Το Editorial της Κύρας Αδάμ από την «Ελλάδα αύριο»
Ο ένας μετά τον άλλον, όλοι οι ενδιαφερόμενοι για τη λύση του Κυπριακού, με βομβαρδισμό δηλώσεων τους «συμβουλεύουν» τη Λευκωσία ότι τώρα «είναι η κατάλληλη στιγμή» να λύσει το θέμα.
Μιλώντας προχθές στην Ευρωβουλή για το Κυπριακό Μνημόνιο, ο Επίτροπος Όλι Ρεν επέμεινε ότι τώρα είναι «η κατάλληλη στιγμή να δοθεί νέα πνοή στην επανένωση της Κύπρου..» γιατί «..η άμεση διευθέτηση του Κυπριακού είναι η βασική συνταγή για να ξεπεραστεί η δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η νήσος..»
Ο κ. Ρεν πήρε την σκυτάλη των δηλώσεων από τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ κ Ράσμουνσεν, ο οποίος, υπερβαίνοντας τις αρμοδιότητες του, ανέφερε ότι «..μετά την επίλυση του προβλήματος της Κύπρου θα μπορούν να αρθούν τα εμπόδια για τις έρευνες και την εξόρυξη φυσικού αερίου και πετρελαίου..» Ο κ Ράσμουνσεν χαραχτήρισε ακόμα «παράλογο» το κυπριακό πρόβλημα , που εμποδίζει την εξομάλυνση των σχέσεων ΕΕ- ΝΑΤΟ, καθώς η Άγκυρα, ως μέλος του ΝΑΤΟ επιμένει στο βέτο της και δεν δέχεται την Κύπρο, ως μέλος της ΕΕ στον «ευρωστρατό», που φυσικά καρκινοβατεί.
Λίγο πιο πριν, ο αρμόδιος Επίτροπος Ενέργειας κ. Ετινγκερ, απαντώντας σε γραπτές ερωτήσεις ευρωβουλευτών υποστήριξε μέχρι θανάτου την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, επαναλαμβάνοντας τις «προσωπικές απόψεις» που εξέφρασε, σύμφωνα με τις οποίες θα έρθει η στιγμή που το Βερολίνο και το Παρίσι θα παρακαλούν γονατιστοί την Άγκυρα να μπει στην ΕΕ.
Το ουσιαστικότερο όμως είναι η κίνηση της Ουάσιγκτον να καλέσει μόνη της τον υπουργό Εξωτερικών της Κύπρου «για διαβουλεύσεις» και μάλιστα με την μορφή του επείγοντος στις 10 Μαΐου. Ο κ. Κασουλίδης αναμένεται να συναντηθεί με τον υπουργό Εξωτερικών κ. Κέρι και αξιωματούχους του Στεητ Ντιπάρτμεντ, αλλά και με το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας. Σημειώνεται ότι ο κ. Κέρι έχει μεταβεί στην Τουρκία τρεις φορές μέσα σε ένα μήνα και έχει συνομιλήσει άλλες δέκα φορές τηλεφωνικώς με τον τούρκο ομόλογο του κ. Νταβουτογλου, ο οποίος σε όλες τις σχετικές δηλώσεις του δεν έχει παραλείψει να αναφέρει ότι συζητά το Κυπριακό.
Δεν αποτελεί παράδοξο το μεγάλο διεθνές «ενδιαφέρον» για την επίλυση , τώρα, του Κυπριακού.
Με τη Λευκωσία «τσαλακωμένη» παρά πολύ άσχημα, σε πλήρη εξάρτηση από το Μνημόνιο και με οικονομική και τραπεζική κατάρρευση, αλλά και με την Αθήνα, χωρίς περιθώρια μεγάλων αντιστάσεων και κινήσεων, οι πιέσεις για την οριστική λύση του προβλήματος μπορεί τώρα «να πιάσουν τόπο».
Η Τουρκία, άλλωστε, στρώνει για τα καλά το πεδίο: Οι υδρογονάνθρακες της Κύπρου, είναι προς όφελος όλης της Κύπρου, αλλά και των ευρωπαίων, που θέλουν να επωφεληθούν από αυτή την πρόσθετη ενεργειακή πηγή, αλλά και των αμερικανών, που θέλουν να κρατήσουν μακριά τη Μόσχα από τη «δική τους» Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και των Βρετανών, που θα δουν ξαφνικά να αναβαθμίζεται –επιτέλους-ο ξεχασμένος ρόλος τους σε ολόκληρη την περιοχή. Και πιο είναι το κλειδί για να αποκαλυφθεί αυτό το «μαγικό τοπίο»; Μα φυσικά η λύση του Κυπριακού,(σ.σ. το σχέδιο Άνναν είναι έτοιμο έτσι και αλλιώς), που θα επιτρέψει στην Τουρκία να βάλει χέρι στον ορυκτό υποθαλάσσιο πλούτο, αλλά και στην εκμετάλλευση του, αφού οι αγωγοί μεταφοράς του αερίου θα περνούν «υποχρεωτικώς» από την Τουρκία.
Ο καμβάς είναι στημένος. Η κυβέρνηση Αναστασιάδη έχει αποδειχθεί πολύ αδύναμη σε διαπραγματεύσεις. Και η Αθήνα – πέρα από τα μεγάλα λόγια- είναι αδύναμη να πράξει το οτιδήποτε.
Μένει μόνον η έκφραση του δίκαιου λαϊκού αισθήματος.
