του Σωτήριου Καλαμίτση
Αυτά τα άτιμα τα σύννεφα δε λένε ν’ αδειάσουν από ανυποψίαστους ανθρώπους, κυρίως πρωθυπουργούς, υπουργούς, γενικούς γραμματείς, ειδικούς γραμματείς, βουλευτές, ...
δημάρχους, αντιδημάρχους, δημοτικούς συμβούλους, περιφερειάρχες, διοικητές και υποδιοικητές οργανισμών, γενικούς και ειδικούς συμβούλους και ένα ολόκληρο σκυλολόι από παρατρεχάμενους όλων αυτών που νέμονται την εξουσία και τον μόχθο του απλού λαού.
Δεν περνάει μέρα που να μην αποκαλυφθεί ένα Κωσταλέξι. Όλοι γνώριζαν, αλλά κανείς δεν μιλούσε. Κάτι σαν ομερτά. Κάτι σαν το θεατρικό έργο που έχει ανέβει τούτες τις μέρες στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων στη Θεσσαλονίκη, όπου οι πρωταγωνιστές-μάρτυρες κατηγορίας για την τοκογλυφία διαγωνίζονται στην κωλοτούμπα. Ποιος θα αναιρέσει με την καλλίτερη πιρουέτα την κατάθεση που είχε δώσει στην ανάκριση. Είναι εμετικό το θέαμα και το ακρόαμα, αλλά ενδεικτικό της δύναμης που έχει το κύκλωμα της τοκογλυφίας, της «προστασίας», της «μαφίας», της καμόρα. Κι’ αντί το δικαστήριο να μπουζουριάσει όλους αυτούς και να τους δικάσει επί τόπου για ψευδορκία, απλώς συνεχίζει τη διαδικασία μήπως και βρει κάποιον μάρτυρα που θα επιβεβαιώσει την ανακριτική του κατάθεση. Φοβήθηκαν κι’ οι δικαστές; Αν φοβούνται κι’ αυτοί, μπορούμε να φαντασθούμε πόση δύναμη έχουν οι κατηγορούμενοι ακόμη και την ώρα που κάθονται στο εδώλιο. Ίσως να φοβούνται οι δικαστές τη δύναμη των επώνυμων μαρτύρων κατηγορίας, οι οποίοι θα τους παραλάβουν δεόντως μόλις φάνε 2-3 χρονάκια για ψευδομαρτυρία και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Βλέπεις, η τοκογλυφία και η «προστασία» δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση που εξαρθρώνεται με τη σύλληψη μερικών μελών. Είναι χταπόδι αθάνατο με πολλά πλοκάμια και ακόμη περισσότερες βεντούζες.
Στη Μανωλάδα, λοιπόν, 200 λαθρομετανάστες δέχθηκαν τα πυρά των μπράβων του φραουλάρχη, όταν αγανάκτησαν 6 μήνες απλήρωτοι, και ανασφάλιστοι φυσικά, και κινήθηκαν κατά των μπράβων με άγριες διαθέσεις. 19 τραυματίες ο απολογισμός. Εικόνες άγριου Φαρ Ουέστ. Κανείς δεν ήξερε τίποτε. Ούτε η Αστυνομία. Το προ μηνός περιστατικό που ένας ντόπιος έσερνε με το αυτοκίνητο δύο λαθρομετανάστες ήταν ένα επεισόδιο μεμονωμένο. Το ίδιο και το περιστατικό με τον αλυσοδεμένο σε κολώνα λαθρομετανάστη που τόλμησε να ζητήσει τα γλοίσχρα δεδουλευμένα του. Ησυχία καθ’ άπασαν την Επικράτειαν και όχι μόνον εις την Ηλείαν. Η Επιθεώρηση Εργασίας δεν ήξερε τίποτε. Οι επιθεωρητές είναι για να δέχονται καταγγελίες στα γραφεία τους και να μην πραγματοποιούν εφόδους. Οι υπάλληλοι του ΙΚΑ το ίδιο. Η Αστυνομία δεν είχε πληροφορηθεί κάτι. Αν, όμως, ο τρίτος εξάδελφος της γκόμενας του περιπτερά που έχει αδελφό φιλικά διακείμενο στον Κουφοντίνα είχε εμφανισθεί στο χωριό, το σχετικό τηλεγράφημα θα είχε φθάσει εντός δευτερολέπτων στο γραφείο του κ. Δένδια. Ούτε η Εισαγγελία έτυχε ν’ ακούσει τίποτε. Τα στόματα κλειστά, αφού, ως γνωστόν, όταν τρώνε δεν μιλάνε. Γι’ αυτό άρχισε χθες και πάλι να βρέχει ανθρώπους. Τα στόματα ανοιχτά κατά την ανώμαλη προσγείωση μετά το ειδεχθές έγκλημα, το οποίο δεν αφορά 200 λαθρομετανάστες, αλλά 200 απλήρωτους εργαζόμενους, όπως σωστά επισήμανε ο Κυριάκος Κυριακόπουλος.
