"Όλο το κακό φύεται στη Θεσσαλονίκη ή εμείς άραγε χρησιμοποιούμεθα ως ξεκάρφωμα;"

Για να συνεχίζουν κάποιοι κάτω απτόητοι; Μόνο στη Θεσσαλονίκη συνελήφθησαν κάποιοι για τοκογλυφία, επειδή, βλέπετε, τοκογλυφία δεν υπάρχει σε κοτζάμ Αθήνα. Στη μήτρα των λαμόγιων ουδείς συλλαμβάνεται.

Γράφει ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης στην εφημερίδα Μακεδονία

Περίεργες συμπτώσεις Μας λένε εμάς τους Θεσσαλονικείς παρανοϊκούς και ολίγον συμπλεγματικούς σε σχέση με τους Αθηναίους.

Μας λένε τοπικιστές και μπαγιάτηδες σε κάποιο βαθμό αυτά θα μπορούσαν να ισχύουν, όπως και η χαιρεκακία και η μανία να μην κάνει κάτι ο διπλανός, επειδή δεν κάνω εγώ, αλλά αυτό είναι πανελλήνιο άθλημα. Πάντως συχνά ό,τι πάει εδώ να απογειωθεί θα βρεθούνε Θεσσαλονικείς να το πυροβολήσουν.

Δέστε τι γίνεται με τα έργα. Κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτε -αμέσως αναφύονται κάποιοι που αντιδρούν. Που τα μπλοκάρουν. Υπάρχουν επομένως πράγματι στην πόλη μηχανισμοί ματαίωσης.

Συντήρηση που συχνά φορά και το ένδυμα της προόδου. Να μην αλλάξει τίποτε. Να ζούμε ασάλευτοι, βαλσαμωμένοι εντός του Λευκού Πύργου. Να μην ξεφύγει κανείς, να μην κάνει κάτι που να αμφισβητεί την παραδοσιακή αμεριμνησία. Η πόλη έχει μία τάση να αυτοακυρώνεται.

Ταυτόχρονα ΚαΠΟΙΟΙ τα ρίχνουνε στην Αθήνα, αλλά κι αυτό περιέχει μεγάλη αλήθεια Και παρότι ενίοτε υπερβάλλουμε, παρά τη μεγαλοποίηση ή τη γενίκευση, υπάρχει κάποιο πρόβλημα όντως με την υπερσυγκέντρωση πληθυσμού, εξουσιών, χρήματος και συμφερόντων στην πρωτεύουσα, σε βαθμό τερατώδους δυσπλασίας, που επηρεάζει όλη την Ελλάδα. Θα έλεγε κανείς πως το πρόβλημα της κρίσης στην Ελλάδα από πολλές μεριές είναι το πρόβλημα που δημιουργεί η ίδια η υπεράγαν συσσώρευση στην Αθήνα σε βάρος όλης της άλλης χώρας. Να το πω στα ίσια: Αν πιθανώς η Ελλάς είχε μία βιωμένη παράδοση χαλαρής, διοικητικής ομοσπονδιακής δομής (αλά Ιταλία), θα ήταν πολλά χρόνια μπροστά απ' ό,τι τώρα.

Αν έλειπε το αθηναϊκό τέρας, η ανάπτυξη και η κατανομή και ο συναγωνισμός θα μας είχαν λυτρώσει από πολλά δεινά, από την καθήλωση και την οπισθοδρόμηση. Ισως κι εμάς στη Θεσσαλονίκη από το μπαγιατιλίκι και τις εμμονές και τους ανταγωνισμούς μιας αλληλο-υποβλεπόμενης ζωής εν τάφω. Όσο ο μισός πληθυσμός είναι μαζεμένος στην Αθήνα, χαΐρι δεν θα δούμε.

