Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Όταν δημιουργήθηκε ζήτημα με την παραίτηση των δύο Οικονομικών Εισαγγελέων τα Χριστούγεννα του 2011, πολλοί πήραν το μέρος του Βενιζέλου που ήθελε να τους καρατομήσει με τη γνωστή πολιτικάντικη μέθοδο του καπελώματος. Η σθεναρή στάση των δύο εισαγγελέων ..
ανάγκασε το εργολαβοπολιτικό σύμπλεγμα σε αναδίπλωση πιστεύοντας ότι το δίδυμο θα συνετισθεί. Επλανώντο, όμως, πλάνην οικτράν, εξ ου και όταν οι δύο εισαγγελείς τόλμησαν να αναδείξουν την ποινικώς αξιόλογη συμπεριφορά των τραπεζιτών που χορηγούσαν κομματικά θαλασσοδάνεια, η δουλειά τους πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων με μία αθώα διαταξούλα που φήφισαν όλα τα πολιτικά λαμόγια.
Μετά την εξέλιξη αυτή και τη δημιουργία θέσης Εισαγγελέως [κατά της] Διαφθοράς, δήθεν για την πιο εύρυθμη λειτουργία της Δικαιοσύνης στον τομέα της πάταξης της διαφθοράς, οι δύο εισαγγελείς δήλωσαν ευθέως ότι δεν επιθυμούν την ανανέωση της θητείας τους. Οι άνθρωποι έχουν τσίπα. Δεν είναι βουλευτές.
Για πολλοστή φορά θα γράψω ότι καμμία μεταρρύθμιση δεν πρόκειται να γίνει στην πατρίδα μας, αν δεν μεταρρυθμισθεί το ήθος των πολιτικών.
Λυπούμαι που οι κόποι των Πεπόνη-Μουζακίτη πήγαν χαμένοι. Επειδή, όμως, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, διατηρώ μια αμυδρή ελπίδα ότι το έργο τους θα συνεχίσουν άλλοι εισαγγελείς. Εύχομαι να μη διαψευσθώ.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
