Μια «Μηχανή Καταστροφής» πρέπει να μοιάζει ΠΑΝΤΑ «κακομοίρης»...
γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Μέση Ανατολή.
Σε κάποιο Internet Cafe. Δύο έφηβοι βρίσκονται μπροστά στην οθόνη απορροφημένοι από το «παιγνίδι». Εικονικά μαζί τους είναι κι άλλοι «παίκτες». Κι αυτοί μπροστά στις οθόνες τους σε διάφορα σημεία της υφηλίου.
Εχθρός του ο «κακός Δυτικός». Και οι «αφύλακτες πόλεις» του.
Μπροστά στα avatar τους βρίσκονταν μια σειρά επιλογών. Πόρτες που οδηγούσαν σε δωμάτια. Δωμάτια που περιείχαν κι από μια σειρά «ειδών καθημερινής χρήσης». Ένας σωλήνας από πόδι καρέκλας εδώ, μια σειρά από χημικά καθαριστικά εκεί, σκοινιά και λάστιχα πιο πέρα, σπίρτα και κατσαρόλες πιο κει, ένας πυροσβεστήρας κάπου αλλού, βίδες, παξιμάδια και ρουλεμάν «κρυμμένα» σε μια γωνιά, υδραυλικοί σωλήνες στον τοίχο και πλήθος άλλων στοιχείων και επιλογών.
Αν κατόρθωναν να βρουν τα «κατάλληλα υλικά» θα περνούσαν στο «επόμενο επίπεδο». Πίσω τους είναι πάντα μια ομάδα αντιπάλων που τους καταδιώκει ένεκα της προηγούμενης επίθεσης που είχαν δεχτεί από τους «καταστροφείς Μαχητές».
Μετά θα έπρεπε να εντοπίσουν μέσα από μια άλλη σειρά υλικών τους κατάλληλους «καταλύτες», τις κατάλληλες συσκευές «επεξεργασίας», τις «κατάλληλες νόρμες και διαδικασίες επεξεργασίας».
Κι όλα αυτά σε μια διαβαθμισμένη σειρά «επιπέδων» παιγνιδιού.
Κάπου στο βάθος τους περίμενε ένα άλλο επίπεδο, μια «αγροτική εγκατάσταση».
Πάλι μια «σειρά υλικών, μέσων, καταλυτών και διαδικασιών». Πάλι αλλαγή επιπέδου και πεδίου δράσης.
Και ο avatar τους ενδιάμεσα, «οπλισμένος με το επιτυχές αποτέλεσμα» του προηγούμενου επιπέδου, δηλαδή, ένα «ασύμμετρο εκρηκτικό» φτιαγμένο από «υλικά καθημερινής οικιακής χρήσης», εμπλεκόταν σε συνθήκες μάχης με τους εικονικούς εχθρούς.
Αστικά πεδία μάχης, εναλλασσόμενα με ορεινά, ένα διαρκές κρυφτούλι με τις Αρχές και θύματα άοπλους πολίτες, ασταμάτητα σαμποτάζ εναλλασσόμενα με δουλειά έρευνας υλικών και καταστάσεων, επιβραβεύσεις και ποινές.
Κάπου στο «βάθος» ο «Διαχειριστής» παρακολουθούσε, τσέκαρε και «αξιολογούσε».
Ο «στρατολόγος» δούλευε νυχθημερόν σε βάρδιες. Όταν έπρεπε, έρχονταν σε επαφή με τους παίκτες και στο διπλανό chat. Για μια «πρώτη επαφή».
Σε συνεργασία με τον ιδιοκτήτη του internet cafe, σε συνεργασία και με «άλλους» που θα «πλησίαζαν» την κατάλληλη στιγμή τον «παίκτη». Τους «παίκτες». Παντού στον πλανήτη.
Για να τους προσφέρουν ένα «πιο αληθινό παιγνίδι».
Αφγανιστάν. Ορεινό Στρατόπεδο εκπαίδευσης. Εναρκτήριο μάθημα «Ασύμμετρων Εκρηκτικών».
Ο αξιωματικός είναι όρθιος μπροστά σ’ ένα τσούρμο άντρες και γυναίκες εκπαιδευόμενους. Είναι η «πρώτη μέρα» στο «βουνό». Εναρκτήρια ομιλία:
Είστε εδώ χωρίς όπλα. Θα εκπαιδευτείτε να πολεμάτε «εφευρίσκοντας όπλα» εκεί που δεν υπάρχουν. Ισχυρά όπλα.
Υποτίθεται πως εκεί που «εγκατασταθήκατε» και τελείτε «εν υπνώσει» αναμένοντας «εντολές ενεργοποίησης» δεν υπάρχουν τη δεδομένη στιγμή τακτικά εκρηκτικά. Εκπαιδευτήκατε ήδη στα τακτικά εκρηκτικά και γνωρίζετε πως να τα χειριστείτε. Αυτό όμως ήταν το εύκολο μέρος της υπόθεσης.
Σκοπός τώρα είναι να μπορείτε να είστε άοπλοι και ταυτόχρονα εν ριπή οφθαλμού «καταστροφείς» ακόμη και σε περιβάλλον «σφιχτού κύκλου» επιτήρησης όπλων και εκρηκτικών. Και δη, σε «ξένο περιβάλλον».
Θα πρέπει συνεπώς να είστε σε θέση να «επιχειρήσετε» κατασκευάζοντας αυτοσχέδια εκρηκτικά υψηλής ισχύος από είδη ευρείας καθημερινής οικιακής χρήσεως. Βιομηχανικά, φαρμακευτικά, αγροτικά και πάσης άλλης χρήσης.
Να θυμάστε πως εκείνη την ώρα δεν θα έχετε ούτε πρόσβαση στο διαδίκτυο για ν’αρχίσετε την αναζήτηση πληροφοριών ή να βελτιώσετε τις ήδη υπάρχουσες, ούτε και χρόνο για πειραματισμούς. Όλα όσα θα σας χρειαστούν θα πρέπει να τα έχετε εκ των προτέρων στο μυαλό σας και στις έμπειρες άκρες των δαχτύλων σας.
Χώρια που από την στιγμή που θα «τοποθετηθείτε» εκεί, θα απαγορεύεται οποιαδήποτε τέτοια κίνησή σας στο διαδίκτυο. Για την ακρίβεια, θα απαγορεύεται να δείξετε «ποιοί είστε».
Θα υποστείτε τα πάντα σαν κακομοίρηδες κι αυτό θα βγάζετε διαρκώς προς τα έξω.
Δεν θα αμυνθείτε, δεν θα αντισταθείτε, δεν θα ανταποδώσετε, δεν θα αντιδράσετε σε όποια επίθεση κι αν δεχτείτε από τον εκεί πληθυσμό. Αυτό αφήστε το στους τοπικούς ηγέτες των ισλαμικών κοινοτήτων, στους ιμάμηδες, στους πρέσβεις των χωρών μας, στις τοπικές «προοδευτικές αντιπολιτεύσεις» των κυβερνήσεων. Εσείς απλά θα «περιμένετε» την εντολή για «μαζική ενεργοποίησή» σας. Κι αυτό είναι «διαταγή». Επί στρατιωτικής ποινής εκτέλεσης σε περίπτωση παραβίασής της. Άλλωστε, μην νομίζετε πως θα υποστείτε και τίποτε σκληρό εκεί που θα πάτε. Μπορεί να αντιδρούν μερικοί από τους πληθυσμούς τους αλλά θα έχετε μεγάλους συμπαραστάτες και υποστηρικτές. Το πολύ πολύ να φάνε μερικές σφαλιάρες κάποιοι λίγοι απο εσάς και τους πιστούς μας. Άντε σπανίως και κανένα μαχαίρωμα. Ως εκεί όμως. Κι αυτό θεωρείται ως «αμελητέες απώλειες». Τουτέστιν, «αποδεκτές».
Κατά την εκπαίδευση, άλλοτε θα μοιραστείτε σε διάφορες ομάδες και άλλοτε θα είστε μόνοι σας. Θα εξεταστούν διάφορα σενάρια.
Αστικά και Ορεινά.
Ακόμη κι αν βρεθείτε στην ύπαιθρο άοπλοι θα αναζητήσετε αγροτικές εγκαταστάσεις. Θα αναζητήσετε λιπάσματα ώστε να αντλήσετε την απαραίτητη νιτρική αμμωνία ή το νιτρικό κάλλιο. Ακόμη κι αν δεν τα βρείτε θα χρησιμοποιήσετε άλλα υλικά για να τα παρασκευάσετε. Παντού θα βρείτε χλωρίνη και αμμωνία. Ή κάποιο καθαριστικό πισίνας (sodium bisulfate). Μπορεί να χρησιμοποιηθεί όμως και θειϊκό οξύ και κάποιο νιτρικό άλας (πχ sodium nitrate) και αμμωνία.
Θα χρησιμοποιήσετε εν ανάγκη ακόμη και τα περιττώματα ζώων. Να θυμάστε πως για αιώνες υπήρχε ολόκληρος κλάδος εργαζομένων που η δουλειά τους ήταν να συλλέγουν τους κρυστάλλους νιτρικού καλίου από κτηνοτροφικές μονάδες ψάχνοντας μέσα στα περιττώματα των ζώων. Θα μάθετε να τα επεξεργάζεστε κι εσείς.
Σε κάθε αγροτόσπιτο θα βρείτε επίσης το απαραίτητο θειάφι (θείο). Κι αν σας λείψει αυτό θα χρησιμοποιήσετε ζάχαρη. Κι από καρβουνόσκονη, άλλο τίποτα. Οινόπνευμα για ενίσχυση των μιγμάτων θα βρείτε παντού. Κι αν δεν βρείτε, θα φτιάξετε μόνοι σας με μια χύτρα ταχύτητας όπου θα αποστάξετε νερό, ζάχαρη και μαγιά.
Έτσι θα βρεθείτε είτε με ANFO είτε με μαύρη πυρίτιδα.
Κι αν σας λείψουν αυτά αλλά βρήκατε νιτρικό οξύ (ακουαφόρτε) ή θειϊκό οξύ (βιτριόλι) και βαμβάκι ή άλλο βαμβακερό υλικό, τότε αυτομάτως θα βρεθείτε με βαμβακοπυρίτιδα στα χέρια σας.
Κι αν για τον οποιονδήποτε λόγο χρειαστείτε έξτρα εύφλεκτο υλικό και διαθέτετε μόνον πεύκα ή άλλα εύφλεκτα ρητινοειδή, τότε θα αποστάξετε το ρετσίνι μετατρέποντας μια κατσαρόλα ή έναν πυροσβεστήρα σε αποστακτήρα και θα φτιάξετε νέφτι. Για το πόσο ισχυρό είναι αυτό το απόσταγμα αρκεί να σας πω ότι το 1946 ο Honda το χρησιμοποίησε ως καύσιμο για την πρώτη του μοτοσυκλέτα. Και δεν ήταν ο μόνος. Ο Ιαπωνικός Στρατός το χρησιμοποίησε σε μεγάλο βαθμό ως καύσιμο για τα στρατιωτικά οχήματά του προς το τέλος του πολέμου που δεν είχε πλέον πρόσβαση σε πηγές καυσίμων. Αναλόγως ισχυρός μπορεί να είναι ο ρόλος του και σε μια έκτακτη ανάγκη παραγωγής αυτοσχέδιων ασύμμετρων εκρηκτικών όταν δεν θα έχετε κάτι άλλο στη διάθεσή σας.
Τα σπίρτα σε συνδυασμό με τα μέταλλα μαγνησίου που πάντα θα έχετε μαζί σας ή ακόμη και οι πέτρες ενός απλού αναπτήρα εύκολα θα σας παράσχουν τους απαραίτητους πυροκροτητές κρούσης ώστε μαζί με τα υπόλοιπα υλικά να φτιάξετε αυτοσχέδιες ρουκέτες, όλμους, βόμβες, νάρκες, χειροβομβίδες. Ακόμη και εκρηκτικά βέλη σε περίπτωση ανάγκης.
Θα μάθετε επίσης να χρησιμοποιείτε τη σκόνη αλουμινίου ή μαγνησίου ως ενισχυτικό εσωτερικό καύσιμο σε εκρηκτικά, ακόμη και παράγοντάς την από απλά φύλλα αλουμινίου κουζίνας. Όπως και την απλή σκουριά σιδήρου.
Θα μάθετε ότι το pottassium chlorate αναμεμειγμένο με ζάχαρη γίνεται εκρηκτικό. Βρίσκεται σε πολλά προϊόντα, ακόμη και σε κάποια είδη ποντικοφάρμακου. Επίσης, χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν στην παραγωγή βιομηχανικών – στρατιωτικών εκρηκτικών (WAX explosives). Έπαψε να χρησιμοποιείται πολύ επειδή είναι εξαιρετικά ασταθές. Θα μάθετε να το βγάζετε από απλή χλωρίνη πατώματος ή κι από κεφάλια σπίρτου. Όταν δεν θα το βρίσκετε από λιπάσματα, συντηρητικά τροφών ή φαρμακευτικά προϊόντα.
Αν χρειαστεί θα χρησιμοποιήσετε ακόμη και το διοξείδιο του μαγγανίου που θα βρείτε σε απλές κοινές αλκαλικές μπαταρίες προκειμένου να φτιάξετε θερμίτες, ναπάλμ και ενισχυτικά καύσιμα εκρηκτικών.
Ναπάλμ θα μάθετε να φτιάχνετε από χίλια δυό υλικά καθημερινής χρήσης.
Κι όταν έρθει η «ώρα», ο «εμπρησμός της Ρώμης» θα μοιάζει σαν παιδική χαρά μπροστά σ’ αυτό που θα αντιμετωπίσουν αυτοί από τους χιλιάδες μαχητές μας τους διασκορπισμένους μέσα στις πόλεις τους. ΕΣΑΣ....
Εξίσου εξπέρ θα πρέπει να γίνετε στην παραγωγή πρόωσης με απλά μέσα για αυτοσχέδιους εκτοξευτήρες εκρηκτικών όπως πχ αυτοσχέδιους όλμους και πυροβόλα. Θα μάθετε να χρησιμοποιείτε ως τέτοιο αέριο πρόωσης το CO2 (ακόμη και από ξηρό πάγο), τον πεπιεσμένο αέρα, το υγραέριο και άλλα.
Αν χρειαστεί και δεν έχετε τίποτε άλλο, θα χρησιμοποιήσετε ακόμη και ναφθαλίνες ως καύσιμο ενίσχυσης εκρηκτικού.
Κοινώς, από το τίποτα, ανά πάσα στιγμή θα πρέπει να είστε σε θέση να φτιάχνετε όπλα και εκρηκτικά. Δολιοφθοράς, Αμυντικά ή/κι επιθετικά.
Θα μάθετε να φτιάχνετε αυτοσχέδιους πυροσωλήνες με αυτοσχέδια γόμωση και αυτοσχέδια βλήματα, απλά ή/και εκρηκτικά. Σωλήνες, χύτρες, πυροσβεστήρες, φιάλες υγραερίου και οτιδήποτε διαθέτει ενισχυμένα τοιχώματα θα μάθετε να το μετατρέπετε σε ισχυρή βόμβα.
Να είστε σίγουροι επίσης, πως ένα μπαράζ από εκατό αυτοσχέδιες μικρές ρουκέτες με εκρηκτική/δηλητηριώδη γόμωση μπορεί να προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές σε έναν πάνοπλο αντίπαλο συγκεντρωμένο σε ένα σημείο που θα κατορθώσετε να αιφνιδιάσετε και μάλιστα παρέχοντας ασφαλή απόσταση ακόμη και εκατοντάδων μέτρων.
Να θυμάστε όμως ότι ακόμη κι ένα αθώο απλό φακελάκι καυστικού νατρίου – αλουμινίου (ένα απλό ξεβουλωτικό σωλήνων) με λίγο νερό σ’ ένα πλαστικό μπουκάλι που θα εκτοξεύσετε σε ένοπλους εχθρούς που σας έχουν στριμώξει σ’ ένα δωμάτιο, με την έκρηξή του λόγω των αερίων που θα προκληθούν στο εσωτερικό του θα προκαλέσει εγκαύματα σε όποιο πρόσωπο και μάτια πετύχει και θα σας δώσει τον απαραίτητο χρόνο διαφυγής.
Και το κυριώτερο: να θυμάστε πως και το πιο απλό και μικρό αυτοσχέδιο εκρηκτικό, όταν έχει μέσα τον κατάλληλο χημικό παράγοντα και εξαπολυθεί σε κλειστό χώρο, τα δηλητηριώδη αέρια που θα απελευθερώσει θα είναι θανάσιμα για πολλαπλάσιους κυνηγούς σας. Αρκεί να προλάβετε να βγείτε εσείς από τον χώρο. Τέτοια υλικά επίσης είναι άφθονα γύρω σας και θα τα γνωρίσετε ένα ένα. Πολλά απ’ αυτά πρέπει ν’ αναμειχθούν με άλλα για να αναφλεγούν και να λειτουργήσουν ως χημικοί πυροκροτητές ή/και να δημιουργήσουν θανάσιμες αναθυμιάσεις.
Δεν σας χρειάζεται κανένα sarin και κανένα ricin για να γίνετε ακραία θανάσιμοι. Θα μάθετε να τα φτιάχνετε μόνοι σας.
Να θυμάστε επίσης πως ποτέ οι ειδικές ομάδες τους δεν φέρουν αντιασφυξιογόνες μάσκες στις καταδιώξεις τους. Γι’ αυτό και δεν χρησιμοποιήσαμε ακόμη αυτή τη μέθοδο, απλά περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή. Για να μην το «κάψουμε» σαν «πολεμικό μέσο». Όταν θα γίνει το μεγάλο μπαμ, τότε θα το χρησιμοποιείτε κατά κόρον. Στις πρώτες επιθέσεις μας θα υποστούν μεγάλες απώλειες. Οι Δυνάμεις Ασφαλείας τους, ιδίως οι επίλεκτες, θα αποδεκατιστούν σ’ εκείνες τις πρώτες μαζικές αιφνιδιαστικές εμπλοκές με τους Μαχητές μας. Μέχρι να συνηθίσουν τις μάσκες θα περάσει καιρός. Οπότε μέχρι τότε θα έχετε επιχειρησιακό πλεονέκτημα απέναντί τους. Και θα συνεχίσετε να τους αποδεκατίζετε.
Εξίσου θα εκπαιδευτείτε στο να «δημιουργείτε βιολογικούς παράγοντες» εκμεταλλευόμενοι την αποσύνθεση των τροφίμων. Μια «διασπορά τέτοιων βιολογικών βομβών» στα ζωτικά σημεία των πόλεών τους θα προκαλέσει επίσης τεράστιες απώλειες.
Ακόμη και στη φυλακή να βρεθείτε, θα είστε ικανοί να παράγετε ισχυρά εκρηκτικά και οπλισμό. Πράγμα που το επαναλαμβάνω, θα το χρησιμοποιήσετε ΜΟΝΟΝ εάν και όταν διαταχτείτε γι’ αυτό.
Αυτά ήταν απλώς για να πάρετε μια μικρή ιδέα της περίπλοκης εκπαίδευσης που ξεκινάτε από σήμερα.
Και να έχετε κατά νου πως ο πιο θανάσιμος Μαχητής είναι ο «άοπλος Μαχητής». Αυτός που δεν φαίνεται καν πως είναι Μαχητής και που όμως γνωρίζει πως να μετατρέψει τα πάντα σε όπλα. Κρυμμένος στην αφάνεια του πλήθους των πόλεων του εχθρού.
Μόλις ολοκληρωθεί αυτός ο κύκλος, φεύγετε για να εγκατασταθείτε ο καθένας στο «πεδίο που του ορίστηκε».
Κι εκεί θα παραμείνετε «εν υπνώσει» μέχρι να «λάβετε την εντολή αφύπνισης κι ενεργοποίησης».
Να θυμάστε ως απώτερο σκοπό σας το εξής:
Πρέπει να φτάσετε να είστε σε θέση να μπείτε κάπου, σε μια εγκατάσταση άοπλος και με υλικά που θα βρείτε εκεί (ή που θα έχουν αφήσει κάποιοι άλλοι διάσπαρτα – και που δεν απαγορεύεται η μεταφορά τους) να παράγετε επί τόπου εκρηκτικά και να παγιδεύσετε το χώρο στα κατάλληλα σημεία. Ή αντίστοιχα, να παράγετε μόνοι σας εκρηκτικά επιθετικά όπλα για την άμυνά σας.
Στηριζόμαστε στο ότι ναι μεν η διακίνηση τακτικών εκρηκτικών ελέγχεται τόσο από ΗΠΑ όσο και από ΕΕ, αλλά δεν ελέγχεται και τόσο πολύ η διακίνηση αγροτικών λιπασμάτων και πολύ περισσότερο η διακίνηση των χιλιάδων χημικών καθημερινής χρήσης με τα οποία μπορεί εύκολα να κατασκευαστεί ένα ισχυρό εκρηκτικό.
Αυτά για μια κατάσταση ανάγκης βεβαίως και για την έσχατη περίπτωση που ο αντίπαλος κατορθώσει να ελέγξει απολύτως την παράνομη ροή τακτικών εκρηκτικών και σταθεί αδύνατη η τροφοδοσία των «μονάδων μας» σε εχθρικό έδαφος.
Εφόσον μπορείτε να έχετε πρόσβαση σε τακτικά εκρηκτικά, δεν το συζητάμε βεβαίως, επιλέγετε αυτά.
Σ’ αυτό το σημείο, πάντα, υπάρχει ένα στάνταρντ ερώτημα:
Εφόσον, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο η παράνομη διακίνηση όπλων και τακτικών εκρηκτικών μπορεί να είναι υπό όρους ικανοποιητική, γιατί να μπλέκουμε με τέτοιου τύπου εκπαίδευση;
Η απάντηση είναι:
«...πρώτον, γιατί την στιγμή της έκτακτης ανάγκης, ακόμη κι όταν είστε εκτός παντός ανεφοδιασμού σε πολεμικό υλικό, θα πρέπει να μπορείτε να παραμείνετε επιχειρησιακοί, μάχιμοι και αποτελεσματικοί. Δεύτερον, για να τους εμφυσήσουμε το αίσθημα του ΦΟΒΟΥ. Πρέπει να μας αισθάνονται ως «θανάσιμα επίφοβους» κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Ακόμη κι όταν είμαστε άοπλοι εν μέσω των συντριπτικά πλειοψηφουσών κοινωνιών τους....».
Κλείνοντας:
Μεγάλος σας σύμμαχος είναι το στοιχείο του αιφνιδιασμού του εχθρού και το ότι η συντριπτική του πλειοψηφία εκεί που θα επιχειρήσετε θα είναι «άοπλοι» και «απροετοίμαστοι».
Δυστυχώς γι’ αυτούς. Και όσο κι αν το επιθυμούν οι Αρχές τους, στο συγκεκριμένο πεδίο «αδυνατούν να προετοιμαστούν». Γιατί αλλιώς θα έπρεπε να σταματήσει να κινείται η ίδια η κοινωνία/οικονομία τους. Δεν μπορούν να βάλουν φρένο στον «Χημικό Πολιτισμό» τους. Ούτε να σταματήσουν την ελεύθερη κυκλοφορία των «χημικών εμπορευμάτων» τους.
Κι αυτό θα είναι ο θάνατός τους.
Αθήνα. Σε κάποιο Αθλητικό Στάδιο...
Ο καθαριστής, σέρνοντας το καρότσι του με τις σφουγγαρίστρες μπήκε στο ασανσέρ του σταδίου. Ωραία χώρα. Αυτές τις δουλειές τις κάνουν μόνον μετανάστες – ας είναι καλά τα χαμηλά μεροκάματα – οπότε κανείς από την ασφάλεια του κτιρίου δεν παραξενεύεται. «Παλεύτηκε» καιρό τώρα για «επιτευχθεί αυτή η κατάσταση». Επιτεύχθηκε όμως.
Κατέβηκε στο υπόγειο, βγήκε και κατευθύνθηκε προς το τέρμα του διαδρόμου. Άνοιξε μια πόρτα και βρέθηκε στο δωμάτιο του λέβητα. Εκεί ήδη βρίσκονταν άλλοι τρεις του συνεργείου. Άνοιξαν όλοι τα καπάκια των καροτσιών τους και έβγαλαν το «υλικό». Το παρέδωσαν στον έναν από τους τρεις και απομακρύνθηκαν γυρίζοντας προς την έξοδο.
Αυτός πήρε το υλικό και πήγε πίσω από την μεγάλη γεμάτη με πετρέλαιο δεξαμενή. Εκεί βρίσκονταν «λυμένες» στο πάτωμα τέσσερις μεγάλες πυροσβεστικές μπάλες οροφής. Πήρε το «υλικό» και το έβαλε προσεκτικά μέσα στους πυροσβεστήρες. Ήταν «ελαφρώς νωπό». Άρα ασφαλής και η «αποθήκευσή» του. Θα άρχιζε να γίνεται «ασταθές» και επικίνδυνο μόλις «στέγνωνε». Και σε 24 ώρες θα «έπαυε να είναι νωπό». Τοποθέτησε στην άκρη του ηλεκτρικού κυκλώματος τους αυτοσχέδιους πυροκροτητές και ξανατοποθέτησε στη θέση τους στην οροφή πάνω από τη δεξαμενή τους πυροσβεστήρες. Μετά πήρε τα καλώδιά τους και τα πέρασε πάνω από την ψευδοροφή ώστε να μην φαίνονται σε έναν απλό έλεγχο. Είχε εντοπίσει μια ασφάλεια στον πίνακα που δεν έδινε ρεύμα πουθενά. Ακολουθώντας τα κανάλια που έβγαιναν στην ψευδοροφή, σύνδεσε εκεί τα καλώδια των «πυροσβεστικών παγίδων», αφού ενδιάμεσα και κρυμμένο πάνω απ’ την ψευδοροφή παρενέβαλλε έναν χρονοδιακόπτη και ένα σταθερό on off ακόμη. Άνοιξε το κύκλωμα. Θα το έκλεινε όταν θα ήταν όλα έτοιμα.
Πήρε το καροτσάκι του με τις σφουγγαρίστρες και τους κουβάδες και ξεκίνησε να βρει τους άλλους.
Σε λίγο βρισκόταν κι αυτός στο δωμάτιο καθαριότητας.
- Έτοιμος από κάτω, τους είπε.
- Ωραία. Βαμβάκι μας φέρνουν οι άλλοι. Εσύ, πήγαινε να φέρεις λίγο ακόμη «νερό».
- ΟΚ...
«Νερό» σήμαινε «ακουαφόρτε» (νιτρικό οξύ) και «βιτριόλι» (θειϊκό οξύ). Τόσο «αγαπημένα ιερά» στοιχεία πίσω στην Πατρίδα για τον «συνετισμό» του άστατου γυναικείου φύλου.
Ο χώρος φυλασσόταν. Ιδίως εν όψη του επικείμενου Συνεδρίου ενός μεγάλου Πολιτικού Κόμματος σε λίγες ημέρες. Δεν θα μπορούσαν να βάλουν εκρηκτικά στο κτίριο. Μπορούσαν όμως να τα «φτιάξουν» επί τόπου. Από απλά καθαριστικά υλικά.
Κι αυτό έκαναν.
Καιρό πριν φρόντισαν να φέρουν τις κατάλληλες ποσότητες υλικών. Κανένα πρόβλημα. Λίγα λίγα τα έφεραν όλα.
Ποιός θα προβληματιζόταν εάν έβλεπε ένα καθαριστικό συνεργείο να κουβαλάει μικροποσότητες από οξέα καθαρισμού και κάμποσες σφουγγαρίστρες για αποθήκευση στο δωμάτιο καθαριότητας; Και ποιανού θα πήγαινε στο μυαλό ότι οι σφουγγαρίστρες ήταν από καθαρό βαμβάκι; Την απαραίτητη πρώτη ύλη για την βαμβακοπυρίτιδα. Όπως και τα δύο είδη οξέων άλλωστε.
Ταυτόχρονα βεβαίως, για να μην το παρακάνουν με τις σφουγγαρίστρες, φρόντισαν να φέρουν και κάμποσα πακέτα με φαρμακευτικό βαμβάκι αλλά και ρούχα βαμβακερά, που τα φόραγαν από μέσα και κάθε φορά τα «άφηναν» σε διάφορες μικροαποθήκες, όπως όλα τα υλικά. Όσο για το υλικό των πυροκροτητών, φρόντισαν σιγά σιγά να φέρουν αρκετά κουτιά από σπίρτα και να τα μοιράσουν κι αυτά στις διάφορες «κρύπτες». Για να κερδίσουν χρόνο μάλιστα, φρόντισαν να είναι όλα τα σπίρτα «μη ασφαλείας», ώστε το «μείγμα» απο τα κεφάλια τους να διαθέτει από μόνο του όλη την απαραίτητη ποσότητα λευκού φωσφόρου για το πρώτο «έναυσμα» αλλά και για «ενίσχυση» του υπολοίπου μείγματος. Κάμποσο επίσης μαγνήσιο από τις πέτρες των εκατοντάδων αναπτήρων που καιρό τώρα μετέφεραν λίγους λίγους ήταν ότι έπρεπε για την ενίσχυση των πυροκροτητών. Το υπόλοιπο σώμα/φιάλη τους με το αέριο πετάχτηκε μέσα στη δεξαμενή ώστε να ενισχύσει την «έναυση του πετρελαίου». Όσο για τα ηλεκτρικά στελέχη των πυροκροτητών, να είναι καλά τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια που φυλούσε σε μια από τις αποθήκες η διαχείριση του Σταδίου. Όπως και τα διάφορα καλώδια και άλλα υλικά της αποθήκης ηλεκτρολογικού υλικού.
Με τον καιρό, συγκεντρώθηκαν όλα τα απαραίτητα.
Κι όσο για τον «φέροντα μηχανισμό», ας ήταν καλά εκείνη η αποθήκη με όλους αυτούς τους παρατημένους πυροσβεστήρες και τους παρατημένους μεταλλικούς κουβάδες. Οι πρώτοι θα «γέμιζαν από το εκρηκτικό υλικό» και οι δεύτεροι θα χρησίμευαν για την ανάμειξη των δύο οξέων και την εμβάπτιση του βαμβακιού ώστε να μετατραπεί σε gun cotton ή «βαμβακοπυρίτιδα». Την άκαπνη πυρίτιδα που αντικατέστησε την Μαύρη Πυρίτιδα αρχές του 20ου αιώνα και βεβαίως ήταν έξι φορές πιο ισχυρή από εκείνη.
Οι «πυροσβεστήρες βόμβες» από το 2004 ήταν πολύ «δημοφιλές εκρηκτικό» στην Ταϊλάνδη. Κοντά στα 300 θανατηφόρα περιστατικά μέσα σε λίγα χρόνια.
Δύσκολα ανιχνεύσιμο σε «πρώτο έλεγχο» - εφόσον έχει το «δικαίωμα» να βρίσκεται παντού, ακόμη και στα πιο απίθανα σημεία ακόμη και των πιο επικίνδυνων κτιρίων - και παρέχει απίστευτες δυνατότητες «πίεσης κι εκτόνωσης» λόγω των ενισχυμένων τοιχωμάτων τους.
Η «διάταξη» θα ήταν η εξής:
Στο ισόγειο θα γίνονταν η «συγκέντρωση των στόχων». Εκεί θα ήταν αδύνατη η τοποθέτηση μηχανισμών. Μπορούσε όμως να γίνει στους από κάτω ορόφους. Ακριβώς από κάτω θα τοποθετούνταν στις διασταυρώσεις των δοκών της ψευδοροφής – και κανονικά σε «δημόσια θέα» - καμιά εικοσαριά πυροσβεστήρες οροφής. Αυτοί δεν θα συνδέονταν όμως. Θα παρέμεναν απλώς γεμάτοι με την «νωπή γόμωση».
Ακριβώς από κάτω, στο υπόγειο θα γίνονταν η έκρηξη των πυροσβεστήρων πάνω από τους δέκα τόνους πετρελαίου της δεξαμενής.
Το πετρέλαιο θα λειτουργούσε σαν «καύσιμο ενισχυτής» της έκρηξης. Θα λειτουργούσε δηλαδή σαν «ναπάλμ».
Η έκρηξη θα εκτόνωνε τεράστιες ποσότητες όχι μόνον ωστικού κύματος αλλά και φλόγας.
Η φλόγα αναγκαστικά θα οδηγούνταν στους αποπάνω ορόφους. Οι θερμοκρασίες θα ήταν τέτοιες που θα εξάτμιζαν στη στιγμή την «εναπομείνασα υγρή προστασία» της γόμωσης των πυροσβεστήρων οροφής και θα τις έκαναν να εκραγούν. Άλλωστε, το συγκεκριμένο εκρηκτικό είχε ιδιαίτερη «ευαισθησία στη θερμότητα». Ότι χρειάζονταν δηλαδή.
Ο όροφος του συνεδρίου δεν θα είχε πολλές πιθανότητες από έναν τέτοιον θανάσιμο συνδυασμό φωτιάς, ωστικού κύματος και δηλητηριωδών αερίων.
Όταν θα ήταν όλα έτοιμα, θα ρυθμίζονταν ο χρονοδιακόπτης σε 24 ώρες. Καλού κακού, ενδιάμεσα στους εκρηκτικούς μηχανισμούς του λέβητα υπήρχε και ένα notebook με σύνδεση wi fi αλλά και 3G ώστε και απομακρυσμένο χειρισμό να επιτρέπει αλλά και αυτόνομη παροχή ενέργειας να διαθέτει μέσω της ενισχυμένης μπαταρίας του για αρκετό χρόνο πιθανής διακοπής ρεύματος. Έτσι, είτε με τον χρονοδιακόπτη είτε με το notebook και τηλεχειρισμό η έκρηξη θα γίνονταν ούτως ή άλλως.
Τα πάντα ήταν έτοιμα. Σε δύο ημέρες θα ήταν η D – Day. Το χτύπημα θα «χρεώνονταν» σε κάποιους άλλους. Από τις «εγχώριες πολιτικές δυνάμεις». Οι εσωτερικές πολιτικοκοινωνικές συνέπειες θα ήταν ανυπολόγιστες. Μια μεγάλη αποσταθεροποίηση βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής.
Αφού χωρίζονταν σε εμφύλια στρατόπεδα και αποδυναμώνονταν, τα «υπόλοιπα» θα ήταν «δική τους δουλειά». Θα έρχονταν μετά η «Ώρα των Μαχητών».
Τραβώντας την κουρτίνα του....Παραμυθιού
Μυθοπλασίες; Ναι.
Ότι όμως φαίνεται απίθανο σε πρώτη ματιά, δείχνει μια «πραγματικότητα» για κάποιους άλλους. Ότι υπάρχουν μυθιστορηματικές υπερβολές και ακροβατισμοί στα παραπάνω, ναι υπάρχουν. Η ουσία παραμένει όμως.
Μην ξεχνάμε άλλωστε πως η εποχή μας έχει μια σημαντική διαφορά σε σχέση με άλλες παλαιότερες εποχές.
Ζούμε στην Χημική Εποχή. Τα «πάντα, μα τα πάντα» υπάρχουν γύρω μας. Ένας έμπειρος «καταστροφέας» δεν χρειάζεται να ψάξει σε στρατιωτικές αποθήκες ούτε σε ορυχεία για να βρει αυτά που χρειάζεται.
Ακόμη δηλαδή κι αν απαγορεύεται η ελεύθερη διακίνηση εκρηκτικών αυτό πολύ απλά δεν λέει τίποτα σε κάποιους «εκπαιδευμένους ανθρώπους».
Καθώς, τα υλικά παρασκευής τους υπάρχουν άφθονα γύρω μας. Και δη σε καθημερινά υλικά. Από τα γεωργικά λιπάσματα μέχρι φαρμακευτικά προϊόντα, από υλικά οικιακής καθαριότητας μέχρι χημικά οχήματος, από απλά φαντασμαγορικά υλικά (πχ πυροτεχνήματα) μέχρι τρόφιμα και ουκ έσται τέλος στις πηγές εύρεσής τους.
Ακόμη δηλαδή και ο έλεγχος της βασικής πηγής των πρώτων υλών τους, τουτέστιν των γεωργικών λιπασμάτων, απλά δεν λύνει το πρόβλημα.
Γιατί όλες οι πρώτες ύλες μπορούν να παραχθούν από άλλες ακόμη πιο πρωτογενείς πρώτες ύλες και δη από είδη καθημερινής χρήσης.
Πχ θέλει ο «καλοθελητής» να φτιάξει ANFO και του χρειάζεται Νιτρική Αμμωνία, η οποία υπάρχει μεν έτοιμη σε γεωργικά λιπάσματα αλλά για χ, ψ λόγους δεν είναι και τόσο εφικτή η απόκτησή της σε συνθήκες αυστηρού Κρατικού ελέγχου (αν και κάποιοι πριν λίγα χρόνια κατόρθωσαν να τοποθετήσουν 120 κιλά Νιτρικής Αμμωνίας μπροστά στον στόχο τους και μέσα σε ένα αυτοκίνητο που αν και δεν εξερράγη τελικά, θέτει ερωτήματα για το κατά πόσον όντως ελέγχονται αυτά τα υλικά. Επίσης, να θυμηθούμε πως η συντριπτική πλειοψηφία των εκρηκτικών αλιείας που χρησιμοποιούνται στις Ελληνικές θάλασσες προέρχονται και πάλι από γεωργικά νιτρικά λιπάσματα).
Ας υποθέσουμε όμως ότι όντως, σε έκτακτες καταστάσεις η πρόσβαση σε τέτοια «γεωργικά υλικά» είναι αδύνατη ή ελεγχόμενη. Κανένα πρόβλημα. Θα παράγει την απαραίτητη ποσότητα από απλά υλικά όπως χλωρίνη και αμμωνία.
Και όχι μόνον.
Λέγεται πως αν κάτι είναι στη δημοσιότητα, τότε για να βρεις το πραγματικό του μέγεθος θα πρέπει να το πολλαπλασιάσεις πολύ για να βρεις τις πραγματικές του διαστάσεις.
Αν λοιπόν στο διαδίκτυο υπάρχουν ελεύθερες πληροφορίες και οδηγίες για τα παραπάνω (κι ακόμη περισσότερα), τότε εύκολα καταλήγουμε στο ασφαλές συμπέρασμα πως μια ομάδα «εκπαιδευμένων/ειδικευμένων ατόμων/ανταρτών» μπορούν να κάνουν απίστευτα πράγματα μ’ αυτό το τεράστιο «χημικό/εκρηκτικό» (εν δυνάμει) οπλοστάσιο που υπάρχει γύρω μας.
Όσο για το πρώτο μέρος της «φανταστικής εισαγωγικής ιστοριούλας μας» μην κολλάμε στο Μ. Ανατολή. Κάλλιστα θα μπορούσε να είναι στα Σκόπια, στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν, στην Αλβανία, στο Κόσοβο, στην Αφρική και σε χίλια δυό άλλα μέρη.
Με ένα «κοινό σημείο» όλων.
Αποτελούν όλες κοιτίδες λαθρομετανάστευσης προς την Ελλάδα.
Ο «συνειρμός» ελεύθερος.
Ας πάρουμε λοιπόν μια μικρή γεύση του «τι υπάρχει στο διαδίκτυο» περί τούτου. Κι επιστρέφουμε ύστερα στον «πιθανό ασύμμετρο εισβολέα» και στις «απίστευτες δυνατότητες» που του παρέχει η «χημική εποχή»:
ANFO:
ισχυρή εκρηκτική ύλη με βάση την Νιτρική Αμμωνία. Επί λέξη σημαίνει Ammonium Nitrate Fuel Oil. Και υποννοεί, εκρηκτική ύλη με βάση την Νιτρική Αμμωνία και «καύσιμο» το Diesel.
Βασική πηγή είναι τα γεωργικά λιπάσματα. Κι αν αυτά είναι ελεγχόμενα, το διαδίκτυο ενημερώνει πως αυτή υπάρχει ακόμη και σε «κρύα επιθέματα για τον πόνο» που βρίσκει κανείς ελεύθερα και ασυνταγογράφητα στο φαρμακείο.
Σε πληθώρα πηγών στο διαδίκτυο υπάρχουν μάλιστα και ποικίλες οδηγίες για την παραγωγή της.
Αναφέρεται πχ στο Σύγγραμα περί Εκρηκτικών του Δασικού Κολλεγίου Κύπρου (http://www.moa.gov.cy/moa/fd/fd.nsf/all/826195642F28D88EC2257909002D6FC8/$file/%CE%95%CE%BA%CF%81%CE%B7%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC.pdf?openelement#page=1&zoom=auto,0,800 )
«...7. Ευφλεκτότητα
Η νιτρική αμμωνία μετατρέπεται σε εκρηκτική ύλη υψηλής εκρηκτικότητας όταν αναμειγνύεται με καύσιμο συγκέντρωσης 5.5 – 6.5% κατά βάρος. Το βάρος του καυσίμου δεν πρέπει να είναι λιγότερο από το 5.5% αλλά ούτε και περισσότερο από το 6.5% του μίγματος επειδή η εκρηκτική δύναμη του μίγματος θα μειωθεί αρκετά σε διαφορετική περίπτωση.
Το μείγμα είναι προτιμότερο να προετοιμάζεται σε ενα πλαστικό δοχείο, π.χ. σε μια πλαστική λεκάνη, με τον ακόλουθο τρόπο:
Όλη η ποσότητα της νιτρικής αμμωνίας τοποθετείται σε μια πλαστική λεκάνη, η οποία θα χρησιμοποιηθεί για το γεμισμα των οπών. Για κάθε 100 κιλά Νιτρικής Αμμωνίας προστίθενται 5.5-6.5 κιλά ακάθαρτου πετρελαίου / diesel.
Η ανάμειξη γίνεται εκτενώς με τα χερια, τρίβοντας το μείγμα στις παλάμες, μεχρι η νιτρική αμμωνία να μην κολλά στα χερια.
Η νιτρική αμμωνία πρεπει να φυλάσσεται σε δροσερά και σκιερά μερη, χωρίς να εκτίθεται για μεγάλο χρονικό διάστημα στον ήλιο, τόσο πριν όσο και μετά την ετοιμασία του μείγματος....», σ. 7
Αναφέρεται επίσης και η ανάγκη αυτής της «ισχυρής πλην δύσκολης εκρηκτικής ύλης» για ενισχυμένο έναυσμα, δηλαδή, πυροκροτητές.
(Εξ’ ου και τα σχετικά πολλά ατυχήματα δυναμιτιστών – αλιέων ανά τον κόσμο. Την πατάνε πάντα στο «κεφάλαιο πυροκροτητές»).
Εύκολη παραγωγή, απαιτητική ενεργοποίηση.
Μαύρη Πυρίτιδα:
Η παλαιότερη εκρηκτική ύλη. Ισχυρή και ταυτόχρονα, σύμφωνα με το διαδίκτυο θεωρείται εύκολη η «ιδιοπαραγωγή» της.
Αναφέρει γι’ αυτήν η wikipedia και το διαδίκτυο:
«...Η συνήθης μαύρη πυρίτιδα είναι μίγμα νιτρικού καλίου, Θείου και Άνθρακα. Το μίγμα αλέθεται ώστε να σπάσει σε κόκκους και φιλτράρεται ώστε να μετατραπεί σε σκόνη. Όσο πιο μικροί οι κόκκοι, τόσο πιο ταχεία η μετάδοση της ανάφλεξης και τόσο πιο αποτελεσματική η έκρηξη. Οι συνηθέστερες αναλογίες, επί τοις %, για το σκοπό χρήσης φαίνονται στον ακόλουθο πίνακα...»:
Νο
Σκοπός χρήσης
Νιτρικό κάλιο
Θείο
Άνθρακας
Σύνολο %
1
Πυρίτιδα Πολεμικών όπλων
75
12,5
12,5
100
2
Πυρίτιδα κυνηγίου
78
10
12
100
3
Πυρίτιδα εκρηκτικών (φουρνέλων)
62
18
20
100
Μια απλή παρατήρηση του παραπάνω πίνακα δείχνει πως η πυρίτιδα κυνηγίου ενισχύοντας τους παράγοντες Θείου και Άνθρακα μετατρέπεται σε «εκρηκτικό».
Κι αν αυτή η τυποποιημένη πυρίτιδα ελέγχεται, το διαδίκτυο είναι γεμάτο από μεθόδους και «πατέντες ιδιοπαραγωγής».
Πηγή του νιτρικού καλίου (potassium nitrate) είναι και πάλι – κυρίως – τα γεωργικά λιπάσματα. Το διαδίκτυο όμως βρίθει και από μεθόδους παραγωγής του από άλλα πιο «συνήθη» χημικά υλικά καθημερινής χρήσης.
Παρατηρούμε επίσης – και πάλι στο διαδίκτυο - πως κυκλοφορούν διάφορες ιδιότυπες μέθοδοι ενίσχυσης αυτού του εκρηκτικού μίγματος. Πχ ενίσχυσή του (ενίοτε ακόμη και με βρασμό) με αλκοόλη.
Ως προς την αποτελεσματικότητά της, αρκεί να πούμε ότι ένα από τα «σενάρια» - το πιο διαδεδομένο - για την γόμωση της θανατηφόρας κατσαρόλας-βόμβας της Βοστώνης το 2013 μιλάει για Μαύρη Πυρίτιδα.
Ιστορικά θεωρήθηκε ισχυρό πλην «ευαίσθητο» υλικό.