Αυτό είναι ένα ριζικό θέμα, κοινής λογικής, που δεν βλέπουμε ούτε να απασχολεί κανέναν ούτε να αντιμετωπίζεται μακροπρόθεσμα. Πέρα από τα ζητήματα φτώχειας, υπερπληθυσμού και συμπίεσης που έχουν κρυσταλλωθεί στο κέντρο ,υποφέρει και η περιφέρεια, που εχει εγκαταλειφθεί και έχει δημιουργηθεί η κουλτούρα του ρουσφετιού και της πολιτικάντζας, την οποία εξέθρεψαν οι πελοποννήσιοι καταφυγόντες στο άστυ επί δεκαετίες.

 Μπορεί να φανεί παρανοϊκό ή συνομωσιολογία, αλλά δεν μπορώ να μην κάνω την προφανή παρατήρηση: από τον πολιτικό κόσμο τους μόνους που έχουν συλλάβει, δικάσει ή φυλακίσει είναι όλοι Θεσσαλονικείς: ο Άκης, ο Παπαγεωργόπουλος (η ποινή του, όπως και να το κάνουμε, φαντάζει υπερβολική), ο Ψωμιάδης, ο ηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου.

Από Αθηναίους κανέναν.

Αλλά έκτος από τα πολιτικά και οικονομικά προβλήματα που δημιουργεί αυτή η κατάσταση, την αλλοτρίωση των πολιτικών της περιφέρειας, την υποταγή τους στους διαδρόμους του κέντρου και το αδιέξοδο του όλου πράγματος, προκύπτει και το εξής ζήτημα: ότι τα συμφέροντα των Αθηνών δεν αφήνουν και κανέναν να δει προκοπή στην περιφέρεια -εκτός του ότι όποιοι θεσμοί έγιναν εδώ, σε εμάς, ποτέ δεν έπαψαν οι Αθηναίοι να τους λιγουρεύονται, να τους ζαχαρώνουν, για να τους πάρουν κι αυτούς κάτω: από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, τη ΔΕΘ, τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου, τα πάντα. Ακόμη και επιχειρήσεις που πάνε να ανθίσουν εδώ αμέσως κοιτάζουν να τις σβήσουν, να τις πνίξουν με διάφορους τρόπους. Μπορεί να φανεί παρανοϊκό ή συνωμοσιολογία, αλλά δεν μπορώ να μην κάνω την προφανή παρατήρηση: από τον πολιτικό κόσμο τους μόνους που έχουν συλλάβει, δικάσει ή φυλακίσει είναι όλοι Θεσσαλονικείς: ο Άκης, ο Παπαγεωργόπουλος (η ποινή του, όπως και να το κάνουμε, φαντάζει υπερβολική), ο Ψωμιάδης, ο ηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου. Από Αθηναίους κανέναν.

Όλο το κακό φύεται στη Θεσσαλονίκη ή εμείς άραγε χρησιμοποιούμεθα ως ξεκάρφωμα; Για να συνεχίζουν κάποιοι κάτω απτόητοι; Μόνο στη Θεσσαλονίκη συνελήφθησαν κάποιοι για τοκογλυφία, επειδή, βλέπετε, τοκογλυφία δεν υπάρχει σε κοτζάμ Αθήνα. Στη μήτρα των λαμόγιων ουδείς συλλαμβάνεται. Τώρα βλέπουμε αυτήν την ιστορία με την εξωσωματική γονιμοποίηση πάλι στη Θεσσαλονίκη, αλλά στην Αθήνα, που έχει ένα σωρό ανάλογα κέντρα, δεν τρέχει τίποτα.

Περίεργο δεν φαντάζει; Παράξενο δεν φαίνεται; Μπορεί να είναι και απλή τύχη, σύμπτωση, αλλά λένε πως, όταν μία σύμπτωση επαναλαμβάνεται, ίσως να πρόκειται για κάτι άλλο, εκείνο που λένε οι Τούρκοι: "Κρεμάστε τον ξάδερφο μου, εγώ ζαλίζομαι".