Γράφει για Ta xalia ο Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαίδης
Εδώ και εβδομάδες στην επικαιρότητα κυριαρχεί το ζήτημα της απόλυσης δημοσίων υπαλλήλων. Οι πυλώνες που...
συγκροτούν το θέμα είναι οι εξής: α)κάποιοι (βλέπε τρόικα) θεωρούν το θέμα-ταμπού, οπότε θέλουν πάση θυσία να γίνουν απολύσεις, κυρίως για ψυχολογικούς και επικοινωνιακούς λόγους. Β)κάποιοι (στο εσωτερικό) έχουν το ανάποδο ταμπού, που δεν θέλουν με τίποτε να απολυθεί έστω και ένας ΔΥ, επειδή αυτό τους επιβάλει η αριστεροφροσύνη τους. Γ) Η ΝΔ μοιάζει να βρίσκεται στη μέση και να προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στα δύο κυρίαρχα ρεύματα, προτάσσοντας κοινά παραδεκτές αρχές: όπως για παράδειγμα ότι θα πρέπει να απολυθούν οι επίορκοι ή όσοι εργάζονται σήμερα σε παντελώς άχρηστους οργανισμούς, ελπίζοντας έτσι ότι θα προχωρήσει το ζήτημα ικανοποιώντας και τις δύο πλευρές...
Μέσα στο σκηνικό αυτό θέλω να υποβάλω την πρόταση μου, που νομίζω ότι έχει βάση και πεδίο εφαρμογής: το σύστημα θα πρέπει να προσαρμοστεί στο μότο "όχι στις απολύσεις στο Δημόσιο- Ναι στη μεταφορά θέσεων εργασίας από το Δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα!
Για παράδειγμα: στα υπουργεία (αν και το φαινόμενο μειώνεται), υπάρχουν ακόμη φύλακες ή καθαρίστριες που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, πράγμα ανήκουστο και απαράδεκτο. Η λύση είναι απλή: κόβουμε ένα... "κομμάτι" από το υπουργείο, που μπορεί να αφορά την καθαριότητα ή την φύλαξη εγκαταστάσεων και το προκηρύσσουμε για να το αναθέσουμε σε μία ιδιωτική εταιρία Security ή ένα συνεργείο καθαρισμού. Έτσι απολύονται από το δημόσιο άνθρωποι χωρίς να διακυβεύεται το έργο που παρέχει ο δημόσιος φορέας...
Και να το προχωρήσω ακόμη περισσότερο; Ο ιδιώτης που θα αναλάβει το... "κομμάτι" μπορεί να υποχρεωθεί από τον διαγωνισμό να προσλάβει κάποιους ή όλους τους εργαζομένους που το Δημόσιο απολύει. Μη γελιέστε: στη διαδικασία αυτή ο ίδιος ο ιδιώτης θα προσλάμβανε από μόνος του κάποιους από αυτούς που απολύθηκαν γιατί αυτοί ξέρουν καλύτερα τη δουλειά!
Τώρα, σκεφτείτε το εξής: στο παράδειγμα αυτό, όπου... "κομμάτι" βάλτε τους ανάλογους τομείς δραστηριότητας μίας δημόσιας υπηρεσίας που θα μπορούσαν να είχαν περάσει στους ιδιώτες. Δεν είναι μόνο η καθαριότητα και η φύλαξη. Είναι για παράδειγμα οι υπηρεσίες Γραφείου Τύπου (για να αρχίσω από τη δική μου δουλειά), Δημοσίων Σχέσεων, Λογιστηρίου, Μισθοδοσίας, Συντήρησης Μηχανημάτων και Εγκαταστάσεων, Μηχανοργάνωσης, Κίνησης-Μεταφορών-Στόλου Οχημάτων, Διενέργειας Ελέγχων και τόσες άλλες.
Παράλληλα, είναι βέβαιο ότι κάθε δημόσια υπηρεσία θα μπορούσε να αυξήσει την αποτελεσματικότητά της εάν, "καθαρίζοντας" παράλληλες δραστηριότητες επικεντρωνόταν στο κύριο έργο της.
Είναι απολύτως βέβαιο ότι ένας ιδιώτης διοικεί πολύ καλύτερα ένα έργο ή έναν τομέα που απαιτεί εξειδίκευση και ένταση εργασίας. Πετυχαίνει πολύ καλύτερους ρυθμούς και απόδοση στους εργαζόμενους, περιορίζει τη λούφα, και έχει χαμηλότερο κόστος λειτουργίας και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα...
Ειλικρινά δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί η διοίκηση ενός νοσοκομείου, ενώ το κύριο έργο της είναι η παροχή αξιοπρεπών υπηρεσιών υγείας στους ασθενείς, να ασχολείται με προμήθειες, καθαριότητα, τροφοδοσία, συντήρηση και τόσα άλλα! Αμφιβάλει κανείς ότι ένα εξειδικευμένο γραφείο παροχής διοικητικής υποστήριξης- Consulting θα μπορούσε πολύ πιο εύκολα και φτηνά να διεκπεραιώνει τη μισθοδοσία του προσωπικού ενός νοσοκομείου,απ' ότι το (συνήθως υποστελεχωμένο και διαρθρωμένο με μεθόδους του '50) Γραφείο Μισθοδοσίας του ίδιου ιδρύματος;
Για παράδειγμα φέρω τον αμερικανικό στρατό, την τελειότερη στρατιωτική μηχανή του πλανήτη: στο Κόσσοβο, τις εγκαταστάσεις του USArmy οποίου έχω επισκεφθεί πολλές φορές λόγω του ρεπορτάζ που έκανα στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" το 1999-2000, παρατηρεί κανείς ότι οι στρατικωτικοί κάνουν μόνο το βασικό τους έργο: εκπαίδευση και επιχειρήσεις! Το μαγείρεμα, η συντήρηση των οχημάτων και των εγκαταστάσεων, η καθαριότητα χώρων και στολών, ακόμη και η φύλαξη (οι μισητές μας σκοπιές), είχαν ανατεθεί σε πιστοποιημένες ιδιωτικές εταιρίες, τις οποίες συνήθως διοικούσαν απόστρατοι αξιωματικοί...
Μία ανάλογη μοντέρνα και... ανοιχτόμυαλη πρόταση θα έδινε λύση...
