Γράφει ο Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης, Τακτικό μέλος ΕΣΗΕΑ-Υποψήφιος στις εκλογές
Η απερχόμενη διοίκηση της ΕΣΗΕΑ και η αντίστοιχη –δυστυχώς συνεχίζουσα- της ΠΟΕΣΥ μπορούν
να επαίρονται, ότι κατόρθωσαν να γράψουν την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του δημοσιογραφικού συνδικαλισμού, πιθανόν και εις το γενικότερο συνδικαλισμό στην Ελλάδα.
Επί των ημερών τους οι ιθύνοντες , όχι μόνον δεν κατόρθωσαν να διασώσουν ΟΥΤΕ ΜΙΑ θέση εργασίας εις τα κλυδωνιζόμενα ΜΜΕ, αλλά- πολλώ μάλλον- συνέβαλαν τα μέγιστα εις το να κλείσουν πολλά από αυτά, επιβάλλοντας «δυναμική επαναστατική δράση», μέσω αδιέξοδων και ανόητων απεργιών, «τυφλών κινητοποιήσεων» γενικώς, οι οποίες τελικώς ωφέλησαν αποκλειστικώς τους «βαρώνους» εις το χώρο των ΜΜΕ.
Τις βαρύτατες ευθύνες επωμίζονται και προσωπικώς, όπως και πρωτίστως, οι νυν πρόεδροι της ΕΣΗΕΑ Δημήτρης Τρίμης και της ΠΟΕΣΥ Γιώργος Σαββίδης, απερχόμενος ευτυχώς ο πρώτος, οι οποίοι έδρασαν και δρουν κατ’ αποκλειστικότητα σχεδόν υπέρ των συμφερόντων του κόμματος «τους» , του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και πολύ πιθανόν υπέρ και των προσωπικών φιλοδοξιών τους , αν αυτός ο πολιτικός χώρος επιβάλει την «αλλαγή καθεστώτος», όπως θέλει να ερμηνεύει τυχόν πρωτιά από την κάλπη.
Την τελευταία βούλα στο δράμα των Ελλήνων δημοσιογράφων, οι δυο ΣΥΡΙΖΑίοι συνδικαλιστές, την έβαλαν- ακριβέστερα: επέβαλαν- εις τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, την ΕΡΤ.
Απέναντι στη βαρβαρότητα της κυβέρνησης Σαμαρά να κλείσει με το «έτσι θέλω» τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, οι δυο ΣΥΡΙΖΑίοι πρόεδροι της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ απήντησαν με την κομματική βαρβαρότητα που τους διακρίνει απέναντι στους εργαζόμενους στον Τύπο, με το μοναδικό άγονο και αδιέξοδο τρόπο που γνωρίζουν : την τυφλή «γενική απεργία». Δεν κρύβουν άλλωστε και οι δύο, ότι αυτό είναι το μέσον το οποίο μετέρχονται προκειμένου να ...αυξηθεί το ρεύμα υπέρ του κόμματος τους. Κομματικά ενεργούμενα!
Ποτέ άλλοτε η ΕΣΗΕΑ και η ΠΟΕΣΥ δεν μετεβλήθησαν με τόσο ξεδιάντροπο τρόπο σε όργανα συγκεκριμένου κόμματος, το οποίο επιχειρεί να αναρριχηθεί στην εξουσία με όλα τα μέσα και τους τρόπους και χρησιμοποιεί τη συνδικαλιστική δράση προς τούτο.
Η τυφλή «γενική απεργία» στα ΜΜΕ στο όνομα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης το μόνον που τελικώς ΔΕΝ εξυπηρετεί είναι οι χιλιάδες των συναδέλφων της ΕΡΤ, δημοσιογράφοι, τεχνικοί, όλων των ειδικοτήτων αυτού του Οργανισμού, οι οποίοι, με σκληρή εργασία, αν και και υποαμειβόμενοι, έχουν κρατήσει χρόνια ολόκληρα τον Οργανισμό αυτό ανοικτό, στην σκιά των αστρονομικώς αμειβομένων «σταρ», πολλοί από τους οποίους φέρουν κομματική σφραγίδα του παλαι ποτέ ΣΥΝ αλλά και του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μη εξαιρουμένου...
Ούτε η ΕΣΗΕΑ, ούτε και η ΠΟΕΣΥ, αναλογίσθηκαν ότι ΟΛΑ τα λοιπά ΜΜΕ όφειλαν να είναι ανοικτά, σε πλήρη λειτουργία, προκειμένου να συντηρηθεί ζωντανό το θέμα με την ΕΡΤ και μάλιστα να επιβάλει την αναγκαστική παρουσία σε αυτά συναδέλφων της ΕΡΤ, που οι ίδιοι θα μπορούσαν αν εξηγήσουν την κατάσταση και πιθανόν τις προτάσεις τους για την απαραίτητη εξυγίανση του χώρου. Αλλά όχι .
