρξα μη Εκτελεστικός Πρόεδρος παρέδωσε μια υγιή Τράπεζα με καταθέσεις €20,2 δισ., επιτοκιακά έσοδα €799 εκατ., οργανική προ προβλέψεων κερδοφορία 388 εκατ. Ευρώ (2011) και ELA περίπου 3 δισ. Ευρώ. Μέσα σε 17 μήνες η κρατική πλέον ΛΑΪΚΗ επιδείνωσε δραματικά τα αποτελέσματά της και παρά την υποτιθέμενη «σιγουριά» του κρατικού της χαρακτήρα μείωσε ραγδαία τις καταθέσεις της και ανέβασε τη χρήση του ELA σε πάνω από 9 δισ. Ευρώ.
Η παλαιά Διοίκηση των ιδιωτών μετόχων κατηγορήθηκε ανεπίσημα και δυσφημιστικά επειδή είχε στο χαρτοφυλάκιό της Ελληνικά Ομόλογα που είχαν αγορασθεί τα περισσότερα το 2009 και στις αρχές του 2010, δηλαδή πολύ πριν υπάρξει έστω και υποψία ή αντιμετώπιση σε επίπεδο ΕΚΤ ότι οι επενδύσεις αυτές δεν ήταν μηδενικού κινδύνου.
Η παγκοσμίως πρωτότυπη αυτή κατηγορία κατέρρευσε όταν έγινε κατανοητό ότι το πρόβλημα δεν δημιουργήθηκε από τη συνήθη σε όλες τις Τράπεζες αγορά κρατικών ομολόγων, αλλά από τη συναίνεση των οργάνων της Κυπριακής Δημοκρατίας στο εθελοντικό κούρεμα των Ελληνικών Ομολόγων χωρίς να γνωρίζουν καν τις επιπτώσεις αυτής της απόφασης στο Κυπριακό Τραπεζικό Σύστημα και ως εκ τούτου χωρίς να ζητήσουν εκείνη τη στιγμή από το EUROGROUP την προστασία του.
Η άλλη «κατηγορία» ήταν ότι η Τράπεζα είχε μεγάλο χαρτοφυλάκιο δανείων στην Ελλάδα και ορισμένα από αυτά ήταν κακής ποιότητος. Και αυτή η κατηγορία κατέρρευσε όταν έγινε κατανοητό ότι η MARFIN POPULAR BANK προήλθε από τη συγχώνευση μιας Κυπριακής με δύο Ελληνικές Τράπεζες και ως εκ τούτου ήταν επόμενο και φυσιολογικό να έχει έκθεση κινδύνου στην Ελλάδα που τα πρώτα χρόνια μετά τη συγχώνευση παρήγαγε κέρδη (και ήταν όλοι ευχαριστημένοι) και μετά, λόγω της πρωτοφανούς κρίσης, παρήγαγε κυρίως λογιστικές, λόγω προβλέψεων, ζημίες.
Ως προς την ποιότητα δε του δανειακού χαρτοφυλακίου οι κρατικές διοικήσεις της ΛΑΪΚΗΣ επί 17 μήνες έκαναν μαζί με στρατιά δικηγόρων, συμβούλων κ.λ.π. ελέγχους ώστε να βρουν κάποια δάνεια που δόθηκαν με δόλο ή/και προσωπικό όφελος μελών των εισηγητικών και εγκριτικών οργάνων και, φυσικά, δεν βρήκαν τίποτα διότι πολύ απλά η δυσφημιστική αυτή κατηγορία ήταν εντελώς ανυπόστατη. Το μόνο που κατάφεραν ήταν να επιβαρύνουν τη ΛΑΪΚΗ με υψηλές και αχρείαστες προβλέψεις για διάφορα Ελληνικά δάνεια, ενώ παράλληλα απέφυγαν επί 17 μήνες να κάνουν αναδιαρθρώσεις(!) με αποτέλεσμα τώρα που έμπειροι και καλοπροαίρετοι τραπεζικοί πλέον θα χειρισθούν το χαρτοφυλάκιο, θα το αναδιαρθρώσουν και θα γράψουν κέρδη από αντιστροφή προβλέψεων.
