Ποιός φταίει για τη ΔΕΠΑ;

Άλλο ένα εξαιρετικό άρθρο από την καλή εφημερίδα της σύγχρονης αριστεράς "Ελλάδα αύριο":

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δια του εκπροσώπου της Ολιβιέ Μπαγί, αντέκρουσε στα ίσια – για να μην πούμε διέψευσε- «κύκλους» της ελληνικής κυβέρνησης που επιμένουν από τη Δευτέρα ότι για το ναυάγιο ΔΕΠΑ-GAZPROM φταίει η Επιτροπή που δεν θέλει την μονοπωλιακή παρουσία του ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Ο κ. Μπαγί ανέφερε συγκριμένα: « Σε αρκετά κράτη και σε αρκετούς τομείς υπάρχουν μονοπώλια de facto, όπου υπάρχει ένας οικονομικός παράγων, ιδιωτικός ή δημόσιος και η αγορά λειτουργεί έτσι. Η Επιτροπή επαληθεύει μόνον ότι αυτό δεν οδηγεί σε καταχρηστικές πρακτικές. Όμως η ύπαρξη ενός de facto μονοπωλίου δεν αντίκειται στο κοινοτικό δίκαιο».

Διά αυτού του τρόπου λοιπόν καταρρέει η επίσημη κυβερνητική φημολογία ότι τη συμφωνία για την αποκρατικοποίηση της ΔΕΠΑ την διέλυσαν «οι άλλοι» και όχι οι χειρισμοί της ελληνικής πλευράς και του ΤΑΙΠΕΔ στο θέμα αυτό.

Επιπροσθέτως, αξίζει να σημειωθεί ότι τα περισσότερα ρωσικά μέσα ενημέρωσης και δη τα οικονομικά, που αναφέρθηκαν διεξοδικώς στην υπόθεση ΔΕΠΑ-GAZPROM δεν σημειώνουν καν το σενάριο «παρέμβασης» της Κομισιόν στη διαμόρφωση και υλοποίηση της συμφωνίας αποκρατικοποίησης. Αντιθέτως, όλα τα ρωσικά δημοσιεύματα επαναλαμβάνουν την επίσημη ανακοίνωση της GAZPROM, σύμφωνα με την οποία η ρωσική εταιρεία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το χρέος της ΔΕΠΑ (από τους μεγάλους μη πληρωτές καταναλωτές) υπερέβαινε τοα 180 εκατ. ευρώ, τα οποία εν ολίγοις δεν είχε καμιά διάθεση να φορτωθεί η ρωσική εταιρεία και χωρίς προηγούμενη διευθέτηση τους.

Η κυβέρνηση από την πλευρά της μετά το Βατερλό της Δευτέρας επιμένει να μονολογεί ότι πολύ γρήγορα θα επαναλάβει το διαγωνισμό για την αποκρατικοποίηση της ΔΕΠΑ. Αυτό είναι μόνον παρηγοριά στο άρρωστο . Διότι η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη εκ του Μνημονίου να προχωρήσει σε αποκρατικοποίηση, αλλά κανείς λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι αν καταλήξει ο δεύτερος διαγωνισμός (όποτε αυτός γίνει) θα εξασφαλίσει τιμή και όρους υψηλότερους από αυτούς του πρώτου αποτυχημένου διαγωνισμού. Πολύ περισσότερο αν και στον δεύτερο διαγωνισμό μοναδικός υποψήφιος ως «de facto μονοπώλιο» εμφανιστεί εκ νέου η GAZPROM.

O εφιάλτης για την κυβέρνηση δεν είναι πως θα αντιμετωπίσει επικοινωνιακώς το ναυάγιο της GAZPROM (αν και μεχρις ώρας και σ αυτό τον τομέα σε ναυάγιο βρίσκεται). Το τεράστιο πρόβλημα που εγείρεται είναι ότι σύμφωνα με το Μνημόνιο, αν δεν εξασφαλιστούν τα 2δις ευρώ που είναι ό στόχος των εσόδων από τις αποκρατικοποιήσεις μέχρι το τέλος του χρόνου , τότε η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να καλύψει το 50% του ποσού, δηλαδή 1δις ευρώ ακόμα , με άλλα «ισοδύναμα μέτρα», τουτέστιν νέα μέτρα, νέτα σκέτα.

Η κυβέρνηση άρχισε από σήμερα να συλλαβίζει ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν νέα μέτρα, αλλά δεν μπορεί να ανακοινώσει βεβαίως ποια θα είναι τα «ισοδύναμα μέτρα» , που δεν θα είναι «μέτρα».

Αυτή η κολοκυθιά θα ενταθεί από το προσεχές φθινόπωρο όταν η τρόικα θα κάνει την πραγματική αξιολόγηση- απολογισμό των πεπραγμένων της κυβέρνησης ενόψει του τέλους του 2013.

Τι υπάρχει αυτή την στιγμή πάνω στο τραπέζι; Η άκριτη και ανελέητη φορολόγηση της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας, όλων των μορφών και επιπέδων.

Και για να μην πεταχτούν στον καιάδα και και αυτοί οι υπολογισμοί για τα προσδοκώμενα έσοδα, η κυβέρνηση, αργά άλλα σταθερά, βάζει στην καθημερινότητα των ελλήνων φορολογουμένων τη διαδικασία πλειστηριασμών ακόμα και της πρώτης κατοικίας, έτσι για να συνηθίζουν στην ιδέα μέχρις ότου αυτή γίνει σταθερή πράξη καθημερινότητας .