Αναφορά Μακεδονομάχου 2013

Γράφει ο Γεώργιος Χριστοδούλου

Εφ.Ανθυπολοχαγός (ΠΒ)

Ένας θεσμός που άντεξε και μέσα από τα όνειρα κάποιων συναδέλφων μεγάλωσε , ενηλικιώθηκε και ωρίμασε δείχνοντας τον δρόμο και φέρνοντας μας μπροστά σε ένα δίλημμα .

Το δίλημμα αφορούσε στα αντικείμενα που θα έπρεπε να εκπαιδευτούμε - διαγωνιστούμε , ανάμεσα σε αυτά των ειδικών δυνάμεων ή σε γνωστικά αντικείμενα μονάδων πεζικού στο οποίο αν ποτέ μας χρειαστεί η Πατρίδα επιστρατευόμαστε οι περισσότεροι. Τελικά σκεπτόμενοι ότι τα δε πρώτα έχουν μεγαλύτερη σωματική και φυσική πρόκληση αλλά τα δεύτερα είναι αυτά που αφορούν σε όλους μας επιστρατευτικά προκρίθηκαν αυτά του πεζικού , ενός πεζικού όπως έπρεπε να είναι εκπαιδευμένο για να μπορέσει να ανταπεξέλθει σε ένα σύγχρονο πεδίο μάχης.

Η σχεδίασή του έγινε ως επί το πλείστον από δυο άτομα συνεπικουρούμενα βέβαια από όλους τους συναδέλφους πού είχαν την διάθεση τις γνώσεις και την εμπειρία να βοηθήσουν .

Ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές και συνεχίστηκε πολύ δημιουργικά ,καταλήγοντας στις 4/5/2013 ημέρα που για τον γράφοντα ήταν καταλυτική, αφού ο έτερος άμεσα εμπλεκόμενος αναγκαστικά δεν μπορούσε να παραστεί στην άσκηση για επαγγελματικούς λόγους και ενώ είμαστε μπροστά στη λέσχη και έτοιμοι να φορτώσουμε ,καταλαβαίνω πιο θα είναι το μεγαλύτερο μας πρόβλημα , αυτό της έλλειψης ανδρών ,το στρες μάχης σε όλη του την μεγαλοπρέπεια . Η διαδρομή μέχρι τον χώρο συγκέντρωσης κάπου εκεί στη Ξάνθη πέρασε πολύ γρήγορα ,υπήρχαν πράγματα να κάνουμε και δεν υπήρχε γυρισμός , το κεφάλι κάτω λοιπόν και δουλειά . Όλοι όσοι πήραν μέρος στην άσκηση ως οργανωτική δύναμη αξίζουν τουλάχιστον ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ . Χωρίς την συμπαράστασή τους και την φιλότιμη προσπάθειά τους δεν θα είχαμε το αποτέλεσμα που οι διαγωνιζόμενοι βίωσαν, δεδομένου ότι οι περισσότεροι δεν κοιμήθηκαν πάνω από τρεις ώρες ανά 24ωρο.

Η δικαίωση των κόπων μας άρχισε να έρχεται από την Παρασκευή με την προσέλευση των ομάδων , τελικά συμμετείχαν 18 ομάδες των 8 ατόμων μέσα σε αυτές 2 από την μαρτυρική μας Κύπρο , αυτό που έβλεπα ήταν ο ενθουσιασμός ,η σοβαρότητα και η προσμονή για αυτό που κρυβόταν στην αφετηρία , η θέληση για εκπαίδευση και τελικά η αγάπη για την Πατρίδα, γιατί τι άλλο μπορεί να ωθούσε πάνω από 200 εφέδρους από όλη την Ελλάδα και Κύπρο να διανύσουν τόση απόσταση με δικά τους έξοδα για να καταπονηθούν τόσο με μόνη ανταμοιβή την ηθική ικανοποίηση της συμμετοχής και της συνεκπαίδευσης με συναδέλφους εφέδρους. Για την ιστορία οι ασκούμενοι μετά από την κατασκευή αμμοδόχου και το πέρας της έκδοσης τελικής διαταγής στα 37 περίπου χιλιόμετρα που έπρεπε να διανύσουν είχαν να αντιμετωπίσουν και να αξιολογηθούν σε αντικείμενα όπως αντίδραση σε ενέδρα ,αίτηση πυρών πυροβολικού, επίθεση ομάδας πεζικού, διάβαση ναρκοπεδίου ,σύλληψη και διαχείριση αιχμαλώτων , παροχή πρώτων βοηθειών συνεχώς ,διάβαση υδατίνου κωλύματος.