Την ίδια αυτή περίοδο η Τράπεζα Κύπρου, που όπως απεδείχθη από την έκθεση της PIMCO είχε τις ίδιες περίπου κεφαλαιακές ανάγκες με τη ΛΑΪΚΗ, όχι μόνον αφέθηκε να διατηρήσει τον ιδιωτικό της χαρακτήρα αλλά συνέχισε και συνεχίζει να απολαμβάνει την ευνοϊκή διακριτική μεταχείριση της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως συνέβαινε σε όλα τα χρόνια των Ελληνικών και διεθνών επενδύσεων στη ΛΑΪΚΗ, σύμφωνα και με επίσημες καταγγελίες που είχαν γίνει στην Κυπριακή Βουλή τον Ιούνιο του 2009.
Μάλιστα επειδή οι κεφαλαιακές ανάγκες ΛΑΪΚΗΣ-ΚΥΠΡΟΥ είναι παρεμφερείς και η ΛΑΪΚΗ είχε κατά 750 εκατ. Ευρώ περίπου μεγαλύτερες ζημιές από Ελληνικά Ομόλογα είναι σαφές ότι το δανειακό της χαρτοφυλάκιο παρά τους 17μηνους καταστροφικούς χειρισμούς ήταν και είναι σε καλύτερη κατάσταση από αυτό της Τράπεζας Κύπρου!
Για όλους τους παραπάνω λόγους, μεταξύ πολλών άλλων, η MIG έχει προσφύγει στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας ώστε να ανακτήσει την επένδυσή της στην ΛΑΪΚΗ ύψους 823,8 εκατ. Ευρώ πλέον ζημιών. Η ετυμηγορία του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου θα δώσει την τελική απάντηση στους ανθρώπους του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου της Κύπρου που οδήγησαν τον Κυπριακό λαό και την Κυπριακή Οικονομία σε μια τραγική και αχρείαστη περιπέτεια και αντί να κοιτούν τον καθρέφτη έχουν το θράσος 17 μήνες μετά την κρατικοποίηση της ΛΑΪΚΗΣ να ξαναδείχνουν με το δάχτυλο τους «κακούς Έλληνες».
Στα πλαίσια αυτά είναι απόλυτα σωστή η απόφαση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας να αναθέσει επιτέλους την διερεύνηση των ευθυνών για την τραγωδία της Κυπριακής Οικονομίας σε ποινικούς ανακριτές, τερματίζοντας την περίοδο των ανυπόστατων συκοφαντιών, ώστε να αποδοθεί Δικαιοσύνη. Προφανώς η ετυμηγορία και αυτής της διαδικασίας θα είναι ίδια με την ετυμηγορία του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου και θα αποκαλυφθούν πλήρως οι παράνομες ενέργειες και ευθύνες ενός διαπλεκόμενου πολιτικοοικονομικού κατεστημένου που πολέμησε λυσσαλέα την εξυγίανση, διαφάνεια και ισονομία που προσπάθησε να φέρει η MARFIN POPULAR BANK στην Κύπρο, προκειμένου να προωθήσει τα συμφέροντά του εις βάρος τελικώς και των συμφερόντων του Κυπριακού λαού.
Υ.Γ. 1. Τα διάφορα άμεσα ή έμμεσα δυσφημιστικά σχόλια που γίνονται από διάφορους Κυπρίους αξιωματούχους, που μάλιστα χωρίς δισταγμό αναφέρονται ακόμη και σε υποθέσεις που έχουν τελεσιδικήσει αθωωτικά στην Ελληνική Ποινική Δικαιοσύνη, έχουν σαν κοινό σημείο την προσπάθειά τους να κρύψουν τις δικές τους ευθύνες, που όμως τελικά δεν θα αποφύγουν.
Υ.Γ.2. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων που τοποθετούνται δημόσια για την υπόθεση της Κύπρου που βρίσκεται στην επικαιρότητα, αναφέρονται σε υποθέσεις και καταστάσεις που δεν γνωρίζουν με αποτέλεσμα οι τοποθετήσεις τους να στερούνται σοβαρότητας.
