Σαν σήμερα, στις 9 Μαΐου 2009, έφυγε από τη ζωή ο Ευγένιος Σπαθάρης σε ηλικία 85 ετών. Υπήρξε πρωτοπόρος καλλιτέχνης του ελληνικού θεάτρου σκιών, μεγάλος καραγκιοζοπαίχτης και ..
λαϊκός ζωγράφος.
Μικροί ακούγαμε τη φωνή του από τα 45άρια δισκάκια της MINOS, μιμούμασταν τη φωνή του, είχαμε μάθει απ΄έξω πολλά έργα του και στήναμε τον δικό μας αυτοσχέδιο μπερντέ στις αυλές των σπιτιών μας. Αγαπήσαμε τον Καραγκιόζη εξαιτίας του.
Συνάντησα τον Ευγένιο Σπαθάρη στις Σπέτσες το 1993 και του πήρα μια μεγάλη συνέντευξη. Μόλις είχε ολοκληρώσει τη συμμέτοχη του σε παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, θέλοντας να στηρίξει οικονομικά το Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών που σήμερα ανήκει στον Δήμο Αμαρουσίου.
Ο μεγάλος καραγκιοζοπαίχτης μου μίλησε για τις εκατοντάδες παραστάσεις του έδωσε στις μεγαλύτερες πρωτεύουσες του κόσμου, για τις διακρίσεις του Καραγκιόζη σε διάφορα φεστιβάλ, για τις ατομικές εκθέσεις του ως ζωγράφος, για τους δίσκους που έκανε, για τη συμμέτοχη του σε θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες, για το Μουσείο που ίδρυσε το 1991…
Eπίσης παρουσίασε πολλά έργα με ήρωα τον Καραγκιόζη, τόσο ως άψυχο υλικό (φιγούρες ηρώων), όσο και σε έμψυχη (ζωντανή) παράσταση με ηθοποιούς, στο Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος, στο «Ελληνικό Χορόδραμα», στο Θέατρο Χατζώκου (Θεσσαλονίκη), στο Θέατρο Συντεχνίας κ.α. με τις παραστάσεις «Το ταξίδι», «Το καταραμένο φίδι», «Ο δικτάτορας», «Ο Αλέκος με τα κυδώνια» και πολλές άλλες.
Όλα αυτά κατάφερε να πραγματοποιήσει ο Ευγένιος Σπαθάρης, ο δάσκαλος του ελληνικού θεάτρου σκιών, όπως τον αποκαλούν και το πέτυχε με τέτοια προσοχή και ευλάβεια απέναντι στην τέχνη, με αποτέλεσμα ο Καραγκιόζης να μη χάσει ούτε την ελληνικότητα του αλλά ούτε την γνήσια λαϊκότητα που εκπροσωπεί.
Εκείνο το βράδυ στις Σπέτσες ο μεγάλος καραγκιοζοπαίκτης έδωσε μια και μοναδική παράσταση ενώπιον 500 μικρών και μεγάλων θεατών γνωρίζοντας την αποθέωση. Από εκείνη τη συνάντηση με τον Ευγένιο Σπαθάρη πλάι στον μπερντέ, κράτησα στο αρχείο μου μια φωτογραφία , έτσι για να θυμάμαι τον δικό μου ηρώα των παιδικών μου χρόνων.
Χρήστος Καραγιαννόπουλος
Δημοσιογράφος
