Γράφει ο Κώστας Πλαγάκος*
Πριν από λίγες ημέρες ο Υπουργός Ανάπτυξης έλαβε την πρωτοβουλία, όπως ίσως πολλοί αναγνώστες του κειμένου αυτού θα έχουν ήδη πληροφορηθεί, να προωθήσει νομοθετική ρύθμιση υπέρ της πώλησης προψημένου ψωμιού και..
γενικώς αρτοσκευασμάτων στα σούπερ μάρκετ. Ο ίδιος δήλωσε στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή ότι πρόκειται για απαίτηση της τρόικας με σκοπό την απελευθέρωση της αγοράς και σε αυτό τον τομέα.
Οι πρώτοι που θίγονται από αυτό το μέτρο, όταν υλοποιηθεί, είναι οι αρτοποιοί και οι ιδιοκτήτες πρατηρίων άρτου και συναφών ειδών, διότι πλέον πολλοί θα αγοράζουν ζεστό ψωμί από το σούπερ μάρκετ και όχι από το φούρνο. Οι δεύτεροι που θίγονται είναι οι αγρότες που καλλιεργούν σιτάρι, διότι στα σούπερ μάρκετ εδώ και πολλά χρόνια στον τομέα των συσκευασμένων τροφίμων πωλούνται κυρίως εισαγόμενα παρά ελληνικά προϊόντα. Το ίδιο θα γίνει σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια και με το ψωμί. Οι τρίτοι που θίγονται, έστω και δευτερευόντως είναι οι ιδιοκτήτες μικρών καταστημάτων (παντοπωλεία, μίνι μάρκετ), διότι με τη μεταφορά των αρτοσκευασμάτων στα σούπερ μάρκετ θα επισφραγισθεί για ακόμη μία φορά η παντοδυναμία τους έναντι των μικρών καταστημάτων.
Η πρωτοβουλία αυτή, αν και υποτίθεται ότι θα συμβάλλει στην οικονομική ανάκαμψη μέσω της μείωσης του κόστους διαβίωσης των οικογενειών που πλέον θα μπορούν να αγοράζουν φθηνότερο ψωμί από τα σούπερ μάρκετ, στην πραγματικότητα θα έχει αρνητικές συνέπειες. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι μεγάλες αλυσίδες των σούπερ μάρκετ θα εισάγουν μεγάλες ποσότητες προψημένων αρτοσκευασμάτων από χώρες με υψηλή παραγωγή σιτηρών και χαμηλό εργατικό κόστος. Αυτό είναι τεχνικά εφικτό και θα είναι οικονομικά πιο συμφέρον για τις αλυσίδες των σούπερ μάρκετ να παραγγέλλουν και να εισάγουν χιλιάδες ψωμιά καθημερινά από τις γειτονικές χώρες (π.χ. Βουλγαρία, Τουρκία) από το να αγοράζουν τα προψημένα προϊόντα τους από ελληνικούς φούρνους, οι οποίοι αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερο κόστος λειτουργίας. Άλλωστε, τα περισσότερα τρόφιμα που πωλούνται στα σούπερ μάρκετ είναι εισαγόμενα. Όπως πωλούνται εισαγόμενα όσπρια, ζυμαρικά, αλλαντικά, τυροκομικά και κονσέρβες θαλασσινών, έτσι θα πωλούνται και εισαγόμενα ψωμιά.
Αυτή η πρωτοβουλία συνεχίζει την αποσάθρωση του ελληνικού παραγωγικού ιστού με τις συνεχόμενες εισαγωγές ακόμη και βασικών αγαθών από χώρες χαμηλού κόστους και υπονομεύει την προσπάθεια να ξαναδημιουργηθεί αξιόλογη παραγωγική δραστηριότητα στην Ελλάδα. Ασφαλώς και τώρα η χώρα μας εισάγει σιτηρά, διότι δεν είναι αυτάρκης όμως από την εισαγωγή της πρώτης ύλης μέχρι την εισαγωγή του τελικού προϊόντος υπάρχει μεγάλη απόσταση. Το πλήγμα θα είναι διπλό: τόσο στην παραγωγή όσο και στη μεταποίηση. Και οι καλλιεργητές σιτηρών ενδέχεται να αποθαρρυνθούν και να εγκαταλείψουν τη συγκεκριμένη καλλιέργεια και η δουλειά των αρτοποιών θα μειωθεί με ό,τι αυτό σημαίνει για τη διατήρηση των καταστημάτων τους. Φυσικά η αυτάρκεια της χώρας μας σε σιτηρά, δηλαδή στο πιο βασικό είδος διατροφής, η οποία ούτως ή άλλωστε δεν υπήρχε, τώρα γίνεται πιο μακρινό όνειρο.
