του Σωτήριου Καλαμίτση
Άκουγα χθες την πρασινοσκουφίτσα στον Real FM να αναρωτιέται, απευθύνοντας στους ακροατές της, άρα και σ’ εμένα, το ακόλουθο ρητορικό ερώτημα:
«Μα είναι δυνατόν να μην έχουμε κατανοήσει το όφελος που είχε η χώρα από το κούρεμα του χρέους; Είναι λίγα τα € 40 δισ. που γλυτώσαμε;» Έμεινα άναυδος. Αυτή πού ζη; Δεν της είπε κανείς ότι αυτά τα € 40 δισ. που γλυτώσαμε τα πλήρωσαν οι Κύπριοι, οι Έλληνες μικροομολογιούχοι, τα ασφαλιστικά ταμεία που και εξ αυτού του λόγου δεν μπορούν να πληρώσουν συντάξεις, φάρμακα και γιατρούς, τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια, οι τράπεζες που και εξ αυτού του λόγου έχουν ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης, οι ασφαλιστικές εταιρείες; Κατά την κ. Μακρή, λοιπόν, πληρώσαμε εμείς οι ίδιοι μέρος των δανεικών που έφαγαν οι πράσινοι λυμεώνες και έτσι πάψαμε να χρωστάμε αυτά που πληρώσαμε. Απολύτως λογικό και φυσιολογικό.
Και μετά άκουσα την είδηση της ημέρας: ο υπουργός Στυλιανίδης, αυτός ο γλείφτης της Μέρκελ, βράβευσε τον ευρω-καρ-Οττο λέγοντας ότι η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Κύπελλο το 2004 χάρις στον κ. Οττο που επέβαλε συνοχή και πειθαρχία, γερμανική προφανώς, στην ομάδα. Αυτός ο τρόμπας, ο ποίος παρακολουθεί και ποδόσφαιρο, αφού σε ποδοσφαιρικό αγώνα βρισκόταν, όταν δολοφονούσαν τον μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο και δεν διέκοψε την αναψυχή του, αν και υπουργός Παιδείας, δεν είχε ακούσει ότι είχαμε υπογράψει και συμβόλαιο κωλοφαρδίας με τη Θεά Τύχη;
Άλλος δημοσιογράφος, του οποίου το όνομα αρνήθηκα να συγκρατήσω, προσπαθούσε να εξηγήσει τα αυτονόητα. Ότι δηλαδή άλλο πράγμα είναι ο καταθέτης και άλλο ο μέτοχος τραπέζης. Τόσες επαναστάσεις του αυτονόητου έχουμε περάσει με επί κεφαλής τον Γιωργάκη και τον Αντωνάκη, αλλά το αυτονόητο δεν το έχουμε, ως φαίνεται, κατακτήσει.
Άκουσα και Βγενόπουλο που εξαπέλυσε δηλητηριώδη βέλη κατά του Κυπριακού κατεστημένου, το οποίο δεν τον δέχθηκε εις τας αγκάλας του. Είπε, όμως, πολύ καλά λόγια για τον κ. Σάλλα, αλλά και για τον κ. Προβόπουλο. Άποψή του. Εγώ θυμάμαι ότι ο κ. Προβόπουλος κάτι έκανε με το Τ3 και το Τ10, έκανε τα στραβά μάτια με τον Λαυρεντιάδη, αλλά και με την ΑΤΕ που όδευσε στον κ. Σάλλα, στηρίζει Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, είναι άριστος κλητήρας τέλος πάντων.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά πέρασε άλλη μία ευχάριστη μνημονιακή ημέρα. Η Κυπριακή τραγωδία επέβαλε αφωνία στα λαμόγια των Αθηνών. Μας αφήνουν μόνους να αναλογισθούμε τί θα παθαίναμε αν λέγαμε «ΟΧΙ» στο Δ΄ Ράιχ και δεν βρίσκονταν στον δρόμο μας τα τρία κόμματα με μακρύτερο εκείνο της ΝΔ για να μας σώσουν.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
