24 Μαΐ 2013

Χάραξε άλλη μια μέρα λήθης

[όταν έχεις flat tyre μπορείς να μιλάς για flat rate tax και μάλιστα μπουρδολογώντας;]
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Ξεχνάμε τα Χάιλ Χίτλερ στη Βουλή και τις νουθεσίες των δημοκρατόρων. Είναι πολύ κακό ν’ ακούνε τέτοια πράγματα οι κορεσμένοι από δημοκρατία και ρεμούλα Έλληνες.

Ξεχνάμε ότι υπάρχει τεράστιος αριθμός εξαθλιωμένων συμπατριωτών. Όπως τους έχουν ξεχάσει όλοι αυτοί που θίγονται από τα Χάιλ Χίτλερ, αλλά κιοτεύουν μπροστά στους σφαγείς Τούρκους και στους παρεπιδημούντες ισλαμοφασίστες-ορκ. Άλλο λέει οι λαοί και άλλο οι κυβερνήσεις. Και τότε γιατί τα βάζετε με τον γερμανικό λαό και τα στρατεύματά του ρε παλληκάρια που μας διέλυσαν το 1941-1944 και του ζητάτε αποζημιώσεις; Ο Χίτλερ έφταιγε, δεν έφταιγε ο γερμανικός λαός.
Ξεχνάμε ότι υπάρχουν χρέη στην Εφορία. Θα μας τα ρυθμίσει η συγκυβερνησάρα μας.
Ξεχνάμε ότι το 2010 χλευάζαμε τους Κινέζους και τώρα τους γλείφουμε γονυπετείς σε σημείο ξεφτίλας.
Ξεχνάμε τις κωλοτούμπες όλων των πολιτικών, τις οποίες αποδεχόμαστε ως κάτι το απολύτως φυσιολογικό. Όπως μας δουλεύουν προεκλογικώς, έτσι μας δουλεύουν και μετεκλογικώς που στην ουσία είναι προεκλογικώς, αφού κάθε μετεκλογική περίοδος είναι αυτόχρημα και προεκλογική. Τί σημασία έχει αν σκυλόβριζαν αλλήλους πριν μερικούς μήνες ή χρόνια; Σημασία έχει ότι τώρα ομονοούν για το καλό τους, το οποίο ομοίως ξεχνάμε.
Τα ξεχνάμε όλα. Σήμερα είναι μια άλλη μέρα. Γιατί να θυμάμαι πως μου πετσόκοψαν τη σύνταξη και τον μισθό; Γιατί να θυμάμαι πως μου έκλεψαν τις ασφαλιστικές εισφορές και δεν μπορώ να έχω φάρμακα; Γιατί να θυμάμαι πως μου έκλεψαν τη δουλειά, το όραμα, το μέλλον; Γιατί να θυμάμαι πως μου άρπαξαν τις αποταμιεύσεις μιας ζωής;
Σήμερα θα ξαναπαρακολουθήσω Βουλή. Το απόλυτο θέατρο. Χάρη στο χαζοκούτι, θα διεισδύσω στα άδυτα των αδύτων. Στον χώρο, απ’ όπου εκπορεύονται οι κρεατομηχανές του Έθνους συναρμολογημένες από μπουρδολόγους και φανφαρόνους που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τη δημοκρατία. Εκεί, όπου εκπορνεύονται τα πάντα, για να διαλέξω τί χρώμα σημαιούλα θα ανεμίσω στις επόμενες εκλογές ανάλογα με το ατομικό μου αποκλειστικά συμφέρον. Αδιαφορώντας για τον γείτονα, τον οποίο, όμως, οικτίρω και του δίνω ένα πιάτο φαγητό, αντί να διαλύσω το εγώ μου και να δω ότι πρέπει να κάνω την υπέρβαση, ώστε ο γείτονας να έχει δουλειά και να μην έχει ανάγκη από τον δικό μου οίκτο [αυτό το έκλεψα από τον Μάο]. Μετά από μερικές ημέρες θα διαβάσω και τα πρακτικά της Βουλής, όπου καταγράφονται τα πάντα. Για να διαβάσω ξανά και ξανά τα σημεία όπου γράφονται τα εξής ωραία μετά τη σούπα-ομιλία [ναι κ. Δραγασάκη «σούπα»] ή ατάκα κάποιου υπουργού ή βουλευτού: «Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ», «Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της ΝΔ», «Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΑΜ».
Προχθές μου είπε ο πρωθυπουργός ότι η ενέργεια αποτελεί βασικό συντελεστή της ανταγωνιστικότητας. Για την ενέργεια που μου έλειψε τον χειμώνα και ξεπάγιασα δεν μου είπε τίποτε. Το ξεχνώ κι’ αυτό.
Και βεβαίως ξέχασα κιόλας ότι το ΕΣΡ, αυτή η Εξαρτημένη Αρχή, έδωσε στον αρχικωλοτούμπα άδεια λειτουργίας τηλεοπτικού σταθμού σε πανελλαδική εμβέλεια. Αυτόν που ψήφισε το Μνημόνιο Ι [και όχι μόνον το άρθρο πρώτο] για να μη λείψει ο μισθός και οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων, ψευδόμενος ασυστόλως, που στήριξε τη μνημονιακή κυβέρνηση Λουκά, αλλά δεν ψήφισε το Μνημόνιο ΙΙ, με αποτέλεσμα να χάσει τα δύο πρωτοπαλλίκαρά του. Αυτόν που θέλουν από το τέταρτο υπόγειο της γαλάζιας πολυκατοικίας να τον ανεβάσουν στο ισόγειο για να παίρνει αέρα, εξ ου και του παραχώρησαν ερήμην μου άλλο ένα δημόσιο αγαθό που κυκλοφορεί στον αέρα, ώστε να μην παραλείψει εις αντίδωρον να ψηφίσει το Μνημόνιο ΙV ή V, όταν θα επανεκλεγεί συνωθούμενος στην ατελείωτη ουρά των σωτήρων μου.
Του χρόνου μού λένε ότι θα βγω στις αγορές. Πολύ «αισιόδοξο», ισχυρίζονται, μήνυμα. Γιατί, όμως, να βγω; Αφού οι ίδιοι μου έχουν πει ότι πρέπει να ζω με όσα βγάζω και όχι με δανεικά. Πρώτος και καλλίτερος ο καραγκιόζης κ. Κεφαλογιάννης. Πάλι χρειάζομαι τη βοήθεια του κοινού.
Κι’ αύριο; Αύριο θα ξημερώσει άλλη μια μέρα για να ξεχάσω αυτά που θα μου σερβίρουν σήμερα οι κυβερνήτες μου και τα παπαγαλάκια τους. Και μεθαύριο το ίδιο. Όπως τόσα χρόνια τώρα.
Αρχίζω από σήμερα, λοιπόν, εντατικό πρόγραμμα ασκήσεων στην αισιοδοξία, όπως με προτρέπουν θρασύτατα αυτοί που με τις παχυλές απολαυές μου μπήγουν το μαχαίρι στην καρδιά και βάζουν το χέρι τους στην τσέπη μου βαθειά!

Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη