[παραγγελιά από 03.06.2013 του φίλου μου ιατρού – η συνέντευξη εδόθη την 11.06.2013 ώρα 12 μ.]
Ο έμπειρος και παμπόνηρος δημοσιογράφος Βλάσης Κοκκυγούσης μελετούσε επί μήνες το προφίλ, όπως λένε οι μορφωμένοι, του κυβερνητικού ψεύτη Σωτήρη Νταρλαμίτση, προκειμένου να....
αποτολμήσει κάποια ημέρα να του ζητήσει συνέντευξη με σκοπό να τον ξεμπροστιάσει για όλα τα ψέμματα που έχει κατά καιρούς αραδιάσει. Κοπίασε αρκετές ημέρες μέχρι να πιάσει γραμμή στο γραφείο τού Νταρλαμίτση. Ο επιμένων, όμως, νικά. Του απάντησε μία ευγενέστατη νεαρά, η οποία τον ενημέρωσε, όπως ήταν φυσικό, ότι ο κυβερνητικός ψεύτης είναι πολύ απασχολημένος και δεν τολμούσε εκείνη να τον διακόψει. Ο ρεπόρτερ-ερευνητής Βλάσης επέμεινε με διάφορες μαλαγανιές τύπου «θαρσείν χρη», «ο τολμών νικά», αλλά δεν του έβγαινε με τίποτε. Πού να καταλάβει και αρχαία το κορίτσι, αν δεν έχει παρτίδες με άνδρες των Δυνάμεων Καταδρομών. Η τελευταία και φαρμακερή ατάκα του Βλάση ήταν: «Μα δεν λυπάσαι κορίτσι μου τα χρόνια μου; Θέλεις να εγκαταλείψω τον μάταιο τούτο κόσμο χωρίς να έχω πάρει συνέντευξη από τον κυβερνητικό ψεύτη; Να χαρείς τα ματάκια σου κούκλα μου». Εκεί έγινε μια παύση δευτερολέπτων.
Η νεαρά γραμματεύς λύγισε και ειδοποίησε τον Νταρλαμίτση, ο οποίος, χαμηλώνοντας τον ήχο της τηλεόρασης που μετέδιδε το ματς Φανέλλη-Αρμπανίτη από τη Βουλή, σήκωσε βαρυεστημένα το ακουστικό, για ν’ ακολουθήσει ο εξής ενδιαφέρων διάλογος:
- ΄Ελα Βλάση, σ’ ακούω!
- Με γνωρίζετε;
- Όλα τα μπαγασόνια της συντεχνίας μου τα γνωρίζω Βλάση. Εσύ δεν είσαι που γράφεις κάτι παραπονάκια σ’ εκείνο το ιστολόγιο, πώς το λένε να δεις. Όνομα και πράμα ρε παιδάκι μου. Α, ναι taxalia.
- Μεγάλη μου τιμή κύριε υπουργέ που έχει υποπέσει η ταπεινότης μου εις την υμετέραν αντίληψιν!
- Πώς το είπες αυτό;
- Αφήστε. Δεν πειράζει. Αλλά δεν είναι σωστό να βρίζετε τα θεία!
- Ποια θεία;
- Να, είπατε κάτι για taxalia.
- Έ όχι και να μη βρίζω τα θεία. Της θείας τους, όταν δέχονται να αναρτούν κείμενα που μάχονται την κυβέρνηση που μοχθεί καθημερινά για να σώσει την πατρίδα.
- Πώς είπατε; Την παρτίδα;
- Πατρίδα, πα-τρί-δα. Ελληνικά μιλάω.
- Καλά κ. υπουργέ. Ό,τι πείτε.
- Σ’ ακούω λοιπόν.
- Ξέρετε, θα ήθελα να μου παραχωρήσετε μία συνέντευξη. Δεν θα πάρει πολύ χρόνο, αλλά να, θέλω να δείξω κι’ εγώ πως κάτι κάνω, διότι μου την πέφτουν πολλοί τελευταίως ότι έχω αράξει, ότι δεν ενδιαφέρομαι, ότι βρίζω κ.λπ.
- Πού είσαι τώρα;
- Στη Νύμφη του Θερμαϊκού.
- Δηλαδή;
- Στην πρωτεύουσα του Βορρά.
- Ελα, μίλα καθαρά που με ζαλίζεις με γρίφους.
- Στη συμπρωτεύουσα.
- Δηλαδή;
- Θεσσαλονίκη κύριε.
- Είναι, όμως, μακρυά και το πρόγραμμά μου είναι υπερφορτωμένο από αύριο και επί δύο εβδομάδες.
- Δεν χρειάζεται να τα πούμε από κοντά. Μπορούμε και τηλεφωνικώς, ακόμη και τώρα, αν δεν έχετε αντίρρηση. Ελάχιστες ερωτήσεις έχω να κάνω.
- Εντάξει, έχω στη διάθεσή μου 10΄, αφού, όπως γνωρίζεις, όλο τον υπόλοιπο χρόνο αφιερώνω στην αντικειμενική ενημέρωση του ελληνικού λαού.
- Φτάνουν και περισσεύουν, αφού πρόκειται να επιδοθείτε εκ νέου εις το γνωστόν «από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα».
- Η φανέλλα τώρα που κολλάει;
- Τίποτα. Με σκουντάει η γυναίκα μου από δίπλα για να σας υποβάλω μία συγκεκριμένη ερώτηση.
- Ξεκίνα και πες και την ερώτηση που θέλει η γυναίκα σου.
- Εκείνη θέλει να μάθει, αν αληθεύει ότι θα ψηφίσετε το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που προτείνουν τα Μαύρα Μεσάνυχτα.
- Άρες μάρες κουκουνάρες να της πεις. ΄Εχουμε το δικό μας αυθεντικό προϊόν. Copy paste δεν κάνουμε. Επόμενη ερώτηση.
- Πείτε μου, στο Ξαμολητιό έγινε πράγματι επανεκκίνηση των έργων ή ήταν μία επικοινωνιακή φιέστα, όπως φημολογείται εντόνως;
- Καλά σοβαρολογείς; Εσύ τα λες αυτά; Επειδή ήταν μόνον ο Dillinger με τον πιτσαδόρο και απουσίαζε ο Κουρέλης, νόμισες πως ήταν μούφα όλο το σκηνικό; Εμείς είμαστε κυβέρνηση ρε. Μπορεί δύο να λαλούν, αλλά τρεις χορεύουν.
- Ήσασταν αποκαλυπτικότατος κύριε υπουργέ και ομολογώ ότι βάλατε τα πράγματα στη θέση τους.
- Οι μπουλντόζες ήδη είναι επί τόπου και σκάβουν.
- Θάβουν;
- Σκάβουν, σκάβουν. Έχεις πρόβλημα ακοής;
- Ολίγον τι, αλλά το παλεύω. Ο κ. Dilllinger επανειλημμένως έχει δηλώσει ότι το ΘΑΣΟΚ αποτελεί εγγύηση για τη λειτουργία της κυβέρνησης, δηλαδή ότι χωρίς αυτό δεν θα κυβερνούσε τώρα ο πιτσαδόρος.
-Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε Βλάση μου. Πετάει πού και πού καμμιά παρόλα για να πείσει τον εαυτό του ότι υπάρχει. Είναι υπαρξιακό το πρόβλημά του.
- Να το γράψω όπως το είπατε;
- Όχι ακριβώς. Γράψε ότι κληθείς να σχολιάσει τις σχετικές δηλώσεις του Προέδρου του ΘΑΣΟΚ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε «τί ΄χες Γιάννη, τί ‘χα πάντα».
- Ωραία το είπατε, ομολογώ. Όπως λέμε «μαγκιά κλανιά λουστρίνι και κώλο φινιστρίνι»!
- Όχι ακριβώς, θα προτιμούσα το «χεστήκαμε που κλάναμε την ώρα που σφιγγόμασταν».
- Κάτι μου θυμίζει αυτό από Κλαρριανό.
- Τι θέλεις να πεις;
- Εκείνο το τραγουδάκι που έγραψε ο υπέρλαμπρος πολιτικός αστήρ της ΡΗΜΑΔ και υποστηρικτής της κυβέρνησης που λέει «στη Βουλή να έμπαινα, στα έδρανα να έκλανα» ή κάπως έτσι.
- Καλά αυτό δεν είναι συνέντευξη. Αυτό είναι σκατοσυζήτηση.
- Ξέρετε, η συγκυβέρνηση μου θυμίζει έντονα το γνωστόν άσμα "Μαρία με τα κίτρινα, ποιον αγαπάς καλύτερα".
- Πού κολλάει αυτό;
- Πουθενά, αλλά έτσι το είπα για να ξεφύγουμε από τα σκατά αντί να καλέσω τον «ΑΧΟΡΤΑΓΟ».
- Ποιος;
- Να καλέσω είπα, όχι να σας αποκαλέσω.
- Με μπερδεύεις ρε παιδάκι μου.
- Μα δεν σας παιδεύω.
- Πώς;
- Τίποτε, πάλι η γυναίκα μου με σκουντάει. Πείτε μου τώρα, ο κ. Καρατζαφύρερ κάνει τελευταίως δηλώσεις περί επανόδου στη Μου Δου και τα τοιαύτα. Έχετε κάτι να μου πείτε επ’ αυτού;
- Ασφαλώς. «Άλλα λόγια ν` αγαπιόμαστε».
- Ναι αλλά συχνότητα πανελλήνιας εμβέλειας του δώσατε.
- Όχι εμείς. Το ΡΕΣΥ την έδωσε. Είναι ανεξάρτητη Αρχή, στα έργα της οποίας δεν επεμβαίνουμε.
- Το γνωρίζω, αλλά ήθελα να το ακούσω από το στόμα σας για να διασκεδασθούν οποιεσδήποτε αμφιβολίες έχουν ελάχιστοι κακεντρεχείς που νομίζουν ότι οι εν λόγω Αρχές είναι υποχείρια της εκάστοτε κυβέρνησης.
- Ό,τι λέω Βλάση ισχύει. Είναι, όπως λέμε, διαχρονικό.
- Κι’ ο κ. Μπουρλέτης που επιτέθηκε πάλι στον πρωθυπουργό καταλογίζοντάς του φλερτάκια με τα Μαύρα Μεσάνυχτα;
- Άρτζι μπούρτζι και λουλάς.
- Σαφέστερος δεν θα μπορούσατε να είσθε. Και τώρα μπορείτε να μου εξηγήσετε γιατί το ξανθό γένος δεν υπέβαλε προσφορά για τη ΧΛΕΠΑ;
- Άμπρα κατάμπρα, αγαπητέ μου.
- Καλά, μιλάμε για ΤΗΝ ακριβολογία. Και κάτι ακόμη: θα πληρώσουν φόρους οι συγγενείς του κ. Ποπάι που διεγράφησαν από τη λίστα Tragarde;
- Πιάσ’ τ’ αυγό και κούρεφτο Βλάση μου. Για τέτοια είμαστε τώρα;
- Ο Nέστωρ της πολιτικής και επί χρόνια Πρόεδρος της Βουλής άφησε μουστάκι. Σηματοδοτεί αυτό κάτι για τη συνοχή του κυβερνητικού σχήματος;
- Α ρε Βλάση και σε είχα για έξυπνο. Νάταν τα νιάτα δυο φορές. Τίποτε άλλο. Δεν δείχνει 10 χρόνια νεότερος; Αλλά τελείωνε, διότι πρέπει να φύγω εσπευσμένως. Με καλεί ο πρωθυπουργός.
- Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
- Δεν το έπιασα το υπονοούμενο. Κάθε μέρα συναντιέμαι με τον πρωθυπουργό και μάλιστα δυο φορές τουλάχιστον.
- Είναι αυτό που λέμε το πολύ το τάκα τάκα κάνει το παιδί …
- Νομίζω ότι έχεις παρεκτραπεί. Σαν πολλά θάρρητα δεν πήρες;
- Με συγχωρείτε κ. υπουργέ, αλλά μου ξέφυγε. Ξέρετε είναι και το τρακ που μου έφυγε με τη συζήτηση καθώς συνέντευξη από τη μεγαλειότητά σας.