Βαμβακοπυρίτιδα:
Ο διάδοχος της Μαύρης Πυρίτιδας. Λέγεται και άκαπνη πυρίτιδα. Έξι φορές ισχυρότερη από την προηγούμενη. Επίσης εύκολη η ιδιοπαραγωγή της.
Ίσως ακόμη πιο εύκολη από την Μαύρη Πυρίτιδα. Τα υλικά της είναι ότι πιο ευρέως ελεύθερο στην αγορά χημικών εμπορευμάτων. Νιτρικό Οξύ (ακουαφόρτε), Θειϊκό Οξύ (βιτριόλι) και απλό βαμβάκι. Το διαδίκτυο είναι επίσης γεμάτο με πατέντες και μεθόδους παρασκευής της.
Σχετικά με την χρήση της, είναι πολύ παραστατικό το παρακάτω:
«...Το βιβλίο του Σπύρου Παπαγεωργίου «ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΟΚΑ ΣΤΗΝ ΕΟΚΑ Β΄» αποτελεί μια αυθεντική και συναρπαστική ιστορία μιας ομάδας μαθητών από την Αγλαντζιά, στην οποία μετείχε και ο ίδιος, οι οποίοι από το 1955 προσπαθούσαν να συνδεθούν με την ΕΟΚΑ αλλά δεν έβρισκαν σύνδεσμο. Τελικά αποφάσισαν να ενεργοποιηθούν οι ίδιοι: Βρήκαν λίγα παλιά όπλα, τύπωναν και κυκλοφορούσαν τις προκυρήξεις της ΕΟΚΑ, κατασκεύαζαν βαμβακοπυρίτιδα, νάρκες και χειροβομβίδες, τις οποίες χρησιμοποιούσαν κατά των Άγγλων...» http://www.thulebooks.gr/index.php?page=shop.product_details&category_id=3&flypage=flypage.tpl&product_id=58&option=com_virtuemart&Itemid=53
Σύμφωνα δε με την Πυροσβεστική Υπηρεσία:
«...Ο αριθμός των γνωστών εκρηκτικών υλών είναι πολύ μεγάλος.
Η μελανοπυρίτιδα, βαμβακοπυρίτιδα,η νιτρογλυκερίνη, η δυναμίτιδα, η νιτροβενζόλη, η νιτροζελατίνη κ.λ.π. Η πίεση των αερίων των ενώσεων αυτών μπορεί να φθάσει εν μέρει τις 29.000 άτμ. και η θερμότητα που παράγεται μπορεί να φθάσει τους 5.300 βαθμούς Κελσίου...» http://myrovolos.gr/news/index.php?option=com_content&view=article&id=2043:----&catid=13:xios&Itemid=54
Ισχυρή εκρηκτική ύλη, εύκολη στην ιδιοπαραγωγή της αλλά κι αυτή «ευαίσθητη». Ιδίως στη θερμότητα.
Τελικά ελέγχονται όντως τα εκρηκτικά;
Όλο το σύστημα ελέγχου τρομοκρατίας είναι εστιασμένο στον έλεγχο των στάνταρντ βιομηχανοποιημένων εκρηκτικών.
Στην σελίδα του Υπ. Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, γραφείο όπλων και εκρηκτικών βλέπουμε πως δίνουν σημασία μόνον στην παρακολούθηση/έλεγχο των τυποποιημένων/βιομηχανοποιημένων εκρηκτικών. http://www.justice.gov/jmd/2011justification/pdf/fy11-atf-justification.pdf
παρόμοια είναι και η γραμμή της ΕΕ
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2008:094:0008:0012:en:PDF
Και στις δύο περιπτώσεις, «έπονται» τα λιπάσματα. Κι αν κρίνουμε από την περίπτωση του εργοστασίου λιπασμάτων στο Τέξας που εξερράγη μια μέρα μετά την Βοστώνη και που την προηγούμενη χρονιά διακινήθηκαν «αντικανονικά» (άγνωστο που και πως) πολλές δεκάδες τόνοι νιτρικής αμμωνίας, τότε μάλλον αυτός ο έλεγχος «χωλαίνει» για τα καλά. Περισσότερα εδώ http://aegeanhawk.blogspot.gr/2013/05/blog-post_5984.html
πως θα ήταν δυνατόν άλλωστε να ελεγχθούν «όλα τα υπόλοιπα»; Θα έπρεπε να ανακοπεί όλη η βιομηχανική/εμπορική δραστηριότητα.
Κι αυτό, στα χέρια «έμπειρων εκπαιδευμένων καταστροφέων» είναι ΟΠΛΟ. Ασύμμετρο πλην πανίσχυρο όπλο.
Πόσο μεγάλη σημασία έχει όμως ένα τέτοιο δίκτυο ελέγχου απέναντι σε ανθρώπους εκπαιδευμένους να αυτοσχεδιάζουν εκρηκτικά από υλικά καθημερινής χρήσης;
Ποιός μπορεί να εγγυηθεί τάχα πως οι διάφοροι εκπαιδευμένοι «ουτσεκάδες και μουτζαχεντίν» δεν είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή που θα δοθεί το σύνθημα να παράγουν τερατώδεις ποσότητες εκρηκτικών για τις πρώτες επιθέσεις, ακόμη κι αν η Πολιτεία κατορθώσει να ελέγξει την διακίνηση παράνομων στρατιωτικών/βιομηχανικών εκρηκτικών;
Εδώ βεβαίως θα πρέπει να θυμηθούμε το «ενδιαφέρον τουρκικών συμφερόντων» τα τελευταία χρόνια για απόκτηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Λιπασμάτων...Υπό το παραπάνω πρίσμα δεν μοιάζει και τόσο «αθώα» ενέργεια. Ούτε και μόνο «επιχειρηματική». Παρά προσλαμβάνει κι άλλες πολλές διαστάσεις. Πχ ένας «εσκεμμένα ελλειπής» εσωτερικός (εντός της εν λόγω εγχώριας βιομηχανίας) έλεγχος της διακίνησης πρώτων υλών και εμπορευμάτων θα μπορούσε να γεμίσει «την κατάλληλη στιγμή» τις «κοινότητες των έξωθεν μουτζαχεντιν καλοθελητών» από όλα τα «απαραίτητα υλικά» για τις πρώτες (τουλάχιστον) κρίσιμες συγκρούσεις.
Υπ’ αυτή την οπτική ποιός άραγε είναι ο πιο επικίνδυνος Τρομοκράτης;
Μήπως αυτός που όπου κι αν βρεθεί θα μπορέσει να κατασκευάσει εκρηκτικά με οτιδήποτε;
Παρεμπιπτόντως, εάν σε πιάσουν με ποσότητα βαμβακοπυρίτιδας στο αυτοκίνητο, οι συνέπειες είναι εύκολα προβλέψιμες.
Ποιός μπορεί να σου πει τίποτα όμως εάν στο αυτοκίνητο και στην σακούλα σουπερμάρκετ βρίσκονται – μεταξύ άλλων ειδών σπιτιού - ακουαφόρτε, βιτριόλι και βαμβάκι;
Θα απαγορεύσει άραγε κανείς σ’ αυτόν τον «έξωθεν καλοθελητή» να πάει και να προμηθευτεί (σταδιακά) ογκώδεις ποσότητες τέτοιων ειδών οικιακής χρήσης;
Όχι.