Οι πρόεδροι της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ, φοβούμενοι τον πλουραλισμό των ιδεών και απόψεων ανέλαβαν πραξικοπηματικά οι ίδιοι την «εκπροσώπηση» των συναδέλφων τους επ’ ωφελεία, φυσικά, του κόμματος τους, μέσω του κομματικού ραδιοφωνικού σταθμού «ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ», ο οποίος κατέληξε να αποτελεί τη μοναδική πηγή ενημέρωσης των Ελλήνων πολιτών. Τί διαφέρει αυτό το καθεστώς με ενημέρωση ημερών ανύπαρκτου σοσιαλισμού, όπως παρέχεται σήμερα εις τη ΛΔ Κορέας και κάπως αντιστοίχως σε χώρες της Λατινικής Αμερικής;
Το γενικό μπλακ άουτ στην ενημέρωση διευκολύνει την αποσωπίωπηση του ανακύψαντος τεράστιου θέματος (οι ενημερωτικές παρεμβάσεις μόνον για θέματα της ΕΡΤ είναι μια άλλης μορφής λογοκρισία στην ενημέρωση). Τελικως δε δρα μόνον υπέρ των ιδιοκτητών ΜΜΕ, στους οποίους παρέχεται η ευκαιρία να μην τοποθετηθούν απέναντι στο προκύψαν θέμα και ακόμα ..να γλυτώνουν και μεροκάματα, αυτά τα μεροκάματα επιπέδου ανειδίκευτου εργάτη, όπου τα οδήγησαν οι ηγεσίες της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ με την τυχοδιωκτική τους στάση, εις το όνομα του...αντιμνημονιακού αγώνα.
Και επί τη ευκαιρία: Θα τοποθετηθεί κανείς, αρχής γενομένης από τα πρόσωπα των συντρόφων Τρίμη και Σαββίδη, επί του μείζονος θέματος της απώλειας της Συλλογικής Σύμβασης, το οποίο, φευ, άφησαν μαλακά να τους ξεγλιστρήσει από τα χέρια;
Το πιθανότερο είναι ότι οι πρωταίτιοι υπαίτιοι θα ποιηθούν την νήσσαν, μπροστά σε μία παγιωμένη-πλέον- κατάσταση που βολεύει, η οποία δεν θα απειλείται, την ώρα που η αριστερόστροφη συνδικαλιστική πλειοδοσία θα δίνει και θα παίρνει, ενώ θα υπογράφονται ατομικές συμβάσεις ή θα επιβάλλονται μειώσεις επί μειώσεων αποδοχών.
Οι υπαίτιοι αυτής της κατάστασης δεν είναι άγνωστοι, αλλά απολύτως γνωστοί, με πλήρη στοιχεία και διευθύνσεις. Είναι η πλειοψηφία των Διοικήσεων της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ, από τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μαζύ με μερικούς προθύμους αριστερίζοντες, επί των ημερών των οποίων ο δημοσιογραφικός κλάδος περιήλθε σε άτακτη περιδίνηση και τελικώς σε καταστροφική προσγείωση.
Και το αποτέλεσμα: Ο κλάδος των δημοσιογράφων να γνωρίζει από τους μεγαλύτερους δείκτες ανεργίας εις την Ελλάδα του 2013. Οι απολυμένοι της ΕΡΤ είναι τα τελευταία θύματα μίας ξέφρενης πορείας εις τα ΜΜΕ, η οποία άρχισε με τη διακοπή της έκδοσης μιάς ιστορικής εφημερίδας, της «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ» και συνεχίζει ακάθεκτη.
Έκτοτε τα δεινά αρχισαν να έρχονται βροχή και ο απερχόμενος ΣΥΡΙΖΑίος πρόεδρος περιοριζόταν στο να κηρύσσει απεργίες κατά συρροήν, ακόμη και εν αγνοία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, με απλή υπογραφή του νομικού συμβούλου!
Η Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων, διά του συνεχούς ελέγχου της «εξουσίας Τρίμη» από τους εκπροσώπους της εις το απερχόμενο ΔΣ συναδέλφων Δημήτρη Τσαλαπάτη και Μαρία Γκίκα, δεν τους άφησε ούτε στιγμή ήσυχους. Τους έγινε «στενός κορσές», αμείλικτος ελεγκτής των πεπραγμένων τους, με συνεχείς προσπάθειες να βελτιώνει την κατάσταση, όσο το επέτρεπε η αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική της πλειοψηφίας του απερχομένου ΔΣ ή να αποκαλύπτει τα «έργα» τους.
Μπροστά στην κάλπη, ας δοθεί η πρέπουσα απάντηση.
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
Τακτικό μέλος ΕΣΗΕΑ-
Υποψήφιος με το συνδυασμό
της Κίνησης Επαγγελματιών Δημοσιογράφων
γιά το ΔΣ της Ενώσεως