Δεν θ’ ασχοληθώ με τους ψυχόπονους αριστερούληδες της πλάκας που έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν, επειδή το κράτος δεν νομιμοποιεί τους λαθρομετανάστες. Ούτε με τον αγωνιστή σοσιαλιστή Γιάννο και τη συμβία του που εξουθενωμένοι από τον αγώνα για τον σοσιαλισμό ξέχασαν να περιλάβουν 500.000 κιλά φράουλες στα περιουσιακά στοιχεία τους. Επίσης, δεν θ’ ασχοληθώ με το Ευρωκοινοβούλιο που απαγόρευσε, όπως με ενημέρωσε η πρασινοσκουφίτσα, τη χρήση της λέξης «λαθρομετανάστης», την οποία πρέπει να αντικαταστήσουμε με τον όρο «παράνομος μετανάστης». Εγώ θα εξακολουθήσω πεισματικά να χρησιμοποιώ τον ακριβέστατο αυτό όρο, μέχρις ότου το Ευρωκοινοβούλιο μας επιβάλει να μιλάμε για παράνομα και όχι λαθραία τσιγάρα, για παράνομα εμπορικά και όχι λαθρεμπορικά, για παράνομους εμπόρους και όχι λαθρεμπόρους κ.ο.κ. Ασφαλώς δε δεν θα ασχοληθώ με τις αναλύσεις έγκριτων δημοσιοκάφρων που έκλαιγαν με αναφιλητά για το κακό που βρήκε τις εξαγωγές μας, επειδή οι αλλοδαποί καταναλωτές απειλούν να μην ξαναφάνε ελληνική φράουλα. Αυτοί μεταφράζουν πάντοτε την ξεφτίλα σε νομισματικές μονάδες, ενώ ο κ. Τόμσεν εξακολουθεί να μιλάει για έλλειψη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Την ώρα που ο μισθός στη φράουλα είναι εξευτελιστικός. Κάτι πρέπει να του διαφεύγει.
Θ’ ασχοληθώ, όμως, με τις φοιτητικές εκλογές.
Για μία ακόμη φορά διάβασα πόσες ψήφους και πόσες έδρες πήρε κάθε παράταξη. Το κάθε κόμμα με την παράταξή του. Εκεί στα φυτώρια των κομματικών στελεχών. Εκεί, όπου εξ απαλών ονύχων μαθαίνουν οι φερέλπιδες νέοι μας πώς να πουλάνε ρουσφετάκια για να συλλέξουν ψήφους. Σιγά-σιγά πολλοί εξ αυτών θα καταλάβουν έρποντας και γλείφοντας θέσεις σε συνδικάτα, σε Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, σε Διοικήσεις Οργανισμών, κι’ αργότερα στη Βουλή, γιατί όχι και στο Υπουργικό Συμβούλιο. Αυτοί θα στελεχώσουν τους κομματικούς στρατούς. Πολλοί απ’ αυτούς θα βρεθούν υπηρετούντες στη Δημόσια Διοίκηση. Και τότε θα εξυπηρετήσουν τον κολλητό που θα γνωρίζουν από τα φοιτητικά θρανία ή που θα γνωρίζει κάποιος κολλητός από τα ίδια θρανία. Και θα κάνουν τα στραβά μάτια στις ανομίες άλλων κολλητών, οι οποίοι θα ρίχνουν και το κάτι τις τους εκ λόγων ευγνωμοσύνης. Κι’ έτσι μοιραία θα ξανάρθουν στην επικαιρότητα με άγριο τρόπο οι φράουλες, τα καρπούζια, οι ελιές και όλα τα εσπεριδοειδή. Χωρίς καμμία ιδεολογία, αλλά με χρώμα κομματικό ανακατεμένο με το χρώμα του χρήματος. «Άσε τον κολλητό μου να βγάλει τη φράουλα μη χαθεί η σεζόν. Και μάζεψε τους Επιθεωρητές Εργασίας. Στείλε τους στα ταχυφαγεία να δουν αν λάμπουν τα κουζινικά τους. Πού ξέρεις, μπορεί νάναι και τυχεροί». – «Εν τάξει, αλλά τη βαφτισιμιά δεν την βόλεψες ακόμη!». – «Λες να το ξέχασα; Κάνε λίγο υπομονή. Σε 2-3 μήνες υπουργοποιείται ο Άρης.» - «Έτσι μου έλεγες και με τον Δασάρχη και είδαμε τις προκοπές σου». – «Καλά ρε, εκείνος ήταν άλλη περίπτωση. Ο άνθρωπος ήταν μοναχοφάης».
Θα είναι οι ίδιοι οι σημερινοί νικητές των φοιτητικών εκλογών που θα καταπνίξουν από θέσεων ισχύος τα αγνά κινήματα των ανθρώπων που θέλουν να αποτινάξουν τους ζυγούς τού κάθε εργολαβοπολιτικού συμπλέγματος.
Μη μου πείτε ότι όλ’ αυτά δεν θυμίζουν την ταινία «Φράουλες και αίμα» [«The Strawberry Statement»]. Τί ειρωνεία κι’ αυτός ο τίτλος. Τί σύμπτωση. Δείτε την ή ξαναδείτε την.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