Άραγε η «σχετική λίστα» (δυνητικά εκρηκτικά) τελεί υπ’ όψιν της Πολιτείας; Ελέγχονται όλες αυτές οι πρώτες ύλες;
Θα σου πει κανείς, βεβαίως:
εντάξει με τον έλεγχο των λιπασμάτων – που κι εκεί πρόβλημα υπάρχει - αλλά από τα υπόλοιπα τι να ελέγξεις ρε φίλε; Τα οξέα οικιακού καθαρισμού, τα υγρά φρένων αυτοκινήτου και την χλωρίνη; Ή μήπως τα καρβουνάκια θυμιάματος, τα κάρβουνα των ψησταριών, τα σπίρτα και το οινόπνευμα; Ή μήπως την φαρμακευτική αμμωνία, το ασετόν για τα νύχια και τις μίνι ποσότητες γεωργικών λιπασμάτων για φυτά βεράντας; Το θειάφι; Το φαρμακευτικό βαμβάκι και τα ντεμακιγιάζ ή μήπως τα βαμβακερά ρούχα; Μήπως τα σπινθηροβόλα κεράκια του παγωτού; Μήπως τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια και τις κοινές λάμπες πυρακτωμένου νήματος; (καλά, αυτά άρχισαν ν’ απαγορεύονται, αλλά υπάρχουν ακόμη). Μήπως τους μεταλλικούς υδραυλικούς σωλήνες και τους πυροσβεστήρες;ή μήπως το υδροχλωρικό οξύ και τα φύλλα αλουμινίου κουζίνας; Μήπως τα σπίρτα και τις μπαταρίες;
Και ο κατάλογος βεβαίως είναι ιδιαιτέρως μακρύς.
Μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις λοιπόν ως προς τον έλεγχο των εκρηκτικών (ούτε για τα πολεμικά όπλα βεβαίως, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα. Μια μόνο κουβέντα θα ειπωθεί: ο όποιος έλεγχος των όπλων αρχίζει και τελειώνει στα «όπλα των Ελλήνων. Όχι των «υπολοίπων»).
Οι «έξωθεν καλοθελητές» διάφοροι Ουτσεκάδες και Μουτζαχεντίν έχουν τον «τρόπο» τους να εξοπλίζονται. Αλλά ακόμη κι αν αυτό «ανακοπεί», διαθέτουν την απαραίτητη εκπαίδευση για να παγιδεύσουν τα πάντα με εκρηκτικά που θα φτιάξουν κυριολεκτικά την «τελευταία στιγμή».
Τελικά υφίσταται θέμα «αυτοεκπαίδευσης»; Ή πάντα «υπάρχει κάποιος από πίσω»;
Μια συζήτηση που ξεκίνησε με αφορμή ένα προηγούμενο κείμενο με τίτλο «...Κατάργηση/κατάσχεση «νόμιμων όπλων»! Το σκεφτήκατε καλά; Μάλλον όχι...» http://aegeanhawk.blogspot.gr/2013/05/blog-post_4554.html
οδήγησε σε προβληματισμούς του τύπου:
«...μπορεί άραγε ο οποιοσδήποτε να αυτοεκπαιδευτεί στα εκρηκτικά και στα αυτοσχέδια όπλα μέσα από το διαδίκτυο;»
Κι αυτό αναπόφευκτα οδηγεί και στο επόμενο ερώτημα:
Άραγε ο επίδοξος τρομοκράτης – βομβιστής «αυτοεκπαιδεύεται ή εκπαιδεύεται ΠΑΝΤΑ από κάποιον άλλον»;
Η αλήθεια είναι πως το διαδίκτυο βρίθει από σχετικά στοιχεία. Μια επίμονη έρευνα θα του έδινε όντως πλήθος στοιχείων.
Θα ήταν αρκετά όμως για να τον μετατρέψουν σε «επιτυχή παρασκευαστή» και ταυτόχρονα σε επιχειρησιακά ικανό να τα χρησιμοποιήσει κιόλας;
Ακόμη και ο πιο εμβριθής ερευνητής θα ξεκινούσε πχ από το youtube και το wikipedia, για να συνεχίσει ψάχνοντας ξανά και ξανά τις νέες λέξεις κλειδιά που βρίσκει και θα τελειώσει αναζητώντας μια όσο το δυνατόν πληρέστερη λίστα με τα χημικά στοιχεία που έχουν τις τάσεις της «υπό συνθήκες έκρηξης». Κατόπιν, απλά θα αναζητήσει σε άλλες διαδικτυακές βάσεις δεδομένων (πχ βιομηχανικές, φαρμακευτικές, γεωπονικές, κλπ) εμπορικές χρήσεις αυτών των στοιχείων.
Θα εντοπίσει λοιπόν και τις απαραίτητες «πρώτες ύλες».
Ακόμη κι αυτός δεν πρόκειται όμως να γίνει ειδικός.
Το μόνο που θα κερδίσει είναι, την «κατάλληλη στιγμή» να ξέρει να θέσει τις «σωστές ερωτήσεις» στα κατάλληλα άτομα.
Οι πειραματισμοί ενός «μη ειδήμονα» εμπεριέχουν επίσης μεγάλους κινδύνους. Κι αυτοί εξαλείφονται ΜΟΝΟΝ με καθοδήγηση έμπειρου, δηλαδή σε «ελεγχόμενο εκπαιδευτικό περιβάλλον».
Οπότε, καταλήγουμε πως όταν βλέπουμε κάποιον εκεί έξω να χρησιμοποιεί τέτοιους μηχανισμούς, τότε ΠΑΝΤΑ κάποιος «έμπειρος εκπαιδευτής» υπάρχει πίσω του.
Το «ποιοί» είναι αυτοί, από μόνο του αποτελεί ξεχωριστό θέμα.
Και ελπίδα όλων πρέπει να είναι η Πολιτεία να «δίνει βάση σ’ αυτό».
Σοβαρή επισήμανση:
Τα παραπάνω στοιχεία είναι εσκεμμένα ελλειπή. Όπως και θα έπρεπε να είναι. Σε πολλά σημεία κάποια στοιχεία δεν αναφέρθηκαν, σε άλλα σημεία «αναμείχθηκαν εσκεμμένα με άλλα» ώστε να μην βγάζουν νόημα ή αποτέλεσμα. Είναι απλώς «ενδεικτικά». Και χρησιμοποιούνται απλά ως μέσο για την ανάπτυξη του θέματος. Οι παραπάνω περιγραφόμενες καταστάσεις είναι δυνητικά ιδιαιτέρως επικίνδυνες. Δεν πρέπει επ ουδενί να γίνουν «πειραματισμοί» και δη από «μη ειδικούς».
ΥΓ: Τώρα που «παραδέχτηκε» και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ότι έχουμε 2 εκατομμύρια λαθρομετανάστες στη χώρα και δεδομένου πως η Πολιτεία πάντα «αλλοιώνει» την αληθινή εικόνα, σε πόσους να τους υπολογίσουμε άραγε; Από το 300,000 (που μας έλεγε μέχρι πρότινος η Πολιτεία) εκτοξεύτηκαν ξαφνικά στα 2 εκατομμύρια. Επτά φορές επάνω! Στ’ αλήθεια, φοβάσαι μετά από κάτι τέτοιο να «υπολογίσεις» τις αποκλίσεις και βάση του αριθμού που παραδέχτηκε η Κυβέρνηση να υπολογίσεις τους «πραγματικούς»....
Και πόσοι τάχα απ’ όλους αυτούς «εμπίπτουν στην περιγραφή του παραπάνω κειμένου»;
Έχουν άραγε απάντηση σ’ αυτό οι Αρχές Ασφαλείας;
Κι όχι μόνον της χώρας αλλά και της ΕΕ και των ΗΠΑ....
Ή θα θεωρηθεί κι αυτό άλλο ένα «παραμύθι» του διαδικτύου;
Άλλο ένα παραμύθι δηλαδή σαν το άλλο περί των εν Ελλάδι εκατομμυρίων λαθρομεταναστών που μέσα σε μια νύχτα «έπαψε να είναι παραμύθι» και με Πρωθυπουργική βούλα μάλιστα....
Γιώργος Ανεστόπουλος
