Υπάρχει μια διαδικασία, με την οποία μπορεί να εργαστεί κάποιος υπήκοος τρίτης -εκτός Ε.Ε.- χώρας στην Ελλάδα: τα Υπουργείο Εσωτερικών, Εξωτερικών και Εργασίας, εκδίδουν μια Υπουργική απόφαση με την οποία...
καθορίζεται ο αριθμός των μεταναστών που χρειάζονται.
Στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης ας πούμε, το κράτος κρίνει ότι χρειάζονται 154 αλλοδαποί μόνιμα εργαζόμενοι (3 Αμερικανοί που προφανώς ζουν μόνιμα εδώ και 151 ψαράδες που εργάζονται χρόνια στη Ν.Μηχανιώνα) και 9 εποχιακά εργαζόμενοι.
Οι εργοδότες τους απευθύνονται στο κράτος, υποβάλλουν δικαιολογητικά και απασχολούν νόμιμα τους αλλοδαπούς, τους οποίους μετακαλούν ονομαστικά οι ίδιοι. Αυτό είναι το όριο των νόμιμα απασχολούμενων, που φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την πράξη, αφού οι αλλοδαποί που εργάζονται είναι πολλαπλάσιοι, χωρίς να τους έχει καλέσει κανείς.
Οι περισσότεροι αλλοδαποί, τους οποίους το ελληνικό κράτος επιτρέπει να εργάζονται νόμιμα, είναι αλιεργάτες (στην πράξη όλοι είναι Αιγύπτιοι), επειδή δεν υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που να θέλουν να ρίχνουν δίχτυα.
Η πλάκα είναι ότι σε ένα ΦΕΚ 3 Υπουργών, χρησιμοποιείται ακόμη η λέξη "νομός", όταν αυτή έχει καταργηθεί νομικά με το Ν.3852/2010 ( "Καλλικράτη").
δείτε ολόκληρη την Υπουργική Απόφαση εδώ
.jpg)