- Ρε συ με δουλεύεις κι’ από πάνω;
- Κάθε άλλο.
- Τελείωνε λοιπόν. Το γοργόν και χάριν έχει.
- Εδώ πάνω στο Βορρά εμείς λέμε «σπεύδε βραδέως».
- Τέλος πάντων. Προχώρει.
- Σας πιέζει η τρόικα για απολύσεις, συγχωνεύσεις οργανισμών και σεις ψάχνετε επίορκους για να τους απολύσετε ή επιλέγετε 2000 σε πρώτη φάση κ.λπ. Γιατί δεν αρχίζετε από το κλείσιμο των 43 νέων οργανισμών που ίδρυσε το ΘΑΣΟΚ στην περίοδο 2009-2011 και στην απόλυση των 23.000 που το ίδιο προσέλαβε εν μέσω Μνημονίου; Νομίζω ότι αυτό το οφείλετε ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού προς το 1.500.000 των ανέργων του ιδιωτικού τομέα που έχαναν τη δουλειά τους, ενόσω διορίζονταν στο Δημόσιο 23.000 από το παράθυρο.
- Το ζήτημα είναι λεπτό και δεν θα ήθελα να το σχολιάσω, επειδή αφορά στο ιερό ζήτημα της εργασίας κάθε συμπατριώτη μας, για το οποίο θα πρέπει να συνεργασθούν οι κυβερνητικοί εταίροι λαμβάνοντας υπόψη ότι η προγραμματική μας συμφωνία ορίζει κατηγορηματικά ότι «δεν θα γίνουν απολύσεις». Ας μη βιαζόμαστε λοιπόν. Το θέμα θα αντιμετωπισθεί με νηφαλιότητα και τη δέουσα σοβαρότητα, πράγμα το οποίο κάνει με εξαιρετική επιτυχία ο υπουργός κ. Μπανιστιράκης όπως πάντα.
- Για την ΤΡΕ κύριε υπουργέ; Κυκλοφορεί η φήμη ότι θα κλείσει.
- Αρμπαρόρριζα στη γλάστρα να σε δάγκωνα στο σβέρκο. Ποιος τις διαδίδει αυτές τις ηλιθιότητες; Δεν έχεις διαβάσει δήλωσή μου από την 18.11.2011, όταν η Μου Δου ήταν αντιπολίτευση; Ποτέ δεν θα γίνει αυτό όσο είναι πρωθυπουργός ο πιτσαδόρος.
- Το έχετε συζητήσει;
- Δεν χρειάστηκε. Ξέρω τί θέλει και πού το πάει.
- Κι’ αν αύριο του πει κάποιος να σας πει να κλείσετε την ΤΡΕ;
- Καλά ρε Βλάση μπρίκια κολλάμε; Ξέρεις, τελειώνει το δεκάλεπτο.
- Κι’ εγώ τελειώνω, ίσως και να λιώνω από την τιμή που μου έχετε περιποιήσει. Θα ήθελα να μου πείτε πώς αντιμετωπίζετε την περίπτωση Παπαφίγκου που όλο προσκόμματα παρεμβάλλει στο κυβερνητικό έργο.
- Θα είμαι σύντομος. Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.
- Και η Ρεπούστη;
-Ποιος τη χέζει τη Ρεπούστη;
- Καλά, μιλάμε για άρωμα λεβάντας κ. υπουργέ. Διαχέεται ακόμη και μέσα από το τηλεφωνικό καλώδιο. Σαν αυτά που βάζουμε στην τουαλέτα.
- Έλα Βλάση, κλείνω. Βαράει το κουδούνι ο Αντώνης.
-Κλείνω ή κλάνω είπατε;
- Έλα τώρα με τις κρυάδες. Γεια χαρά!
- Γεια και χαρά σας κι’ αέρα στα πανιά σας. Υπόχρεως! Τα σέβη μου στον Τρελλαντώνη!
Ο Κοκκυγούσης κατέβασε το ακουστικό κι’ έπεσε σε περίσκεψη: θα τη δημοσιεύσουν άραγε τη συνέντευξη taxalia; Φαινόταν να τον έχει πείσει ο Νταρλαμίτσης.
